Morgunblaðið - 18.07.2002, Blaðsíða 66

FÓLK Í FRÉTTUM
66 FIMMTUDAGUR 18. JÚLÍ 2002 MORGUNBLAÐIÐ
Ertu
að f
ara
í frí
?
Panta›u
Frífljónustu
Morgunbla›sins
á
e›a í síma 569 1122
Líffæraþjófar
(Muggers)
Gamanmynd
Ástralía 2000. Skífan VHS. (97 mín.)
Bönnuð innan12 ára. Leikstjórn Dean
Murphy. Aðalhlutverk Matt Day, Jason
Barry.
HVAÐ gera sárfátækir lækna-
nemar sem eru með okurlánara á
bakinu, að missa íbúðina og við það
að vera reknir úr
skólanum? Jú,
þeir stunda auð-
vitað líffærabrask,
en ekki hvað? Það
er sérfræðingum
kaldhæðninnar,
Áströlum, líkt að
henda bara gaman
að þessu vaxandi
vandamáli, en líffæri rifin úr fá-
tæklingum heimsins ku nú ganga
kaupum og sölum á Vesturlöndum
og þá einkum á Netinu.
Hér eru það örvæntingarfullir
læknanemar sem grípa til þessara
örþrifaráða, skera lífs eða liðna á
hol, bara til þess að ná sér í eitt
nýra í viðbót, redda sér þannig
endanlega fyrir horn og ná að ljúka
námi. En það er ekki löggan sem
þeir þurfa að glíma við heldur
óprúttnir sjúkraflutningamenn
sem verða varir við að einhverjir
eru farnir að stela frá þeim við-
skiptum.
Eins og lesa má úr efnislýsing-
unni þá er hér á ferð nett-klikkuð
mynd, stundum hittir þessi klikkun
í mark en stundum ekki. Stærsti
gallinn er kannski sá að of gjarna
er valin sú leið að apa eftir ein-
hverri Hollywood-formúlu. En þó
ekki svo mikið að myndin sé ekki
hin ágætasta afþreying. Skarphéðinn Guðmundsson
Með líffæri
í lúkunum
Myndbönd
ÞAÐ er gúrkutíð í íslensku poppi
um þessar mundir og er Svona er
FM sumarið 2002 góður vitnisburð-
ur um hana –
því miður fyrir
þann sem
hlustar. Línu-
lega má sjá
þetta á umbúð-
unum. Þær
verða æ vand-
aðri, fullkom-
lega í takt við innhaldið sem verður
fátæklegra með hverri plötu.
Írafár ríður á vaðið með vel
heppnuðu og grípandi lagi, „Ég
sjálf“, hvar Garbage-legur gítar er
einkennandi. Nostrað er við útsetn-
inguna, heyra má t.a.m. strengi og
vel heppnuð tilraun er gerð með
söngrödd Birgittu Haukdal í miðju
lagi og dýpkar það góða smíð.
Seinna lag Írafárs á plötunni er
hressilegt popplag og sömuleiðis vel
heppnað.
Og þá er það næstum upptalið.
Restin af plötunni er ekki svipur hjá
sjón.
Hvað veldur þessu? Maður hegg-
ur t.d. eðlilega eftir titli plötunnar.
Nú er búið að skjóta stöfunum
„FM“ inn í, sýnilega til að undir-
strika hvaðan tónlistin er ættuð (þ.e.
frá útvarpsstöðinni FM957) og það
sem verra er hverjum hún er ætluð.
Það er engu líkara en það sé verið
að undirstrika að innihaldið sé ein-
vörðungu ætlað lokuðum hópi, sem
er auðvitað bjánalegt, þar sem plat-
an er seld á almennum markaði.
Áreynslu- og metnaðarleysið er líka
það greinilegt að maður fer ósjálf-
rátt að pæla. Gæti ástæðan verið sú
að sveitirnar þurfa ekki lengur að
hafa fyrir því, listrænt séð, að semja
dugandi lög? Nú eru lögin spiluð á
gat á FM957 og Popp Tíví og svo
seld á umræddum diski, sem gefinn
er út af Skífunni. Og allt er þetta í
eigu sama aðila – Norðurljósa. Þetta
er að sjálfsögðu stórhættulegt og
rennir stoðum undir það að menn
geti gert hlutina áhyggjulaust með
hangandi hendi. Þetta er óheilla-
vænleg þróun og það er stæk menn-
ingarmafíulykt af þessu.
Á móti sól, sem áttu frábæra
plötu fyrir síðustu jól, eiga ömurlegt
lag hér, „Keyrðu mig heim“. Skömm
að þessu. Og sam-
starf þeirra við
Ding Dong fé-
lagana Pétur og
Dodda er eitt það
ófyndnasta sem ég
hef lengi heyrt.
Í svörtum fötum
eiga hér tvö lög. Af-
skaplega þunnar
smíðar, þó að skref
séu tekin fram á við
frá því sem áður
var. Hér verða
menn að herða róð-
urinn, eigi eitthvað
að verða spunnið í
væntanlega plötu í
haust.
Það er leiðinlegt
að heyra hvernig
komið er fyrir
Landi og sonum. Þessi sveit, sem
virtist ætla að setja nýja staðla fyrir
poppið íslenska með fyrirtaks plötu
sinni, Herbergi 313, frá 1999, er orð-
in ofurseld Mammoni. Lögin hennar
tvö eru einfaldlega ekki samboðin
Hreimi og félögum og það er pínlegt
að hlusta á þetta.
Antonía veldur vonbrigðum.
Metnaðarfullt steingelt megin-
straumspopp? Alanis Morissette
deilt með þremur? Afskaplega lit-
laust alltént og mig grunar sterk-
lega að stúlkan sé ekki að fylgja
hjartanu hér.
Daysleeper. Litleysið heldur
áfram og hér fáum við poppgrugg
að hætti Staind. Eins og hjá Anton-
íu er verið að feta í úttroðin fótspor
og engu spennandi bætt við það sem
þúsundir annarra hafa áður gert.
Það segir meira en mörg orð um
stöðu ungpopparanna að Stuðmenn
eiga hvað besta lagið hér, grallara-
legan og hressan poppara.
Einar Ágúst hefur ekki verið að
gera neinar gloríur síðan Skímó gaf
upp öndina. Og hér fáum við að
heyra andvana fæddan sálar/fönk-
slagara í boði sveitar hans, Engla.
Þá er það Sóldögg. Grugg að
hætti Creed í þetta sinnið. Eyðum
ekki meira púðri í það.
Margrét Eir skellir sér í popp-
pakkann með laginu „Komin heim“.
Svona la - la.
Bjarni Ara og Milljónamæring-
arnir eiga þá steindauða sólar-
sömbu, „Sól á síðdegi“.
Flauel og Plast, nýliðarnir hér,
hverfa í sortann. Sveitinar hafa ekk-
ert nýtt fram að færa og ná engan
veginn að marka sér sérstöðu. Ber,
með Írisi „Buttercup“, fylgir svip-
uðum línum.
BSG, með Björgvin Halldórsson í
broddi fylkingar og Mána Svavars-
son sér til fulltingis, skella hinu sí-
gilda „Ævintýri“ í dansvænan bún-
ing. Fullkomin smekkleysa.
Útrás spila Blink 182 tónlist að
hætti Blink 182. Já, svona er nú öll
hugmyndauðgin í íslensku poppi um
þessar mundir.
Þess ber að geta að eigendur
disksins, sem eru netvæddir, geta
náð í aukalög sér að kostnaðarlausu
á heimasíðu Skífunnar. Lögin eru
átta og gætir þar heldur meiri fjöl-
breytni en á diskinum. MÍR eiga
ágætt lag í anda 200.000 naglbíta og
gömlu brýnin í Jet Black Joe eiga
hér fínasta lag, „Won’t go back“.
Sálin á þá prýðilega ballöðu, „Þú
fullkomnar mig“ sem tekið var upp
fyrir kvikmyndina Maður eins og
ég. Annað er ekki vert að minnast á
hér.
Á fyrri „Sumarplötum“ mátti allt-
af finna einn, tvo jafnvel þrjá
óvænta spretti, sem brutu plöturnar
upp. Eitt vandamálið af mörgum
hér er að flestar sveitirnar eru með
keimlíkan hljóm og margar hverjar
farnar að líta til steingelds alþjóða-
popps (þar sem Land og synir er
besta og sorglegasta dæmið) eftir
fyrirmyndum. Hvað er að gerast
með íslenska popptónlist? Skítamór-
all, blessuð sé minning hennar (aldr-
ei datt mér í hug að ég ætti eftir að
segja þetta) voru þó með sinn ein-
staka hljóm. Því er ekki til að dreifa
hér.
Það þarf þá ekki að hafa mörg
orðum textagerð hér sem er í nær
öllum tilfellum vita vonlaus. Nú er
meira að segja hægt að lesa leir-
burðinn, þar sem textarnir fylgja
með! Góða skemmtun.
Í bæklingi má lesa að breiðskífur
séu væntanlegar fá nokkrum lista-
mannanna. Það er erfitt að ímynda
sér hvernig menn og konur ætla að
fylla heilar plötur af efni, ef ekki er
gert betur en heyra má hér. Eina
platan sem hægt er að hlakka til er
væntanlegur frumburður Írafárs.
Ég elska góða popptónlist. Og
ekki síst ef hún er íslensk. Það er
ástæðan fyrir þessu svekkelsi mínu.
Ég gerði ráð fyrir því að góða popp-
tónlist væri helst að finna á safn-
diski sem þessum. En það er auð-
heyranlegt að best er að leita á
önnur mið með það markmið.
Það dregur
fyrir sólu
Ýmsir
Svona er FM sumarið 2002
Svona er FM sumarið 2002. Lög eiga Íra-
fár, Á móti sól, Í svörtum fötum, Land og
synir, Antonía, Daysleeper, Stuðmenn,
Englar, Ding Dong & Á móti sól, Sóldögg,
MEir, Flauel, Bjarni Ara og Milljónamær-
ingarnir, BSG, Plast, Ber og Útrás. Net-
tengdir kaupendur eiga kost á því að
hlaða niður aukalögum með MÍR, Spútn-
ik, Evu Karlottu, Flaueli, Sumardjamm
Allstars, Sálinni hans Jóns míns, Jet
Black Joe og Von.
Umsjón með útgáfu var í höndum Eiðs
Arnarssonar. Lokahljóðvinnsla og sam-
setning var í höndum Bjarna Braga Kjart-
anssonar. 76,05 mín.
Spor/Skífan
Tónlist
Arnar Eggert Thoroddsen
Birgitta Haukdal, söngkona Írafárs, í myndbandinu
við lagið „Ég sjálf“. Sveit hennar er nánast eini ljós-
geislinn á hinni vafasömu safnplötu, Svona er FM
sumarið 2002, að mati Arnars Eggerts Thoroddsen.
HELDUR minna fer fyrir fegurð-
arsamkeppninni Ungfrú heyrn-
arlaus en samkeppninni Ungfrú
heimur. Heyrnarlausar yng-
ismeyjar kepptu um titilinn eft-
irsótta og var fallegasta heyrn-
arlausa stúlka heims valin í Prag í
Tékklandi á föstudagskvöldið.
Það var Danjela Gedovic frá
Júgóslavíu sem fór með sigur af
hólmi.
Í öðru sæti varð fulltrúi Tékk-
lands, Ludmila Singlarova, og
Natalia Matvienko frá Úkraínu í
því þriðja.
Ungfrú
heyrnarlaus
AP
Fallegasta heyrnarlausa stúlka í heimi, Danjela Gedovic, fyrir miðju.