Morgunblaðið - 29.04.2003, Blaðsíða 35

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 29. APRÍL 2003 35
Elskulegur bróðir okkar,
ÞORKELL KRISTMUNDSSON,
Efri Brunnastöðum,
Vatnsleysuströnd,
verður jarðsunginn frá Hafnarfjarðarkirkju í
dag, þriðjudaginn 29. apríl, kl. 15.00.
Systkini hins látna.
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
HULDA SIGURBJÖRNSDÓTTIR,
Víðilundi 24,
Akureyri,
andaðist á Fjórðungssjúkrahúsi Akureyrar
föstudaginn 25. apríl.
Jarðarförin auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Jóhann Pálsson.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÓLAFUR ÞORSTEINSSON
járnsmiður,
Skálagerði 15,
sem lést miðvikudaginn 23. apríl, verður jarð-
sunginn frá Fossvogskirkju miðvikudaginn
30. apríl kl. 13.30.
Erling Þ. Ólafsson, Helga G. Pálsdóttir,
Álfheiður Ólafsdóttir, Ólafur Jóhannsson,
Einar Ólafsson, Erla Marinósdóttir,
Ólafur Þ. Ólafsson, Anna H. Hjaltadóttir,
Rannveig S. Ólafsdóttir, Árni Sörensen,
Ásgeir Ólafsson, Ásta Jósefsdóttir,
Kristján H. Ólafsson, Bjarnrún Júlíusdóttir,
afabörn og langafabörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ELÍN JÓNSDÓTTIR,
Köldukinn 11,
Hafnarfirði,
lést á St. Jósefsspítalanum í Hafnarfirði föstu-
daginn 25. apríl.
Ásgeir Kr. Sörensen, Renate Sörensen,
Jón Aðalsteinsson, Guðbjörg Jóna Eyjólfsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, systir,
tengdamóðir og amma,
ANNA SOFFÍA AXELSDÓTTIR GUEST,
andaðist á heimili sínu í Brinkworth, Englandi,
fimmtudaginn 24. apríl.
Útför hennar verður gerð frá St. Michael's and
All Angel's Church í Brinkworth föstudaginn
2. maí kl. 11.30.
Roy Arthur William Guest,
Signý Karen de Verenne,
Paul Kristján (Nonni) Guest,
Rögnvaldur Jón Axelsson,
Ólafur Axelsson,
tengdabörn og barnabörn.
Hjartans þakkir fyrir þá vináttu, hlýhug og
aðstoð sem okkur var sýnd við andlát og
útför
HELGA JÓHANNSSONAR,
Þingholtsstræti 30,
er lést föstudaginn 4. apríl sl.
Rannveig Laxdal,
Agnar B. Helgason, Kristín E. Hólmgeirsdóttir,
Berglind Helgadóttir, Jónas Friðbertsson,
Hildigunnur Hilmarsdóttir, Gauti Grétarsson
og barnabörn.
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir, amma og systir,
SIGURBORG INGIMUNDARDÓTTIR,
Brekku,
Aðaldal,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri laugardaginn 25. apríl.
Reynir Baldur Ingvason,
Stella Rut Axelsdóttir,
Sandra Björg Axelsdóttir,
Ágúst Ingi Axelsson,
Sigurður Eyvald Reynisson,
Stella Eymundsdóttir,
tengdabörn, barnabörn, systkini
og aðrir aðstandendur hinnar látnu.
✝ Erik Håkanssonfæddist í Reykja-
vík 19. október 1941.
Hann lést á Landspít-
alanum við Hring-
braut 18. apríl síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru Frantz
Adolf Håkansson, f. í
Danmörku 13. febr-
úar 1880, d. 22.5.
1946, og Jóhanna
Böðvarsdóttir, f. á
Hvammi í Dýrafirði
11. janúar 1907, d.
1.9. 1988. Hálfbræð-
ur Eriks eru tveir:
August Håkansson málarameist-
ari, f. 25.9. 1906, d. 27.5. 1988, og
Vilhelm Håkansson málarameist-
ari, f. 23.3. 1913, búsettur í
Reykjavík. Kjördóttir Frantz
Adolfs og fyrri konu hans er
Hulda Håkansson, f. 25.8. 1923,
búsett í Reykjavík.
Árið 1966 kvæntist Erik Mar-
gréti H. Kristinsdóttur frá Akur-
eyri, f.
16.5. 1942. Foreldrar hennar
voru Kristinn Þorsteinsson og
Lovísa Pálsdóttir, sem bæði eru
látin. Börn þeirra eru: Bryndís
Hanna, f. í Reykjavík 25.9. 1966,
gift Jean-Marc Philibert, f. í
Frakklandi 11.3. 1970, sonur
þeirra er Ívar, f. 30.6. 2002, þau
eru búsett í París; og
Kristinn Frantz, f. í
Reykjavík 28.9.
1969, í sambúð með
Eyrúnu Gestsdóttur,
f. í Hafnarfirði
19.10. 1970, dóttir
þeirra er Alma
Dögg, f. í Reykjavík
6.5. 1999. Fyrir átti
Eyrún dótturina
Veru Sif Rúnarsdótt-
ur, f. 5.6. 1993. Þau
eru búsett í Hafnar-
firði.
Erik missti föður
sinn þegar hann var
fimm ára gamall og ólst upp eftir
það hjá móður sinni með hjálp
hálfbræðra sinna en Jóhanna var
mikill sjúklingur á þessum tíma.
Eftir hefðbundna skólagöngu í
barnaskóla fór hann í Héraðsskól-
ann á Núpi í Dýrafirði og lauk
þaðan gagnfræðaprófi árið 1958.
Hann hóf störf hjá Útvegsbanka
Íslands nokkrum árum seinna en
síðustu u.þ.b. 13 ár vann hann hjá
Orkuveitu Reykjavíkur. Erik var
virkur þátttakandi í skátahreyf-
ingunni á sínum yngri árum og
átti sína bestu vini og félaga innan
þess félagsskapar.
Útför Eriks verður gerð frá Bú-
staðakirkju í dag og hefst athöfn-
in klukkan 13.30.
Bakpokann tek ég, úr bænum ég held.
Ég býst við að tjalda á heiðinni í kveld.
Við svanavatn og silungsá
sungið verður eldi hjá …
Þetta brot úr ljóði Tryggva Þor-
steinssonar kemur í hug minn við
andlát vinar míns, Eriks Håkansson-
ar. Erik er farinn heim eins og skát-
arnir segja. Erfiðri baráttu við
krabbameinið er lokið.
Við Erik ólumst upp á Laufásveg-
inum frá blautu barnsbeini. Við vor-
um heimagangar hvor hjá öðrum frá
því ég man eftir. Þegar Erik var
fimm ára dó Frantz Adolf faðir hans.
Jóhanna móðir Eriks, var heilsuveil
og oft lasin. Erik átti því oftar at-
hvarf sitt á heimili foreldra minna.
Foreldrum mínum fannst hann vera
fjórða systkinið á heimili okkar og
þau litu á okkur tvo sem bræður.
Þegar ég fékk reiðhjól voru keypt
tvö, hitt fékk Erik.
Á unglingsárunum reyndum við
ýmislegt saman. Báðir urðum við
sendlar sumarið þegar við vorum tólf
ára, ég hjá Geysi, hann hjá Natan &
Ólsen. Fyrirtækin lágu hlið við hlið í
miðbæ Reykjavíkur, og við hittumst
á hverjum degi. Við reyndum einnig
fyrir okkur í viðskiptum til að afla
vasapeninga. Við fengum frænku
mína til að sauma hálsklúta sem við
seldum. Hagnaðurinn var notaður til
að standa straum af kostnaðinum við
ferð á alheimsmót skáta, á Jamboree
í Englandi, árið 1957.
Við gerðumst sem sagt skátar.
Skátahópurinn átti margar góðar
stundir saman. Minnisstæðar eru
ferðirnar í Jötunheima, skíðaskálann
á Hellisheiði undir Skarðsmýrar-
fjalli. Oftast fórum við úr rútunni við
Smiðjulaut. Það var ekki oft sem við
létum veðrið hefta för. Öruggast
þótti að fylgja fjallsrótunum og hafa
fjallið á vinstri hönd. En í þoku og
myrkri geta áttirnar tapast og er
jafnvel ekki ljóst hvort gengið er upp
eða undan brekku. En Erik vissi það
alltaf. Ratvísi hans brást ekki. Það
var eins og hann sæi heiðina í lófa
sér. Hann tók forustuna og hópurinn
fylgdi eftir uns komið var að Svert-
ingjunum, tveimur bikuðum staurum
sem reistir voru á fimmta áratugnum
og áttu að verða hlið í mæðiveikigirð-
ingu, sem aldrei var reist. Þegar
Svertingjunum var náð vorum við
hólpin, stutt í skálann, þótt eftir væri
löng brött brekka sem vissulega gat
reynst erfið eftir klukkustundar
göngu á heiðinni.
Eitt sinn þegar við nokkur saman
kusum að hörfa undan veðri austur
heiðina vissi Erik hvar skyldi leita
uppi vörðuðu leiðina sem liggur að
gamla hellukofanum. Þar gátum við
leitað skjóls þar til slotaði. Erik stytti
okkur stundirnar með því að segja
okkur hinum gamlar sögur af ferða-
löngum á heiðinni, sumar hrollvekj-
andi.
Í minningunni eru litbrigðin að
hausti þegar hópurinn gekk inn
Innstadal að rótum Hengils með ána
á aðra hönd og hverasvæðin á hina.
Ekki lögðum við á Hengil þá, það var
löngu síðar. Þetta var ónumið land.
Nú er búið að uppgötva þessi frá-
bæru útivistarsvæði og stika leiðirn-
ar.
Erik var frækinn skíðamaður og
var okkar fremstur í íþróttinni.
Minnisstæð er vera okkar í Jötun-
heimum um páskana 1960. Veðrið
var eins og best verður, sólskin og
snjór. Mesti tíminn fór í að komast
upp brekkurnar því að engar voru
lyfturnar. Erik var tæknilega sinn-
aður, hafði með sér alls konar útbún-
að, þ.á m. mæli til að ákveða hitastig
snævarins svo hægt væri að velja
réttan skíðaáburð. Auðvitað vann
Erik mótið okkar.
Erik var ekki einungis liðtækur
skíðamaður. Hann var góður í öllum
íþróttum. Hann vann sér til afreka
þegar hann var starfsmaður Útvegs-
bankans að hlaupa uppi ávísanafals-
ara og góma þá. Oftar en einu sinni
stökk hann yfir gjaldkeraborðið á
eftir þeim.
Erik dó á föstudaginn langa. Hug-
ur okkar Emmíar dvelur hjá Möggu
Dóru, Bryndísi, Kristni, tengdabörn-
um og barnabörnum. Missir þeirra
er mikill. Skátavinirnir munu sakna
Eriks í mánaðarlegum gönguferðum
sínum.
Ólafur Björgvinsson.
Eitt sinn skal hver deyja og ekki
ráðum við stund eða stað frekar en
aðrir. Það erum við áþreifanlega
minnt á nú þegar við kveðjum skóla-
bróður okkar Erik. Okkur er orða
vant en erum þess fullviss að skóla-
stjórinn okkar á Núpsskóla, sá góði
maður sr. Eiríkur J. Eiríksson, hefði
átt auðvelt með að setja niður nokkr-
ar línur.
Við komum víða að af landinu en
náðum vel saman og brölluðum
margt á Núpi þennan vetur. Fé-
lagslífið var ótrúlega gott. Við mjög
frumstæðar aðstæður var haldið
grímuball með fjölbreyttum búning-
um, viðamikil árshátíð og dansæfing-
ar á hverjum sunnudegi, auk margs
annars. Einangrun héraðsskólanna
gerði það að verkum að við sem þar
stunduðum nám urðum eins og stór
systkinahópur og þurftum oft að
beita ímyndunaraflinu til að gera
dvölina góða og skemmtilega. Oft
minntist Erik á og hló að smáhrekk
sem þeir herbergisfélagarnir hugð-
ust gera einum þeirra. Í herbergj-
unum voru kojur og svaf Erik í neðri
koju en sá sem hrekkja átti í þeirri
efri. Án nokkurrar hugsunar tók Er-
ik þátt í því að fylla dýnu félaga síns í
efri kojunni af vatni en sá setti teppi
ofan á dýnuna og lagðist til svefns.
Vatnið úr dýnunni draup svo ofan á
Erik alla nóttina svo segja má með
sanni að hrekkurinn hafi komið hon-
um í koll.
17. maí nú í vor ætlum við sem vor-
um nemendur Núpsskóla í Dýrafirði
veturinn 1957–58 að hittast í 6. sinn.
Þegar 20 ár voru liðin frá því við
kvöddumst á hlaðinu á Núpi settum
við nokkur saman nefnd til að standa
fyrir endurfundum sem við höfum
nefnt dansæfingar. Sú sjálfskipaða
nefnd hefur staðið fyrir samkomum á
5 ára fresti síðan þá og hefur hún að
mestu verið óbreytt og óhagganleg.
Erik hefur verið í nefndinni frá upp-
hafi. Hann var góður liðsmaður, stór-
huga og kappsamur sem oft kom sér
vel. Veikindi Eriks hafa verið okkur
ofarlega í huga og einbeitingin við
undirbúninginn ekki verið sem
skyldi. Þrátt fyrir veikindin mætti
Erik hvetjandi og fullur áhuga á
fyrsta undirbúningsfund nefndarinn-
ar í desember sl. Við í nefndinni
söknum vinar í stað.
Fyrir hönd skólasystkinanna frá
Núpi vottum við Möggu Dóru, börn-
um þeirra Bryndísi og Kristni Frantz
og barnabörnum innilega samúð.
Sjálfskipaða nefndin.
ERIK
HÅKANSSON
AFMÆLIS- og minningar-
greinum má skila í tölvupósti
(netfangið er minning@mbl.is,
svar er sent sjálfvirkt um leið
og grein hefur borist) eða á
disklingi. Ef greinin er á disk-
lingi þarf útprentun að fylgja.
Nauðsynlegt er að tilgreina
símanúmer höfundar og/eða
sendanda (vinnusíma og heima-
síma). Ekki er tekið við hand-
skrifuðum greinum.
Frágangur
afmælis- og
minningar-
greina