Morgunblaðið - 22.02.2004, Page 52

MINNINGAR
52 SUNNUDAGUR 22. FEBRÚAR 2004 MORGUNBLAÐIÐ
Eiginmaður minn og faðir okkar,
HARALDUR ÖRN TÓMASSON,
Rauðagerði 20,
sem lést á Landspítalanum við Hringbraut
laugardaginn 14. febrúar, verður jarðsunginn
frá Kirkju óháða safnaðarins mánudaginn
23. febrúar kl. 15.00
Elín Erlendsdóttir
og synir.
Hugheilar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför elskulegs föður
okkar, tengdaföður og afa,
ADOLFS F. WENDEL,
Kirkjubraut 12,
Seltjarnarnesi.
Sólveig Wendel Sharrett, Michael Sharrett,
Friðrik Wendel, Ásta Richter,
María Björk Wendel Helgi S. Þorsteinsson,
Jón Sverris Wendel, Jóhanna Eiríksdóttir
og barnabörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við and-
lát og útför ástkærrar móður okkar, tengda-
móður, ömmu og langömmu,
MARSIBILAR GUÐBJARGAR
GUÐBJARTSDÓTTUR,
Sóltúni 2,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks 3D á Sóltúni fyrir
alúðlega umönnun.
Sigmundur Arthursson, Ásthildur Sigurðardóttir,
Halldóra Arthursdóttir, Símon Ragnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Okkar innilegustu þakkir til allra þeirra sem
sýndu okkur samúð, vináttu og hlýhug við
andlát og útför okkar ástkæra eiginmanns,
föður, tengdaföður og afa,
KARLS FRIÐRIKS SCHIÖTH,
Mávanesi 15,
Garðabæ.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á 14E á hjarta-
deild Landspítala, Hringbraut, fyrir kærleiksríka umönnun.
Guð blessi ykkur öll.
Unnur Hjaltadóttir Schiöth,
Svava Schiöth, Óskar Bjartmarz,
Hjalti Schiöth, Halla Bryndís Jónsdóttir,
Karl Ottó Schiöth, Helga Halldórsdóttir,
Linda Hrönn, Jökull, Karl Friðrik,
Ottó Axel og Óðinn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför elskulegs eiginmanns
míns, föður okkar, tengdaföður, afa og lang-
afa,
VILBERGS DANÍELSSONAR,
Hrafnistu Hafnarfirði,
áður Kirkjuvegi 11.
Steinunn Magnúsdóttir,
Kolbrún Vilbergsdóttir,
Fanney Eva Vilbergsdóttir, Gísli Haraldsson,
Þóra Vilbergsdóttir, Júlíus Karlsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝ Eiður Sigurðs-son fæddist í
Köldukinn á Fells-
strönd 8. september
1925. Hann lést á
Landspítalanum í
Fossvogi 9. febrúar
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Sigurður Breiðfjörð
Sigurðsson og Sess-
elja Bæringsdóttir.
Eftirlifandi systir
Eiðs er Margrét, en
fjögur systkina hans
eru látin: Fjóla, Jó-
hanna, Stefnir og
drengur óskírður.
Eiður kvæntist 31. júlí 1954
Ásu Árnadóttur frá
Vogum á Vatnsleysu-
strönd. Þau slitu
samvistir 1985. Eið-
ur og Ása eignuðust
þrjú börn. Þau eru:
1) Árni Klemenz
Eiðsson, maki Anna
Hulda Friðriksdóttir.
Þau eiga þrjú börn
og tvö barnabörn. 2)
Vala Eiðsdóttir, sam-
býlismaður Jón Ósk-
ar Valdimarsson.
Hún á einn son. 3)
Hanna Eiðsdóttir.
Hún á þrjá syni.
Útför Eiðs fór fram í kyrrþey
að ósk hins látna.
Elsku afi okkar er dáinn. Það er
sárt að þurfa að kveðja en huggum
okkur við það að hitta hann síðar og
við vitum að afi mun líta til með okk-
ur. Hann er farinn á betri stað og nú
líður honum vel. Baráttunni við
veikindi, sem hefur hrjáð hann síð-
asta árið, er nú lokið. Á stund sem
þessari er gott að líta til baka og
hugsa um það góða, allar minning-
arnar sem við barnabörnin eigum og
geymum í hjörtum okkar um
ókomna framtíð. Við munum segja
börnum okkar frá langafa þeirra og
hvað hann var sniðugur að segja
sögur. Það var svo gaman að hlusta
á frásagnir afa þegar hann sagði
okkur frá lífinu í Dölunum í gamla
daga og hvað gott var að vera þar.
Afi hafði einnig mikið yndi af tónlist
og þar kom harmonikan gjarnan við
sögu. Oftar en ekki spilaði hann fyr-
ir okkur þegar við litum við á
Grundinni.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta,
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós og lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Við biðjum Guð um að vernda afa
og kveðjum hann með virðingu og
söknuði.
Ása, Friðrik Valdimar og
Einar Valur.
EIÐUR
SIGURÐSSON
✝ Ingibjörg Vern-harðsdóttir fædd-
ist á Hvítanesi við
Skötuförð í Ísafjarð-
ardjúpi 3. maí 1918.
Hún lést á Landspít-
alanum í Reykjavík
10. febrúar síðastlið-
inn. Ingibjörg var
næstyngst tólf systk-
ina. Á lífi eru systurn-
ar Svana V. Linnet og
Þórhildur V. Brem-
berg, en látin eru:
Guðrún, Kristín, Eva,
Sigríður, Guðmund-
ur, Ólöf, Einar, Svava
og Gunnar. Foreldrar þeirra voru
Vernharður Einarsson, bóndi og
hreppstjóri á Hvítanesi, og Jóna
Runólfsdóttir kona hans. Ingi-
björg veiktist ung af fótameini og
hélt til Danmerkur unglingur þar
sem annar fótur hennar var tekinn
af. Þrátt fyrir erfið
veikindi lauk hún
verslunarprófi í
Danmörku og eftir
að hún kom heim
vann hún á skrifstofu
Shell, í sendiráði
Dana á Íslandi, en
lengst starfaði hún
fyrir Flugmála-
stjórn. Ingibjörg var
ógift og barnlaus, en
hélt heimili með
systrum sínum,
saumakonunum Sig-
ríði og Evu Vern-
harðsdætrum. Síðast
í Fellsmúla 13, en þar bjó hún um
skeið eftir að þær önduðust. Síð-
ustu árin, eftir að heilsunni hrak-
aði, bjó hún í Seljahlíð.
Útför Ingibjargar var gerð frá
Fossvogskapellu, í kyrrþey að
hennar ósk.
Ingibjörg Vernharðsdóttir vin-
kona mín er látin. Kynni okkar Ingi-
bjargar hófust er hún kom til starfa
hjá Shell, sem þá var til húsa í gamla
Sjálfstæðishúsinu við Austurvöll.
Vann hún í bókhaldinu en ég við sím-
ann ásamt ritarastarfi. Ingibjörg var
þá 24 ára en ég átján og með okkur
tókst góð og mikil vinátta sem aldrei
bar skugga á.
Báðar höfðum við gaman af lestri
góðra bóka, fórum í leikhús, lásum
enskar kiljubækur, hagsýnar í kaup-
um. Venjulega fórum við saman í
bókabúðir, völdum okkur sína bók-
ina hvor; þannig gátum við lesið báð-
ar bækurnar.
Ingibjörg var mér sem besta syst-
ir, við tókum þátt í áhyggjum hvor
hjá annarri, en oftar glöddumst við
og hlógum saman.
Ég eignaðist eiginmann, börn og
bú, var Ingibjörg góður vinur okkar
allra, börnum okkar uppáhalds
,,frænka“ , sjálfkjörin um jól og
gamlárskvöld. Kom með stjörnuljós í
pakka, hjálpaði við að kveikja á
stjörnuljósum, sá um að allir hefðu
sitt ljós. Ingibjörg var einstaklega
barngóð. Hún kom oft í heimsókn
eftir vinnudag, þegar hún kom innúr
dyrunum, sagði brosandi ,,Ég er
komin.“ Þegar við fjölskyldan fórum
í sumarhús sem oftast var síðsumars
var haft samband við Ingibjörgu,
okkur þótti öllum gaman í berjamó.
Ingibjörg og Jóhann tíndu bestu
berin, sást ekki strá í boxum þeirra,
mitt box var ekki jafn snyrtilegt. Á
kvöldin var spilað á spil eða lesin
ljóð, drukkið heitt kakó við kertaljós.
Síðustu árin átti Ingibjörg við
mikil veikindi að stríða, en var sterk
og hugrökk. Vinur vina sinna og
hafði stórt og hlýtt hjarta.
Ég kveð Ingibjörgu, elskulega
vinkonu mína.
Blessuð sé minning hennar.
Lára K. Ólafsson.
Ingibjörg Vernharðsdóttir, sem
ég minnist sem mjög kærrar vin-
konu minnar, er fallin frá, félagi og
fjölskylduvinur á heimili foreldra
minna, Láru Kr. Ólafsson og Jó-
hanns heitins Jakobssonar. Ingi-
björg kemur í huga mér eins langt
aftur til bernskuáranna og ég
framast man og nú hefur hún kvatt
vini og vandamenn þessa lífs og er
lögð af stað á vit nýrra ævintýra.
Með árunum þroskaðist vinskapur
okkar og áttum við alla tíð góðar
stundir saman, en sérstaklega var
ánægjulegt og áhugavert að ræða
við Ingibjörgu um hin ýmsu mál og
var hún inni í flestu og hafði skoðanir
á hlutunum. Ingibjörg var „músík-
manneskja“ og naut þess að setja
góða plötu á fóninn og þar áttum við
líka samleið. Hún kenndi mér að
njóta þess stigsmunar sem felst í því
að hlusta á góða (klassíska) tónlist
(sem síast hafði inn fyrir tilstilli
pabba) af plötum og að fara á tón-
leika og njóta t.d. lifandi tónlistar
Sinfóníuhljómsveitar Íslands. Þar
var hún fastagestur í mörg ár og
bauð mér stundum með sér. Ég fest-
ist þar líka um tíma – þökk sé þér
Ingibjörg mín.
Sannarlega naut ég þeirra stunda
er við sátum t.d. að spilum í
Stekkjarhvammi, Fellsmúlanum eða
á stundum uppi í Munaðarnesi, í
sumarbústöðum Flugmálastjórnar,
en þar vann hún mörg ár og endaði
sinn starfsferil. Löngu fyrr hafði hún
m.a. bæði unnið á skrifstofu Shell
(Skeljungs) og í danska sendiráðinu.
Ekki gleymi ég heldur leikhúsferð-
unum eða stundunum yfir góðum
kvöldverði og ljúfu vínglasi – hlýjar
minningar sem vara að eilífu.
Blessunarlega fékk sonur minn
Saharí tækifæri til þess að kynnast
Ingibjörgu og skynjaði hann örugg-
lega vinskapinn sem í loftinu lá milli
okkar þriggja. Fyrir hans hönd og
okkar beggja feðganna auðvitað
þakka ég þér innilega auðsýnda sam-
úð og skilning með honum og hans
baráttu- og réttindamálum, á mjög
erfiðum tímum fyrir þennan unga
dreng, og alla hjálpina, andlega og
veraldlega, sem þú auðfúslega
bauðst fram og af einstöku frum-
kvæði.
Þessi hjálp, Ingibjörg, var ómet-
anleg – auk þess bara að vera „til“ og
heima fyrir mig persónulega síðar
meir.
Blessuð sé minning þín kæra vin-
kona og gleðst ég að eilífu með þér á
nýjum stað.
Þér gleymi ég aldrei!
Jakob Páll Jóhannsson.
INGIBJÖRG
VERNHARÐSDÓTTIR
AFMÆLIS- og minningar-
greinum má skila í tölvupósti
(netfangið er minning@mbl.is,
svar er sent sjálfvirkt um leið
og grein hefur borist) eða á
disklingi. Ef greinin er á disk-
lingi þarf útprentun að fylgja.
Nauðsynlegt er að tilgreina
símanúmer höfundar og/eða
sendanda (vinnusíma og heima-
síma). Ekki er tekið við hand-
skrifuðum greinum.
Um hvern látinn einstakling
birtist ein aðalgrein af hæfi-
legri lengd á útfarardegi, en
aðrar greinar séu um 300 orð
eða 1.500 slög (með bilum) en
það eru um 50 línur í blaðinu (17
dálksentimetrar). Tilvitnanir í
sálma eða ljóð takmarkast við
eitt til þrjú erindi. Einnig er
hægt að senda örstutta kveðju,
HINSTU KVEÐJU, 5–15 lín-
ur, og votta virðingu án þess að
það sé gert með langri grein.
Greinarhöfundar eru beðnir að
hafa skírnarnöfn sín en ekki
stuttnefni undir greinunum.
Minningargreinum þarf að
fylgja formáli með upplýsing-
um um hvar og hvenær sá sem
fjallað er um er fæddur, hvar og
hvenær dáinn, um foreldra
hans, systkini, maka og börn og
loks hvaðan útförin verður gerð
og klukkan hvað. Ætlast er til
að þetta komi aðeins fram í for-
málanum, sem er feitletraður,
en ekki í greinunum sjálfum.
Þar sem pláss er takmarkað
getur þurft að fresta birtingu
greina, enda þótt þær berist
innan hins tiltekna frests.
Frágangur af-
mælis- og minn-
ingargreina