Morgunblaðið - 22.02.2004, Blaðsíða 72

Morgunblaðið - 22.02.2004, Blaðsíða 72
Alltaf með tyggjó Sveltur sitjandi kráka en fljúgandi fær. Hvaða plötu keyptirðu síðast? Feels Like Home með No- ruh Jones. Hver er unaðs- legasti ilmur sem þú hef- ur fundið? Ilmurinn í fiskvinnsl- unni af söltuð- um fésunum. Hvert er þitt mesta prakkarastrik? Við í bræðrafélaginu Dúfan framkvæmd- um smá hrekk í jólafríinu sem ekki verður upplýstur hér... Hver er furðulegasti matur sem þú hefur borðað? Strútskjöt, það var ótrú- lega gott. Trúirðu á líf eftir dauð- ann? Já. Jennifer Lopez... Ef hún kemst í þann hóp á annað borð. Hver er þinn helsti veikleiki? Ég læt oft bíða eftir mér... Finndu fimm orð sem lýsa per- sónuleika þínum vel. Opinn, tryggur, hlýr, athyglis- sjúkur, glaðvær. Bítlarnir eða Stones? Mmmm... Bítlarnir Hver var síðasta bók sem þú last? Kaldaljós eftir Vigdísi Gríms... góð bók. Hvaða lag spilarðu áður en þú ferð út á laugardags- kvöldi? Billy Joel - „Only the good die young“... Billy er alltaf svalur! Uppáhaldsmálsháttur? JÓN Ragnar Jónsson er einn af aðalleikurum í Nemendamótssýningu Versló sem heitir Sól- stingur og nú er sýnd við góðar undirtektir í Loft- kastalanum. Um frumsaminn söngleik er að ræða eftir Þorstein „Atvinnumann“ Guðmunds- son sem inniheldur kunn erlend lög við ís- lenska texta, þ. á m. titillag sýningarinnar - gamla Robbie Williams-lagið „Let Me Entertain You“ - sem Jón Ragnar syngur og ómar nú ótt á PoppTíví sjónvarpsstöðinni. Hvernig hefurðu það í dag? Bara nokkuð þéttur, þakka þér fyrir. Hvað borðaðirðu síðast? Grjónagrautinn hennar mömmu og slátur. Hvað ertu með í vösunum? Alltaf með tyggjó. Nú eru líka tveir hálsbrjóst- sykrar í vösunum. Hálsinn er viðkvæmur þessa dagana! Uppvaskið eða skræla kartöflur? Uppvaskið. Kartöflurnar brotna alltaf í marga mola hjá mér! Humar eða hamborgari? Morgunblaðið/Golli Humar er svona hátíðlegri og því skemmtilegra þegar hann er á boðstólnum. Hefurðu tárast í bíói? Já, já, ég er mjög tilfinningaríkur maður! Hvað ætlarðu að verða þegar þú ert orðinn stór? Góður eiginmaður og pabbi ... Annað er óráðið. Hverjir voru fyrstu tónleikarnir sem þú fórst á? Rammstein. En það gefur nú samt ranga mynd af tónlistarsmekk mínum. Gaman samt! Hvaða leikari fer mest í taugarnar á þér? Jón Ragnar Jónsson SPURT & SVARAÐ SOS FÓLK Í FRÉTTUM 72 SUNNUDAGUR 22. FEBRÚAR 2004 MORGUNBLAÐIÐ Bítlarnir slógu fyrst al-mennilega í gegn í Bret-landi með smáskífunni„Please Please Me“ sem kom út í upphafi árs 1963. Það lag fór á toppinn í Bretlandi og sat þar í þrjátíu vikur sem engum hafði tekist fram að því. Þrátt fyrir það var út- gáfa þeirra í Bandaríkjunum, Capi- tol, ekki á því að þessi Bítlatónlist væri nokkuð fyrir bandarískan markað og neitaði að gefa fyrstu smáskífurnar út, beið átekta. Haustið 1963 fóru Bítlarnir í heimsókn til Svíþjóðar, sem er ekki í frásögur færandi í sjálfu sér nema fyrir það að þegar þeir sneru aftur til Lundúna varð allt vitlaust á Heat- hrow og meðal þeirra sem urðu vitni að því var bandaríski sjónvarpsmað- urinn Ed Sullivan. Hann skildi ekk- ert hvaða hamagangur þetta var en hafði vit á því að bóka hljómsveitina í þáttinn hjá sér ef hún myndi rata til Bandaríkjanna einhverju sinni. Hinn 29. nóvember það ár kom svo út smáskífa með laginu „I Want To Hold Your Hand“ og milljón ein- tök seld fyrirfram í Bretlandi. Lagið fór beint á toppinn þar í landi og sat þar í sex vikur. Capitol var enn að bíða og sjá til vestan hafs og hugðist ekki gefa lagið út þar í landi fyrr en eftir áramót. Þá bar svo við að útvarpshlustandi í Washington bað plötusnúð á einni útvarpsrásinni að spila „I Want To Hold Your Hand“ fyrir sig og sá bað félaga sinn um að kaupa eintak fyrir sig í Bretlandi. Hann frumflutti lagið síðan á rásinni 17. desember og allt varð vitlaust, skiptiborð útvarps- stöðvarinnar fór á hliðina og bréfin streymdu inn þannig að menn sáu ekki annan kost í stöðunni en að spila lagið á klukkutíma fresti allan sólarhringinn. Aðrir útvarpsmenn tóku lagið upp á segulband í útsendingunni og spiluðu á sínum stöðvum og eins og hendi væri veifað var það komið út um allt land. Capitol neyddist því til að flýta útgáfunni og ákvað að láta framleiða milljón eintök í fyrsta skammti en ekki bara 200.000. Það dugði þó hvergi nærri til því milljón eintök seldust upp fyrsta daginn og þremur dögum síðar var salan enn gríðarleg, í New York einni seljast 10.000 eintök á klukkutíma á af- greiðslutíma verslana og lítið minni sala í öðrum borgum. Varla þarf að taka fram að lagið fór beint á topp- inn vestan hafs. Fyrsta Bandaríkjaferðin Þegar rann upp fyrir mönnum að ungmenni vestan hafs kunnu ekki síður að meta Bítlana en austan þess drifu Capitol-menn í að skipuleggja heimsókn sveitarinnar til Bandaríkj- anna og 7. febrúar lögðu fjórmenn- ingarnir upp í sína fyrstu Banda- ríkjaferð. Við komuna til New York var þeim gríðarvel tekið, nema hvað, þúsundir ungmenna biðu á flugvell- inum og á leið inn í borgina gátu þau fylgst með beinni útsendingu um hvar þeir voru staddir þá og þá stundina. Við hótelið beið grúi aðdá- enda og fjölmennt lögreglulið þurfti til að halda aftur af fjöldanum. Á hótelinu biðu síðan 100.000 aðdá- endabréf og sagan segir að sex póst- sekkir hafi borist dag hvern fullir af bréfum. Stóra stundin var svo það er Bítl- arnir komu fram í þætti Eds Sulliv- ans, léku lögin „All My Loving“, „Till There Was You“, „She Loves You“, „I Saw Her Standing There“ og „I Want To Hold Your Hand“ fyr- ir 728 táninga í myndverinu, en áhorfendur voru 73 milljónir manna, þriðjungur bandarísku þjóðarinnar. Óeirðir á flugvelli Í ferðinni léku þeir félagar einnig á tónleikum í Washington og í New York, þar á meðal í Carnegie Hall og í Miami, en er þeir félagar komu til Miami, þar sem þeir spiluðu í öðrum þætti fyrir Ed Sullivan, brutust út óeirðir á flugvellinum með tilheyr- andi æsingi og eignatjóni. 22. febr- úar 1964 héldu þeir Bítlar svo aftur heim á leið. Við komuna til Lundúna beið þar vel á fjórða þúsund aðdá- enda, þar á meðal íslenskir eins og fram kemur á síðunni, og útvarps- stöðvar rufu dagskrá til að segja frá því að Bítlarnir væru komnir aftur heim eftir að hafa lagt Bandaríkin að fótum sér. Fyrir stuttu kom út mynddiskur þar sem sögð er saga þessarar fyrstu heimsóknar Bítlanna til Bandaríkjanna, en tveir kvikmynda- gerðarmenn, bræðurnir David og Albert Maysles, fylgdu hljómsveit- inni eftir eins og skugginn með myndavélarnar á öxlinni. Úr þeim myndskeiðum var svo búin til heim- ildarmynd, hálfur annar klukkutími, en í henni er einnig upptaka frá tón- leikum Bítlanna í Washington og úr þætti Eds Sullivans. Með fylgir svo þáttur þar sem sagt er frá gerð heimildarmyndarinnar og viðtal við Albert Maysles. Sigruð Bandaríki Fjörutíu ár eru liðin síðan Bítlarnir bresku héldu í sögulega frægðarför til Bandaríkjanna og lögðu þar með heimsbyggðina endanlega að fótum sér. Árni Matthíasson og Skarphéðinn Guðmundsson rifjuðu upp atburðinn. Bítlarnir í þætti Eds Sullivans í fyrstu ferð sinni til Bandaríkjanna. 73 millj- ónir manna, þriðjungur bandarísku þjóðarinnar, horfðu á þá í sjónvarpinu. „All My Loving“, „Till There Was You“, „She Loves You“, „I Saw Her Standing There“ og „I Want To Hold Your Hand“ Þrír Bítlar í skoðunarferð í Miðgarði New York. George var veikur heima á hóteli. arnim@mbl.is RÚNAR Júlíusson tónlist- armaður var staddur í Bretlandi um sama leyti og Bítlarnir sneru heim úr frægðarför sinni vest- ur um haf og að sjálf- sögðu dreif hann sig á Heathrow-flugvöll til að taka á móti goðunum, eins og sönnum bítli sæmdi. „Mig minnir að ég hafi verið þarna í fótboltaferð með Keflavíkurliðinu. Við urðum Íslandsmeistarar það árið og fórum í keppnisferð til Skotlands. Þá vorum við farnir að spila saman og því gíraði maður sig að sjálfsögðu upp af bítlafötum og ég man að ég keypti í Glasgow magnara sem við Gunnar notuðum saman til að byrja með. Þegar spurðist svo út um allt og var á forsíðum allra blaða að Bítl- arnir væru að koma þá skelltum við okkur á flugvöllinn til að taka á móti þeim. Það þýddi ekkert annað. Þegar á flugvöllinn kom var okkur vísað í þvöguna þarna sem raðað var upp á svölum fyrir framan landganginn. Þarna var saman kominn mikill mannfjöldi og það var þá sem maður varð virkilega var við hvurslags fár þetta var orðið. Meyjarnar sem stóðu við hlið manns misstu bókstaflega vatn af æsingi þannig að það er ekki hægt að segja annað en að maður hafi fengið þetta öflugt í æð.“ Hann segir að þeir Hljómar hafi síðar fengið vægan snert af slíku þegar Hljómaæðið stóð sem hæst hér á landi. „Það var svona í vægu hlutfalli við höfðatöluna,“ segir Rúnar í góðu gríni. Rúnar og félagar hans úr Keflavíkurliðinu komust framarlega á svalirnar og sáu Bítlana bresku vel þegar þeir gengu landganginn enda „stórir og stæðilegir menn,“ að sögn Rúnars. Hann segir þessa afmörkuðu upplifun í sjálfu sér ekkert hafa breytt sér neitt sérstaklega eða haft varanlegri áhrif en annað. „Maður bara drakk í þig þessa bítlamenningu eins og hinir og allt það sem henni fylgdi, tónlist og tísku.“ „Seinna þegar við fórum til Bretlands að taka upp og spila þá rák- umst við stundum á Bítlana á klúbbum í London og komumst þá í mun meira návígi við þá.“ Tímasetningin var það sem réði mestu um það að Bítlarnir sigr- uðu Bandaríkin, telur Rúnar. „Rétti talentinn, á rétta staðnum, á rétta tímanum.“ „Þeir komu fram í þessum heitasta þætti á þeim tíma og ólíkt því sem síðar varð þá var öll þjóðin að horfa. Það skipti sköpum.“ Fékk þetta öflugt í æð Maður fékk þetta öflugt í æð, segir Rúnar um Heathrow-upplifunina. skarpi@mbl.is Morgunblaðið/Rax
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.