Morgunblaðið - 26.03.2004, Page 32

LISTIR
32 FÖSTUDAGUR 26. MARS 2004 MORGUNBLAÐIÐ
SAMKÓR Mýramanna er að
vinna að upptöku á geisladisk og hélt
af því tilefni tónleika í Seltjarnarnes-
kirkju laugardaginn 13. mars. Starf
áhugamannakóra af þessu tagi er og
hefur lengi verið stór og ómissandi
hlutur af okkar menningu og verður
vonandi um ókomin ár og mikið af
okkar kórtónlist er einmitt samin
fyrir slíka kóra. Samkórinn er nokk-
uð stór en styrkleikahlutfall milli
raddanna er dálítið ójafnt. Bassinn
er fámennasta röddin og jafnframt
sú veikasta og átti til að hverfa, sér-
staklega í fyrri hlutanum. Altinn var
einnig fullhæverskur í tónstyrk sem
gerði að sópraninn og tenórinn héldu
uppi styrknum og heildarhljómgun
kórsins var þess vegna ekki alltaf í
góðu jafnvægi. Sópraninn var stund-
um fullstífur í tónstöðu sem gerði
háu tónana oft óhreina og stífa, en
átti líka oft góða spretti. Tenórinn
var nokkuð sterkur en því miður
ekki alltaf hreinn innbyrðis og átti til
að magalenda illa í lokahljómum
laga. Þessar tvær raddir hljómuðu
stundum eins og þær væru þreyttar.
Sennilega hefur nærvera hljóðnem-
anna gert kórinn dálítið óstyrkan.
Allavega hefur undirritaður heyrt til
kórsins áður og þá söng hann mun
hreinna og betur afslappaður og
einnig betur samtaka.
Á efnisskránni voru 16 lög úr ýms-
um áttum. Allt voru þetta smálög
sem gera ekki miklar kröfur til kórs-
ins og efnisskráin kannski aðeins of
einlit þannig að kórinn þreytist fyrr.
Meiri skerpa í framburði og betri
hendingarmótun hjálpar kórnum í
tónstöðunni og gerir allan flutning
mun ákveðnari. Blíðasti blær eftir
Óðin Þórarinsson var fyrsta lagið og
var vel sungið af kórnum, hreint og
samtaka með undirleik á píanó og
harmonikku. Auk þess voru lögin
Vegir liggja til allra átta með fallegri
dýnamík og Íslandslag Björgvins
Guðmundssonar með einsöng Stein-
unnar Pálsdóttur þau lög sem kórn-
um tókst best upp í fyrir hlé.
Eftir hlé tókst kórnum mun betur
upp og undirraddirnar komu betur
fram og jafnvægið varð betra en
nokkur lög voru ennþá mjög óhrein á
meðan önnur voru nokkuð góð.
Bestu lögin þar voru Alparósin, Þú
ert aldrei einn á ferð, Faðmlög og
freyðandi vín og Vorið eftir Pétur
Sigurðsson þar sem Kristján Magn-
ússon söng einsöng sem því miður
leið fyrir að kórinn söng með honum,
jafnvel sömu laglínu og söng það
sterkt að Kristján kaffærðist á köfl-
um. Dóra Erna Ásbjörnsdóttir lék
afbragðsvel á flygilinn og gerði sitt
til að hjálpa og styðja við bakið á
kórnum. Sömuleiðis var harmon-
ikkuleikur Steinunnar góður. Jónína
stjórnaði af mikilli röggsemi og sló
taktinn mjög markvisst, kannski um
of þar sem sjarmi sumra laganna
liggur einmitt í því að laglínan og
tempóið fljóti svolítið frjálst, einnig
mætti hjálpa röddunum betur þar
sem þær eiga erfitt. Mikil sönggleði
kórsins setti sinn svip á tónleikana
og skapaði ágæta stemningu.
Sinfónískur blástur
Það virðist hafa farið framhjá
mörgum að sunnudaginn 14. mars
var hér á ferðalagi sinfónísk blásara-
sveit frá Ameríku sem var á tón-
leikaferð um Evrópu. Hér var nefni-
lega alls ekki á ferðinni band sem
leikur marsa og hefðbundna lúðra-
sveitartónlist. Nei, þetta var stór
sinfónísk hljómsveit skipuð langt
komnum tónlistarnemum úr háskól-
anum í Wisconsin-River Fall sem lék
mjög fjölbreytta og vandaða efnis-
skrá. Hljómurinn var mjög fylltur,
hreinn og mjúkur og leikurinn fág-
aður en ákveðinn.
Tónleikarnir hófust á ástarsöngn-
um fræga eftir Bach, If Thou Be
Near, þar sem mjúkur hljómurinn
gjörsamlega fyllti kirkjuna af hljóm
og tónleikagestir voru ekki sviknir í
framhaldinu. Af fjölbreyttri efnis-
skránni má nefna Tvö fanfare þar
sem styrkur og fjölbreytni hljóm-
sveitarinnar var kynntur. Rondoið
úr Es-dúr hornkonsertinum eftir
Mozart í útsetningu eftir Bardeen
var hreint frábært en þá komu horn-
leikararnir sjö fram fyrir og léku
saman einleikinn á móti hljómsveit-
inni svo tandurhreint og silkimjúkt.
Tilbrigði Rimsky-Korsakovs yfir
stef eftir Glinka í útsetningu eftir
McAlister var virkilega vel gert með
glæsilegum óbóleik Heather Strutt á
móti hljómsveitinni. Síðast lék
hljómsveitin verkið Praise to the
Lord eftir Vaclav Nelhybel sem
byggist á þremur þekktum sálma-
lögum (Lof sé þér, Guð, þín líkn ei
þver, Lofið vorn Drottin og Nú
gjaldi Guði þökk) sem öll voru kynnt
og síðan leikin og fléttuð saman þar
sem stefin hlaupa á milli hljóðfæra-
flokka og var þetta stórglæsilegur
endir á góðum tónleikum. Það fer
ekki á milli mála að unnendur góðrar
blásaratónlistar sem misstu af þess-
um tónleikum misstu af miklu.
Kórsöngur og glæsilegur blástur
TÓNLIST
Seltjarnarneskirkja
KÓRTÓNLEIKAR
Samkór Mýramanna. Einsöngvarar:
Steinunn Pálsdóttir sópran og Kristján
Magnússon tenór. Hljóðfæraleikarar
Dóra Erna Ásbjörnsdóttir á píanó og
Steinunn Pálsdóttir á harmonikku.
Stjórnandi Jónína Erna Arnardóttir. Laug-
ardagurinn 13. mars 2004, kl. 15.
Langholtskirkja
SINFÓNÍSKIR BLÁSARATÓNLEIKAR
The University of Wisconsins-River Falls
Symphony Band. Stjórnandi Kristin
Tjornehoj. Einleikari á óbó Heather
Strutt. Sunnudagurinn 14. mars 2004,
kl. 20.
Jón Ólafur Sigurðsson
AÐRIR tónleikar í tónleikaröðinni
„Með ungu tónlistarfólki“ sem
stendur yfir í Seljakirkju verður í
dag kl. 18. Það er organisti kirkj-
unnar, Jón Bjarnason, sem stendur
fyrir þessari tónleikaröð.
Um er að ræða orgel- og söng-
tónleika og eru flytjendur 16 manna
kór sem kallast kammerkór Selja-
kirkju. Hann skipar ungt söngfólk
sem hefur lagt stund á söngnám og
eru flestir enn að læra. Kórinn syng-
ur valda kafla úr mótettunni Jesu
meine freude eftir Johann Sebastian
Bach ásamt tveimur góðkunnum
lögum: heyr himnasmiður eftir Þor-
kel Sigurbjörnsson og Friður á
jörðu eftir Árna Thorsteinsson í því
lagi syngur Hugi Jónsson einsöng.
Stjórnandi er Jón Bjarnason.
Hugi syngur svo einsöng í
Betrachte meine Seel. sem er Aríoso
úr Jóhannesarpassíu Bachs. Lára
Hrönn Pétursdóttir mun syngja
þrjár Aríur úr Stabat Mater eftir
Pergolesi. Jón leikur á orgel Prelu-
díu í D-dúr eftir Jóhann Sebastian
Bach og Orgelsónötu nr 6 sem er um
sálminn Vater unser (Faðir vor þú
sem ert á himnum).
Ungir söngv-
arar syngja í
Seljakirkju
Morgunblaðið/Jim Smart
ÁRLEG barnabókaráðstefna hefst í
Gerðubergi kl. 10.15 á morgun. Yf-
irskriftin að þessu sinni er börn og
leikhús en fyrirlesarar eru Silja Að-
alsteinsdóttir, Harpa Arnardóttir og
María Reyndal. Auk fyrirlestra
verður frumlutt örleikrit úr leikrita-
samkeppni sem haldin var meðal Sí-
ung-félaga í tilefni af ráðstefnunni.
Stjórnandi ráðstefnunnar er Jón
Hjartarson. Dagskráin stendur til
kl. 14 en í lok ráðstefnunnar eru al-
mennar umræður um fyrirlestrana.
Að ráðstefnunni standa, Ibbý, Sí-
ung, Skólasafnamiðstöð Reykjavík-
ur, Félag skólasafnskennara, Borg-
arbókasafnið. Upplýsing og
Menningarmiðstöðin Gerðuberg.
Aðgangur er ókeypis.
Ráðstefna
um börn
og leikhús
Snorri Wium tenórsöngvari og Jónas Ingi-mundarson píanóleikari halda tónleika íSalnum á morgun, laugardag kl. 16. Þeirflytja lagaflokkinn „Dichterliebe“, Ástir
skáldsins, eftir Robert Schumann við ljóð Heine.
Að auki flytja þeir íslensk sönglög og átta lög eftir
Tryggva M. Baldvinsson og hafa sum þessara laga
ekki verið flutt áður.
Lagaflokkur Schumanns er af mörgum talinn
eitt fegursta verk tónskáldsins og meðal mest
fluttra sönglagaflokka sögunnar. Hefur þú sungið
hann áður, Snorri?
„Nei ég hef aldrei flutt hann áður og hlakka til
að takst á við flutninginn með píanóleikara sem
hefur yfir jafnmikilli reynslu og færni að búa og
Jónas. Þarna er farið á allan tilfinningaskalann og
fékk ég aðeins að kynnast því sl. mánudag á nám-
skeiði Jónasar „Hvar ertu tónlist“. Þar var laga-
flokkurinn kynntur og vorum við Hjalti Rögn-
valdsson leikari gestir Jónasar. Það er alveg
dásamlegt að fá að snerta á verkunum fyrir tón-
leika, eins og gert var þarna, en það er samt aldrei
generalprufa fyrir tónleika. Alveg sama hversu
lengi maður æfir, þótt maður vildi þá getur maður
ekki gefið allt, fyrr en á lokastund, fyrir framan
áheyrendur. Þá fyrst stendur maður frammi fyrir
raunveruleikanum.“
Hvers vegna náðu þeir svona vel saman Schu-
mann og Heine?
„Þeir voru að mörgu leyti líkir persónuleikar og
bjuggu yfir svipuðum skapgerðareinkennum m.a.
voru báðir ofurviðkvæmir. Þegar Schuman semur
lagaflokkinn árið 1840 er ástarsamband hans við
Clöru Wieck í fullum blóma, enda gengu þau í
hjónaband seinna það ár. Schumann var þá þrí-
tugur og hafði þá þegar samið mörg af glæsileg-
ustu verkum sínum fyrir píanó. Undir áhrifum af
þeim fölskvalausu tilfinningum sem hann bar til
hennar sneri hann sér af alvöru að sönglögum.
Þessi ósvikna tilfinning fyrir skáldskap gerði hon-
um kleift að komast í beint samband við ástríðuna,
biturleikann, þunglyndið og tilfinningaauðgina,
sem einkenndu skáldskap Heines. Ljóðin eru 16
og spanna ólík svið, allt frá því að vera lítil við-
kvæm lög yfir í meiri dramatík. Það sem mér
finnst einkennandi við þennan ljóðaflokk er að
þarna ríkir fullt samræmi frá upphafi til enda. Það
er ekki bara í ljóðunum sem tilfinningum er lýst,
heldur segir músíkin jafnmikið, ef ekki meira, um
þá tilfinningadýpt sem um ræðir.“
Eru flytjendur ekki uppgefnir eftir svona til-
finningaríka tjáningu?
„Jú, það er engu um það logið, það tekur á. Til
þess að koma í veg fyrir að maður fari grátandi
heim eftir tónleikana fetum við okkur eftir hlé út-
úr tilfinningahafinu yfir í íslensku sönglögin.
Fyrst flytjum við fjögur kunn sönglög eftir Sigfús
Einarsson, Gígjuna, Draumalandið, Sofnar lóa og
Augun blá. Þau eru samin á svipuðum tíma og eru
keimlík en ég hef ekki flutt þau í heild áður. Síðan
er skrefið stigið í átt að kómedíunni því við flytj-
um í lokin átta ljóð eftir Þórarin Eldjárn við lög
Tryggva M. Baldvinssonar. Lögin eru samin á
árabilinu 1995–2001 en Tryggvi hefur ekki gefið
þau út sem ljóðaflokk, en þau eru öll samin í svip-
uðum anda, nokkurs konar revíustíl. Bæði húmor í
texta og tónlist, þeir tveir, Tryggvi og Þórarinn,
eru miklir húmoristar.“
Auk þess að hafa sína tónlistarmenntun er
Snorri einnig fullnuma málarameistari og starfar
við það þegar söngnum sleppir. Hvernig ætli það
sé þegar hann syngur, sér hann þá liti?
„Já stundum. Litir geta kallað á tóna og tónar á
liti. Ég myndi t.d. gefa ljóðaflokki Schumans blóð-
rauðan tón, en pensillinn er heima, tónalaus,“ seg-
ir Snorri og skellihlær.
Ljóðaflokkur
Schumanns hefur
blóðrauðan tón
Morgunblaðið/Jim Smart
Jónas Ingimundarson og Snorri Wium æfa efnis-
skrá tónleikanna sem verða í Salnum á morgun.
helgag@mbl.is
SIGURÐUR Örlygsson myndlist-
armaður opnar sýningu í Listhúsi
Ófeigs, Skólavörðustíg 5, kl. 15 á
morgun, laugardag.
Á sýningunni verða 25–30 nýjar
myndir en í verkum sínum beitir
listamaðurinn samblandi af ljós-
mynd, frjálslega unnu málverki og
skúlptúr.
Í myndunum má sjá þróun þeirra
aðferða og tækni sem eru einkenn-
andi fyrir Sigurð enda þótt við-
fangsefnið sé annað og nýtt. Nú
sækir hann myndefni sitt í úrgang
neyslusamfélagsins, sem hlaðist
hefur upp og er orðið eitt mesta
umhverfisvandamál vestrænnar
menningar.
Hlutum sem lokið hafa hlut-
verki sínu breytt í nýja hluti
Með markvissum hætti nýtir
hann hluti sem lokið hafa hlutverki
sínu í myndirnar, leikur sér með
formið og breytir í nýja.
Sýningin stendur til 21. apríl.
Hún er styrkt af endurvinnslu- og
þjóðþrifafyrirtækinu Hringrás.
Morgunblaðið/Golli
Sigurður Örlygsson hengir eitt verka sinna á vegg Listhúss Ófeigs.
Úrgangur verður
hvatning til myndverka
TÓNLEIKAR Hljómsveitar
Tónlistarskólans í Reykjavík
verða haldnir í Neskirkju kl.
14 á morgun, laugardag. Á
efnisskrá eru Stúlkan frá Arl-
és, Svíta nr. 2 í útsetningu
Fritz Hoffmann eftir Georges
Bizet, Konsert fyrir fagott og
hljómsveit í F-dúr op. 75 eftir
Carl Maria von Weber, en þar
er einleikari á fagott Sigríður
Kristjánsdóttir en hún lýkur
burtfararprófi frá Tónlistar-
skólanum í Reykjavík á þessu
vori. Lokaverkið á tónleikun-
um er sinfónía í h-moll (ófull-
gerða sinfónían) D 759 eftir
Franz Schubert. Stjórnandi
er Gunnsteinn Ólafsson.
Þetta eru seinni tónleikar
Hljómsveitar Tónlistarskól-
ans í Reykjavík á þessu skóla-
ári þar sem nemendur skól-
ans leggja til atlögu við
stórmeistara tónlistarsögunn-
ar.
Lagt til
atlögu við
stórmeistara