Morgunblaðið - 01.04.2003, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 1. APRÍL 2003 29
m þau. Í stað barnakorts
örnum sem fól í sér 30
na greiðslu á hvert barn,
gis greitt með börnum að 7
etta eru efndirnar um
ramsóknar.
Sjálfstæðisflokkurinn í
ann kemur með sömu lof-
Verk ríkisstjórnarinnar
ar sínu máli. Barnabætur
kertar um 11,5 milljarða í
di ríkisstjórnar, með því að
narfjárhæðir ekki fylgja
Þetta kom fram í frétt
g hefur ekki verið hrakið.
ekjutenging úr öllu hófi.
nar byrja að skerðast við
rónur hjá einstaklingi en
hjá hjónum. Stjórnarflokk-
emsagt breytt barnabótum
fátæktarbætur. Þær
ur en tekjurnar ná fátækt-
Enda er það svo að aðeins
æðra foreldra fá óskertar
og 3% hjóna. Skerðing
tekna var til muna minni
þegar Jóhanna Sigurð-
félagsmálaráðherra, jafn-
jóður hefði úr miklu
ila en nú. Ótekjutengdi
verulega hærri og barna-
bætur voru þá greiddar öllum börnum
til 16 ára aldurs.
Tillögur Samfylkingar felldar
Í þessum efnum stöndum við öðrum
þjóðum langt að baki og kaldhæðnis-
legt að heyra loforðin núna korteri
fyrir kosningar. Í aðildarríkjum
OECD þekkist tekjutenging barnabóta
aðeins í Ástralíu, Grikklandi, Ítalíu,
Kanada, Portúgal og á Spáni auk Ís-
lands. Barnabætur eru ýmist greiddar
til 16 eða 18 ára aldurs, og er skipting
nokkuð jöfn. Samfylking hefur tvívegis
á nýliðnu þingi reynt að fá stjórn-
arflokkana til að hækka barnabætur.
Meðal annars með því að greiða
ótekjutengdar barnabætur með öllum
börnum. Stjórnarflokkarnir hafa ávallt
fellt slíkar breytingartillögur. Nú síð-
ast gerðist það í desember. Þá lögðum
við til að ótekjutengdi hluti barnabót-
anna yrði greiddur með öllum börnum
á þessu ári að 16 ára aldri.
Nú, þegar kosningar eru eftir rúm-
an mánuð, eru sömu margsviknu lof-
orðin endurtekin á landsfundum
stjórnarflokkanna. En staðreyndirnar
tala sínu máli. Sjálfstæðisflokkurinn
sveik loforðin sem hann gaf á lands-
fundinum fyrir síðustu kosningar. Er
einhver ástæða til að trúa honum
núna?
veisla
Höfundur er frambjóðandi
Samfylkingarinnar í Suðurkjördæmi.
ar kemur að landbúnaði fær
n stuðning frá ríkinu. Hann
fnræðis við þá sem fyrir eru.
að sjávarútvegi fær nýliðinn
frá ríkinu. Hann nýtur ekki
æðis. Báðir eiga þeir að kaupa
ifa sjálfstæðir af þeim sem
eininni.
um atvinnugreinum eru
að því að stofna fyrirtæki og
á jafnræðisgrundvelli í sam-
sem fyrir eru.
vill verða bóndi í dag sér að
lmingi lægri heildartekjur en
r eru í greininni. Og sá sem
guleikana á því að hefja út-
jótlega að því að það er of
ess að þeir sem voru í útgerð
eiga Íslandsmið. Þeir fá allan
ar landbúnaðar- eða sjáv-
koma til umræðu er eins og
einu verið skipt um forrit í
álamönnum sem hafa ráðið
ilda önnur lögmál. Þá verður
ð að séreign þeirra sem fyrir
æðið til heimanota fyrir út-
unun hins opinbera
ramleiðslu og fjárbúskap vilja
heildarframleiðslunni með
framleiðslu hvers einasta
ismunun í stuðningi frá hinu
opinbera. Það felst í þeirri staðreynd að
nýliðarnir og þeir sem vilja auka fram-
leiðsluna fá engan stuðning.
Þetta á að koma í veg fyrir fram-
leiðsluaukningu. Ríkisstyrkurinn er not-
aður til mismununar og miðstýringar. Í
sjávarútveginum virkar kvótaúthlutunin
með nákvæmlega sama hætti og rík-
isstyrkur. Mismunar og kemur í veg fyrir
nýliðun. Það væri tæknilega alveg jafn
hægt að nota þessar aðferðir í mörgum
öðrum greinum. En þegar menn ræða um
aðrar greinar en landbúnað og sjávarútveg
verður atvinnufrelsið, jafnræðið og sam-
keppnin þrátt fyrir fórnarkostnaðinn sem
fylgir henni, aftur lifandi sem betur fer.
Ný atvinnutækifæri njóti jafnræðis
Það ástand mismununar og miðstýr-
ingar sem ríkir í íslenskum landbúnaði er
niðurstaða af forystu Framsóknarflokks-
ins og Sjálfstæðisflokksins kynslóð fram af
kynslóð og hafa bændur trúað þeim fyrir
sér og sínum. Og bændaforystan hefur
ráðið miklu um stefnuna. Sú stefna er fyrir
löngu sér til húðar gengin.
Ég vona og trúi að atvinnulíf í íslenskum
sveitum geti átt bjarta framtíð. En sú
framtíð rennur ekki upp fyrr en stjórnvöld
og forysta bænda sætta sig við að sömu
grundvallarreglur eigi að gilda í landbún-
aði og í öðrum atvinnugreinum. Þar þarf
atvinnufrelsi og jafnræði að koma í stað
miðstýringar og mismununar. Þar þurfa
ný atvinnutækifæri að njóta jafnræðis við
þau gömlu til stuðnings frá hinu opinbera.
efna
Höfundur er alþingismaður.
GRÍÐARLEGAR breytingar hafa orðið
á atvinnuháttum landsmanna og á við-
skiptaumhverfinu. Með auknu frelsi í
viðskiptum hefur samkeppnishæfni ís-
lensks atvinnulífs batnað verulega. Það
er mikilvægt að hafa í huga að okkar at-
vinnulíf á í síharðnandi samkeppni við
fyrirtæki á alþjóðamarkaði. Rekstrar-
umhverfið hér þarf því að jafnast á við
það besta í löndunum í kringum okkur.
Framsóknarflokkurinn hefur farið
með málefni atvinnulífsins síðastliðin
átta ár. Óhætt er að segja að þar hafi
tekist vel til. Þegar Framsóknarflokk-
urinn tók sæti í ríkisstjórn árið 1995
ríkti algjör stöðnun í íslensku atvinnu-
lífi. Hjólin tóku hins vegar að snúast á
nýjan leik þegar samningar tókust um
fjárfestingar í stóriðju eftir langa bar-
áttu stjórnvalda og allra flokka til þess
að laða hingað til lands erlent fjármagn.
Byggt var nýtt og fullkomið álver í
Hvalfirði og álverið í Straumsvík
stækkað. Þessi fyrirtæki hafa reynst
mikill happafengur fyrir íslenska þjóð.
Rekstur þeirra hefur gengið afar vel,
þau skapa mörg og vel launuð störf og
skapa þjóðarbúinu mikilvægar útflutn-
ingstekjur.
Miklu fleira hefur gerst síðan 1995.
Hér hafa orðið til þúsundir starfa í
nýjum atvinnugreinum svo sem á sviði
hátækni, lyfjaiðnaðar, líftækni og
hugbúnaðar. Háskólar hafa stóreflst
með aukinni samkeppni og samfara
auknu frelsi á fjármagnsmörkuðum
hafa orðið til ótal mörg ný störf. Þessi
störf eru unnin af háskólamenntuðu
ungu fólki og eru vel launuð. Ríkið hef-
ur dregið sig út úr rekstri á þessum
samkeppnismarkaði og lagt þess í stað
áherslu á að styrkja eftirlitsstofnanir og
herða löggjöf á því sviði. Hvað há-
skólana varðar er rétt að benda á að
með tilkomu nýrra háskóla á síðustu ár-
um hafa skapast við þá mörg góð störf
og það sem mikilvægara er; þar bjóðast
nú fleiri tækifæri fyrir fólk að mennta
sig, meiri fjölbreytni og aukin endur-
menntun. Aukin menntun er lykilfor-
senda þess að Ísland standi sig í sam-
keppni þjóðanna.
Vel búið að íslenskum fyrirtækjum
Á síðasta ári var gerður alþjóðlegur
samanburður á rekstrarkostnaði fyr-
irtækja. Ísland var þar borið saman við
stærstu lönd Evrópusambandsins,
Bandaríkin, Kanada og Japan. Þessi
rannsókn, sem unnin var af KPMG í
Kanada, sýndi svo ekki verður um villst
að hér er vel búið að fyrirtækjum. Best
kom Ísland út í greinum á sviði hugbún-
aðar, rannsókna og þróunar, lyfja- og
stoðtækjaframleiðslu. Þær breytingar
sem gerðar hafa verið á skattalegum að-
stæðum fyrirtækja hér á landi hafa haft
jákvæð áhrif á rekstur þeirra, sem skil-
ar sér í hærri launum til starfsmanna og
auknum verðmætum í þjóðarbúið.
Áhugi erlendra fjárfesta á Íslandi
staðfestir góðar rekstraraðstæður hér á
landi. Ákvörðun alþjóðlega álfyrirtæk-
isins Alcoa um að velja Ísland til að
byggja sitt fyrsta álver í 20 ár, sýnir
styrk okkar. Sú framkvæmd mun án
nokkurs vafa bæta þjóðarhag, auka út-
flutningsverðmæti okkar, skapa hér
hagvöxt og aukna landsframleiðslu.
Þessi framkvæmd tryggir lands-
mönnum hærri laun – sama hvar á land-
inu sem þeir búa.
Framsóknarflokkurinn getur svo
sannarlega verið stoltur af sínu starfi í
ráðuneytum atvinnumála undanfarin 8
ár. Það býr kraftur í íslensku atvinnulífi
og þeim krafti á ekki að halda niðri
heldur skapa honum farveg svo hann
leysist úr læðingi. Við munum áfram
leggja áherslu á atvinnumálin fáum við
tækifæri til í ríkisstjórn á næsta kjör-
tímabili. Það er enda undirstaða alls að
hér sé blómlegur rekstur fyrirtækja, að
við búum við hagvöxt í efnahagslífinu og
fjölgum áfram störfum. Ef við höfum
ekki vöxt í atvinnulífinu verður ekkert
svigrúm hjá ríkinu að auka þjónustu
sína og styrkja velferðarkerfið.
Blómlegur kvikmyndaiðnaður
Framsóknarflokkurinn mun áfram
leggja áherslu á nýsköpun í íslensku at-
vinnulífi. Við höfum stutt við atvinnu-
greinar, sem áður voru að mestu af-
skiptar, en í dag standa miklu sterkari.
Kvikmyndaiðnaðurinn er ágætt dæmi
um það. Árið 1996 voru ársverk í kvik-
myndaiðnaði 120 hér á landi en eru nú
margfalt fleiri. Þegar 5 mínútna atriði í
nýjustu James Bond-kvikmyndinni var
tekið upp hér á landi á 10 vikum var
rúmum 300 milljónum króna velt inn í
landið. Og það sem meira er að á Höfn í
Hornafirði velti verkefnið rúmum 200
milljónum króna gegnum samfélagið
þar, og það utan hefðbundins ferða-
mannatíma. Þessari atvinnugrein hafa
verið sköpuð skilyrði til vaxtar m.a. með
sérstökum aðgerðum stjórnvalda til að
laða að erlenda kvikmyndagerð.
Þannig byggist atvinnustefna Fram-
sóknarflokksins á fjölbreytni. Það er því
algerlega út í hött að halda því fram að
við hugsum eingöngu um stóriðju. Við
styðjum hana ásamt öðru. Við höfnum
ekki stóriðjunni. Þar liggur munurinn á
okkur og vinstri flokkum. Þar kjósa
menn alhæfingar og upphrópanir; allt
eða ekkert. Framsóknarflokkurinn vel-
ur hvort tveggja; brot af því besta.
Öflug atvinnustefna
lykill til velferðar
Eftir Björn Inga
Hrafnsson „Ef við höfum ekki vöxt í
atvinnulífinu verður ekkert
svigrúm hjá ríkinu að auka
þjónustu sína og styrkja
velferðarkerfið.“
Höfundur er skrifstofustjóri og skipar 2.
sætið á lista Framsóknarflokksins í
Reykjavíkurkjördæmi suður.
UPP á síðkastið hefur verið mikið
fjallað um kjör aldraðra og öryrkja. Á
fundi, sem velferðarnefnd ASÍ hélt mið-
vikudaginn 19. mars sl., komu fram
óhugnanlegar staðreyndir um lífskjör
þessa hóps hér á landi. Jafnframt hefur
það margítrekað verið staðfest að fá-
tækt er miklu meiri hér á landi en
hæstráðendur vilja gera sér grein fyrir.
Það væri að æra óstöðugan að ætla sér
að birta tölulegar staðreyndir. Það væri
líka að æra óstöðugan að mótmæla full-
yrðingum fylgjenda ríkisstjórnarinnar
um að skattar hafi lækkað á und-
anförnum árum. Hafi þeir lækkað, þá
hafa ýmis gjöld, sem bitna illilega á ör-
yrkjum og öldruðum, hækkað svo að
skattalækkanir eru uppétnar um leið.
Það væri líka að æra óstöðugan að telja
upp alla þá milljarða, sem soðn-
ingaríhaldið og fylgifiskar þess hafa
flutt úr landi með framsali veiðiheimilda
og braski með þær. Einhver hefur talað
um allt að 40 milljarða, sem fluttir hafa
verið úr landi og litlir eða engir skattar
greiddir af þeim.
Verstöðvarnar í kringum landið eiga
undir högg að sækja. Í Vestmanna-
eyjum fer bátum fækkandi og með
sömu þróun verður þess ekki langt að
bíða að gert verði út á ferðamanna-
markaðinn og auðar bryggjur, gamlir
og úreltir bátar verða til sýnis um forna
frægð fyrrum sjósóknara lands, sem
kvótakerfið lagði að velli. Hvílíku grett-
istaki hefði verið hægt að lyfta, hefðu
þessir fjármunir skilað sér að hluta til
til þjóðfélagsins. En því miður blasir við
eftirfarandi staðreynd:
Það var líklega í byrjun síðasta ára-
tugar liðinnar aldar að yfirvöld þessa
lands tóku upp þá ógæfulegu stefnu að
tekjutengja alla skapaða hluti. Tekju-
tenging örorkulífeyris varð staðreynd.
Þannig var fötluðu fólki refsað fyrir að
hafa einhverjar tekjur. Þannig var sú
reisn, sem margir fatlaðir vilja sýna
með því að stunda atvinnu sér til fram-
færis, brotin niður. Þannig var margt af
þessu fólki hvatt til þess að stunda
vinnu, sem kallast svört. Þannig eru
margir fatlaðir því miður neyddir til
þess að styðja við það neðanjarð-
arhagkerfi, sem hefur velt um 35 millj-
örðum á undanförnum árum, eftir því,
sem ég las á síðum Morgunblaðsins.
Frjálslyndi flokkurinn vill koma til
móts við þennan þjóðfélagshóp meðal
annars með jöfnun skatta og hækkun
persónuafsláttar. Það væri nauðsynlegt
að hækka skattleysismörk til samræmis
við launaþróun undanfarinna ára, eins
og marg hefur verið lofað. Það væri
þarft að hækka örorkulífeyri þannig að
fólk geti haldið reisn sinni. Aldursteng-
ing örorkulífeyris er mikið fagnaðar-
efni. Þetta getur þýtt tvöföldun lífeyris
hjá þeim, sem verða öryrkjar innan 18
ára aldurs. En Frjálslyndi flokkurinn
hefur hamrað á því stöðugt að tvöfalda
þurfi allan lífeyri hjá öryrkjum þessa
lands, að minnsta kosti. Frjálslyndi
flokkurinn er á móti því að fólki sé refs-
að fyrir það hvernig það er af guði gert.
Það vill enginn lenda í því að teljast með
fötlun eða örorku. En slys, sjúkdómar
og meðfædd fötlun veldur því að að-
stæður fólks eru eins misjafnar og fjöld-
inn er breytilegur.
Íslendingar hafa löngum verið þekkt-
ir fyrir að vilja greiða götu þeirra, sem
eiga á einhvern hátt undir högg að
sækja. Fyrrverandi formaður Sjálf-
stæðisflokksins, Ólafur Thors, hélt því
fram í lok fjórða áratugar liðinnar aldar
að Íslendingar hefðu alla burði til þess
að búa við besta velferðarkerfi í heimi
og ættu að sjá sóma sinn í að viðhalda
slíku kerfi. En lýðskrum áhangenda
þeirra sem ráða nú byggist á því að ala
fólk upp í aumingjagæðum og það eigi
að þakka fyrir allt, sem að því er rétt.
Megi komandi kosningar verða til þess
að augu núverandi ráðamanna opnist
fyrir mistökum sínum, þegar þeir verða
felldir af stalli.
Frjálslyndi flokkurinn og
fólkið sem byggir þetta land
Eftir Gísla
Helgason
„Það væri þarft að
hækka örorkulíf-
eyri þannig að fólk
geti haldið reisn
sinni.“
Höfundur skipar 2. sæti á lista Frjálslynda
flokksins í Reykjavík suður.
ddi í lög – og það er stefna
okksins að svo verði gert –
ðla að því að rétta hlut sjáv-
gðanna. Hún festir veiðirétt-
byggðirnar og treystir þær
enn skulu ekki gleyma því að
mál hefur verið sett á oddinn
smábátasjómanna og er í
ða í hinum dreifðu byggðum,
gsmuna- og framfaramál.
tæða til þess að fagna því að
leitt til lykta á landsfund-
Við viljum ekki
ækka kvótaþakið
lýtur að hámarksafla-
stakra fyrirtækja, kvótaþak-
a. Eins og menn vita hafa gilt
komið í veg fyrir að fyrirtæki
rráðarétt yfir meiru en til-
utdeild (kvóta) í einstökum
m. Undan þessu ákvæði hafa
eins og menn vita. Þessi lög
m árabil og haft áhrif. Þau
g eru sett til þess að koma í
veg fyrir frekari samþjöppun aflaheim-
ilda. Hafa þau sannarlega náð tilgangi
sínu; ella væru þeir ekki kvarta undan til-
vist þessara laga, sem telja eðlilegt að
frekari samþjöppun eigi sér stað.
Sá sem hér stýrir penna lagði fram til-
lögu í sjávarútvegsnefnd landsfundarins
sem var svo hljóðandi: „Lög sem kveða á
um hámarksaflahlutdeild einstakra fyr-
irtækja hafa gefist vel og kemur ekki til
greina að breyta þeim til rýmkunar.“
Þessi tillaga var samþykkt í nefndinni og
staðfest síðan af landsfundinum.
Þetta er með öðrum orðum stefna Sjálf-
stæðisflokksins. Nú liggur það semsé fyr-
ir. Sjálfstæðisflokkurinn hefur ályktað
mjög afdráttarlaust í þessum efnum. Við
viljum ekki, sjálfstæðismenn, breyta þess-
um lögum í átt til rýmkunar, en tillagan
útilokar ekki að gengið sé í hina áttina, þ.e
að kvótaþakið sé lækkað.
Áhersluatriði sem skipta máli
Þessi tvö áhersluatriði skipta máli. Til-
lögurnar eiga það sameiginlegt að vera
fluttar af okkur, almennum landsfund-
arfulltrúum. Þær fengu eðlilega, lýðræð-
islega umræðu. Landsfundarfulltrúar
tóku beina afstöðu til þeirra og sam-
þykktu. Stefnumörkun okkar í þessum
efnum er því skýr og afdráttarlaus.
ir
m
Höfundur er alþingismaður
fyrir Sjálfstæðisflokkinn.