Morgunblaðið - 03.11.2002, Blaðsíða 44

MINNINGAR
44 SUNNUDAGUR 3. NÓVEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
Ellefu ára fór ég í
vist til Sigga og Svövu
á Hverabakka. Vinátt-
an varð ævilöng. Siggi
var einstakur uppalandi. Hann
leiðbeindi unglingum á þann hátt
að þeir álitu sig menn með mönn-
um, talaði við þá sem fullorðið fólk.
Honum var annt um sumarfólkið
og gaf því tíma til að leika sér.
Stutt var í leikinn hjá honum sjálf-
um. Gleði yfir gestakomum og ein-
stök gestrisni fékk fólk til að trúa
að það hefði gert Sigga stóran
greiða með komu sinni. Veislurnar
eru margar ógleymanlegar, vel
veitt, orgelið þanið, sungið í rödd-
um, oft fagurlega að áliti við-
staddra. Siggi var sjálfur ágætur
söngmaður. Hann var drátthagur
og listaskrifari. Siggi las mikið og
átti gott bókasafn.
Fjölskyldumaður var Siggi mik-
ill. Dæturnar þrjár voru gimstein-
arnir hans. Þær fengu góða mennt-
un. Í augum Sigga var afar
mikilvægt að ungt fólk menntaði
sig.
Lífsstarf Sigurðar var að yrkja
jörðina. Heimsins besta grænmeti
kom úr hans görðum og gróðurhús-
um.
Eitt sinn sagði Siggi í afmæl-
isræðu, að þótt farið væri að
SIGURÐUR L.
TÓMASSON
✝ Sigurður LofturTómasson fædd-
ist að Bolafæti, nú
Bjargi, í Hruna-
mannahreppi 16.
september 1915.
Hann lést á Sjúkra-
húsi Suðurlands 21.
október síðastliðinn
og var útför hans
gerð frá Hruna-
kirkju 2. nóvember.
hausta væri alls ekki
komið haust í afmæl-
isbarnið. Hann var að
tala um sér mun yngri
mann. Þessi athuga-
semd á vel við Sigurð
sjálfan. Sál hans var
síung. Hann átti
marga vini og ræktaði
vináttuna ekki síður
en eigin grös. Hann
sáði frjókornum já-
kvæðrar lífssýnar í
sálir barna.
Mitt mesta lán var
að fá að njóta upp-
vaxtar og unglingsára
hjá Sigurði Tómassyni. Fyrir það
vil ég þakka.
Ég sendi Svövu, dætrunum og
þeirra fjölskyldum einlægar sam-
úðarkveðjur.
Guðrún Sigurjónsdóttir.
Það var sólríkt vor árið 1956 og
ég rétt orðinn tíu ára, þegar þau
Sigurður og Svava buðu mér að
vera hjá sér sumarlangt að Hvera-
bakka. Þau urðu alls níu sumrin
sem ég átti mitt annað heimili hjá
þessum yndislegu hjónum.
Ógleymanlegar eru stundirnar
með Sigurði við hin ýmsu störf; í
görðunum, gróðurhúsinu eða við
búskapinn, svo og þegar leið á
sumar og uppskerutíminn hófst.
Sigurður var þá jafnan fremstur í
flokki, með útskýringar á vinnu-
brögðum og tilgangi verksins,
þannig að öll störf urðu sem leikur
einn.
Aldrei sá ég Sigurð reiðast eða
skamma nokkurn mann. Hann
hafði einstakt lag á að umgangast
börn og unglinga. Í stað þess að
skipa okkur fyrir verkum var
gjarnan sagt: „Auktu mér nú leti,“
eða með öðrum þeim hætti að
ákvörðunin varð manns eigin, en
þó eins og til var ætlast.
Listhneigð og fegurðarsmekk
Sigurðar mátti sjá með ýmsum
hætti, bæði á heimili þeirra Svövu
og í umhverfi. Í litskrúði blóm-
anna, myndanna sem hann málaði,
frábærri rithönd eða leiktjöldunum
í félagsheimilinu.
Ætíð var margt um manninn á
Hverabakka, enda þau hjón höfð-
ingjar heim að sækja. Sigurður var
söngmaður góður og oft var tekið
lagið þegar gesti bar að garði.
Þegar ég nú hugsa til baka og
kveð vin minn og fræðara sem átti
svo stóran hlut í uppeldi mínu og
þroska, koma þessar og ótalmargar
aðrar góðar minningar upp í hug-
ann.
Elsku Svava, við Margrét, systk-
ini mín, börn okkar og faðir send-
um þér og fjölskyldu þinni hjart-
anlegar samúðarkveðjur.
Megi Guð styrkja ykkur á þess-
ari stundu.
Bjarni Þór Jónsson.
Þegar ég var barn dvaldi móðir
mín, móðursystir og móðuramma í
sumarbústaðnum við Grafarbakka
ásamt okkur börnum. Þessi sumur
eru ógleymanleg um margt og spil-
aði Sigurður, eða Siggi, þar stórt
hlutverk.
Hann kom gjarnan í heimsókn
hress og kátur og ávallt með fangið
fullt af grænmeti. Það var glatt á
hjalla og alltaf var Siggi tilbúinn til
að rétta fram hjálparhönd ef með
þurfti. Grænmetið sem Siggi kom
með endaði svo í maga okkar
barnanna og hafði þannig áhrif á
uppvöxt okkar.
Seinna þegar ég breyttist úr
barni í ungling varð ég svo lán-
samur að Siggi og Svava konan
hans réðu mig sem kaupamann að
Hverabakka og tóku þau mig ávallt
sem einn af fjölskyldunni þann
tíma sem ég dvaldi hjá þeim. Ég
man eftir mörgum samræðum sem
við Siggi áttum í görðunum og fann
ævinlega að hann bar mína velferð
fyrir brjósti.
Mér fannst alltaf Siggi vera í
réttu hlutverki sem garðyrkju-
bóndi. Í mínum huga þurfa þeir
sem slíka iðju stunda að hafa næmi
fyrir því sem lifir og tilfinningu
fyrir fegurð heimsins. Þetta hafði
Siggi. Hann hlúði jafn vel að fólki í
kringum sig og hann hlúði að þeim
plöntum sem hann ræktaði. Hann
hafði yndi af að umgangast fólk og
ég man að hann var sjaldan kátari
en þegar allt var fullt af gestum á
Hverabakka.
Ég verð ævinlega þakklátur fyr-
ir það að hafa fengið að kynnast og
njóta samferðar Sigga. Hann mun
alltaf eiga ákveðinn stað í hjarta
mínu fyrir allt sem hann gerði fyrir
mig.
Elsku Svava, Anna, Þóra, Sjöfn
og fjölskyldur, ég vil fyrir mína
hönd og móðurfjölskyldu minnar
votta ykkur dýpstu samúð. Guð
styrki ykkur.
Jóhann Thoroddsen.
✝ Margrét Blöndalfæddist á Akur-
eyri 3. ágúst 1930.
Hún lést í Ohio í
Bandaríkjunum 11.
október síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Elsa Schiöth
húsfreyja, f. á Akur-
eyri 23.12. 1906, d.
14.7. 1966, og Magn-
ús Blöndal, fram-
kvæmdastjóri Síldar-
verksm. á Siglufirði,
f. á Sævarlandi í Þist-
ilfirði í N-Þing. 6.11.
1897, d. 19.8. 1945.
Elsa giftist síðar Lárusi Jónssyni,
lækni á Sauðárkróki. Foreldrar
Elsu voru Axel Schiöth bakara-
meistari og Margrét Schiöth,
stofnandi „Lystigarðsins“ á Akur-
eyri ásamt öðrum konum. For-
eldrar Magnúsar voru Björn Blön-
dal lækni í N-Þing., síðar
Blönduósi og Sigríður Svein-
björnsdóttir (Egilssonar rektors).
Bróðir Margrétar er Svein-
björn, teiknari og listmálari, f.
11.10.1932, kona
Birna Jónsdóttir og
eignuðust þau 5
börn, en eitt er látið.
Gréta giftist 1956
James Mc Aleer, d.
2001. Hann var kapt-
einn í ameríska flug-
hernum hér á landi.
Þau fluttu til Banda-
ríkjanna nokkru
seinna, komu aftur
og ættleiddu þá tvö
börn hér þau Bridg-
et og James.
Bridget á þrjú
börn og tvö barna-
börn með fyrrv. eiginmanni sín-
um. James er flugþjónn í Banda-
ríkjunum.
Gréta og James Mc Aleer, voru
á vegum hersins víðsvegar um
heiminn, en settust síðan að á
Flórída. Þar bjuggu þau í 30 ár.
Gréta vann þar hjá þekktri skart-
gripaverslun ,,Vandergriff“ og
var þar sölustjóri til dauðadags.
Gréta var jarðsett við hlið eig-
inmanns síns í Flórída.
Mig langar að minnast elskulegr-
ar æskuvinkonu minnar Grétu Blön-
dal, sem lést í Bandaríkjunum 11.
október sl. Þau hjón bjuggu erlendis
í 40 ár, en maður hennar var kapt-
einn í bandaríska flughernum í
fjölda mörg ár. Yndislegur maður,
sem lést fyrir ári og missti Gréta
mikið þegar hann féll frá.
Gréta var stórglæsileg og falleg
kona, svo af bar. Alls staðar var tek-
ið eftir henni á mannamótum og
ekki síst fyrir hve glöð og skemmti-
leg hún var. Hún var einhver sú
ógleymanlegasta manneskja sem ég
hef þekkt um ævina. Hún hafði
óvenju mikla útgeislun þannig að
það var henni mjög eðlilegt að hrífa
fólk sem var í kringum hana. Smit-
andi hláturinn og orðheppnin voru
henni eðlileg og svo krafturinn sem
einkenndi hana alltaf. Hún var kona
sem ekkert mátti aumt sjá og var
boðin og búin að hjálpa öðrum sem
þurftu þess með. Þá hlið þekkti ég
vel og í minningunni sé ég hana allt-
af fyrir mér brosandi og hrífandi
konu enda átti hún ótal vini út um
allan heim.
Gréta var mjög listfeng, hafði
næmt auga fyrir fallegum hlutum
enda alltaf vel klædd og smekkleg.
Mér fannst stundum að henni hefði
hlotnast of mikið í vöggugjöf því það
er líka erfitt að velja rétt þegar svo
margt kemur til greina sem manni
líkar og hefur áhuga á. Ég kynntist
Elsu móður hennar vel, hún var ung
ekkja með tvö stálpuð börn. Hún
flutti frá Siglufirði til Akureyrar,
fæðingarbæjar síns og þá kynnt-
umst við Gréta í GA og urðum strax
vinkonur. Sú vinátta hefur aldrei
slitnað, frekar styrkst með árunum
eins og þroskinn býður uppá.
Ég hlakkaði alltaf til að fá bréfin
hennar Grétu, full af skemmtilegum
atvikum og svo auðvitað líka leið-
inlegum en hún var mjög góður stíl-
isti enda vel gefin og sá alltaf
skemmtilegu hliðarnar á tilverunni.
Við hjónin heimsóttum þau hjón er-
lendis 1963, en þá voru þau staðsett í
Wiesbaden í Þýskalandi. Við vorum
hjá þeim í viku og var það ógleym-
anlegt. Þá sá ég fyrst hve góð hús-
móðir hún var. Hún gerði allt á met
tíma, taka til, elda mat, sýna okkur
borgina og fara með okkur á flotta
staði. Hún keyrði okkur og útskýrði
allt sem merkilegt var að sjá og man
ég þetta ennþá í smáatriðum. Gréta
var þeim hæfileikum gædd að geta
unnið hratt og gera líka vel, það geta
ekki margir. Hún ætlaði að koma til
Íslands í sumar eftir 20 ár og við öll
farin að hlakka til þess, en þá veikt-
ist hún mikið og lést úr krabbameini
ekki löngu eftir það. Svona er lífið,
við vitum aldrei neitt í raun og veru.
Grétu er sárt saknað af öllum sem
þekktu hana enda var hún sérlega
sterkur persónuleiki sem við gleym-
um aldrei. Gréta og Jim áttu tvö
mannvænleg börn en þau búa í
Bandaríkjunum og eiga þar fjöl-
skyldu sem Gréta dáði mikið.
Um leið og ég kveð þessa ynd-
islegu vinkonu mína þá sendi ég
börnum hennar og öðrum skyld-
mennum innilegar samúðarkveðjur.
Óla og Önnu Lilju Kvaran sendi ég
þakklæti fyrir ræktarsemi í hennar
garð, en þær frænkur voru mjög
góðar vinkonur og einnig Sveinbirni
bróður hennar og fjölsk.
Elsku Gréta mín er horfin okkur,
en við munum hana alltaf sem
hressa og skemmtilega konu sem
okkur þótti svo vænt um. Megi ljós,
fegurð og friður fylgja minningu
hennar alla tíð og ég þakka fyrir fal-
lega vináttu ævilangt.
Ásta Hauksdóttir.
MARGRÉT
BLÖNDAL
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
ástkærs sonar okkar og bróður,
ÁSBJÖRNS STEFÁNS HELGASONAR,
Goðaborgum 10,
Reykjavík.
Birna Björnsdóttir,
Helgi Ásgeirsson,
Ingi Þór Ólafsson,
Jón Ragnar Helgason,
Bjarndís Hrönn Helgadóttir,
Helga María Helgadóttir.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför móður
okkar,
SIGRÚNAR GYÐU ERLENDSDÓTTUR,
Gullsmára 11,
Kópavogi.
Sigríður Steina Rögnvaldsdóttir,
Þórdís Rögnvaldsdóttir,
Sigríður Bára Rögnvaldsdóttir,
Ragnheiður Lilja Benediktsdóttir.
Inger Steinsson,
útfararstjóri,
s. 691 0919
Ólafur Ö. Pétursson,
útfararstjóri,
s. 896 6544
Bárugötu 4, 101 Reykjavík.
S. 551 7080
Vönduð og persónuleg þjónusta.
Blómastofa Friðfinns,
Suðurlandsbraut 10,
sími 553 1099, fax 568 4499.
Opið til kl. 19 öll kvöld
Kransar • Krossar • Kistuskreytingar
Útfararþjónustan ehf.
Stofnuð 1990
Rúnar Geirmundsson
útfararstjóri
Önnumst allt er lýtur að útför.
Hvítar kistur - furukistur
- eikarkistur.
Áratuga reynsla.
Símar 567 9110 & 893 8638
utfarir.is
Afmælis- og minningargreinum má skila í
tölvupósti, netfangið er minning@mbl.is,
svar er sent sjálfkrafa um leið og grein hef-
ur borist. Ef greinin er á disklingi þarf út-
prentun að fylgja. Nauðsynlegt er að síma-
númer höfundar og/eða sendanda
(vinnusími og heimasími) fylgi með. Þar sem
pláss er takmarkað getur þurft að fresta
birtingu greina, enda þótt þær berist innan
hins tiltekna frests. Nánari upplýsingar eru
á mbl.is. Um hvern látinn einstakling birtist
formáli og ein aðalgrein af hæfilegri lengd á
útfarardegi, en aðrar greinar skulu ekki
vera lengri en 300 orð, u.þ.b. 1.500 slög (með
bilum) eða um 50 línur í blaðinu (17 dálks-
entimetrar). Tilvitnanir í sálma eða ljóð tak-
markast við eitt til þrjú erindi. Einnig er
hægt að senda örstutta kveðju, HINSTU
KVEÐJU, 5–15 línur, og votta virðingu án
þess að það sé gert með langri grein. Grein-
arhöfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn
sín en ekki stuttnefni undir greinunum.