Eintak - 01.12.1993, Síða 124

■ IOL ABÆKUR
a/utvujJo
Sú kvalda ást sem
hugarfylgsnin geyma
Valgeir Guðjónsson
TVÆR GRÍMUR
Mál og menning
Valgeir heldur sig á mestanpart á slóðum sem hann nauða-
þekkir; í grennd við poppið, allt frá því það var ungt og ferskt
og fram í hinn nostalgíska nútíma þegar allir hljómsveitatöff-
ararnir eru löngu farnir í meðferð og flestir áhangendurnir
líka. Bókin hefur hefur að geyma kátlega spretti, lýsingar á
launhelgum og lókalhúmor poppara sem hafa pissað utan í
hverja þúfu við þjóðveg eitt og ágæt sögubrot af því hvernig
Reykjavíkurpiltar uppveðruðust af bítlæðinu. Þarna nýtur sín
vel næmt auga stuðmannsins fyrir skringilegheitum og smá-
gervri fyndni. En þegar goðsagnaveröld poppsins sleppir
steðja vandræðin að; persónurnar verða leiðinlegar og
hversdagslega nauðaómerkilegar, sagan gjöktir áfram. Að
öðru leyti er þetta mátulega áreynslulítil lesning.
Guðbergur Bergsson
SÚ KVALDA ÁST SEM HUGARFYLGSNIN GEYMA
Forlagið
Úr mannlífsdjúpinu kemur Guöbergur með kynduga persónu;
skrifstofumann og saurlífissegg sem iðkar ýmis afbrigði
kynlífsins með konu sinni, vinkonum hennar og lagsmanni
sínum, en er þó á einhvern hátt einkennilega klínískur gagn-
vart öllum þessum ástarflækjum. En saklaus lesandi sem
fylgist með þessu linnulausa lostabrambolti fyllist óþoli; það
er líkt og hann sitji við sjónvarp og hitti aldrei almennilega á
stöðina sem hann ætlar að horfa á. Máski er Guðbergur
búinn að skrifa svo mikið að hann er orðinn leiður á að láta
skilja sig, og reyni því að tala í kringum hlutina og vera eins
ógegnsær og hann kemst upp með. Það er vísast ekkert nýtt
á ferli Guðbergs; íslendingar hafa lengi átt í stökustu erfið-
leikum með að fylgja honum eftir. Nú tekur verra við: Lesandi
er ekki viss um að hann telji það ómaksins vert eða nenni
yfirleitt að komast að því hvað hann er að fara.
Steinunn Sigurðardóttir
ÁSTIN FISKANNA
Iðunn
Menntakona sem lifir sléttu og felldu lífi en er komin lang-
leiðina með að pipra er elt á röndum af karlmanni. Hann er
að mörgu leyti álitlegur, skemmtilegur, gáfaður, fríður sýn-
um, en þó í aðra röndina óreglupési sem ríður húsum á
nóttinni og lyktar af víni. Konan lætur náungann elta sig, snýr
sig fimlega út úr atlotum hans, en lætur þó undan að lokum
- með semingi sem er varla nema til málamynda. Úr verður
ást sem er svo skrítin að hún brennur ekki eða veldur
teljandi hugarkvölum að því séð verður, heldur er hún köid
og glær; lík ást fiskanna, segir í bókinni. Þessi ást virðist
raunar henta ágætlega settlegum kynórum konunnar; annað
veifið brýst maðurinn með viðeigandi tilþrifum inn í helgidóm
hennar og hún lætur forfærast. Þess vegna er hann sá eini
rétti og hinn valkosturinn piparjónkustand sem annars vofir
yfir, með eða án karlmanns. Lítil og að ýmsu leyti haganlega
samin ástarsaga, slétt á yfirborðinu og þó ekki án undiröldu
- en frekar er þetta samt bragðdauft.
Sigurður Guðmundsson
TABÚLARASA
Mál og Menning
Umfram allt er þetta bók um orð, ærslafullur leikur að orðum
tari'iiarasa °9 líka alvörugefin íhugun um orð. Alls konar orð. Því orðin
eru betri en þögnin sem er löng og sljó. Einskis verð orð sum
hver - vanabull - sem þó eru undirstaða orðanna sem eru
göldrótt og ná lengra en skilningur okkar. Öðrurri þræði er
þetta líka efablandin ástarjátning til íslands og þess sem er
rammíslenskt, því „harmleikur íslenska nútímalistamannsins
liggur í því að ísland er of lítið til að geta fóstrað hann, en of
stórt til að ganga með það í maganum um allan heim“. Og
svo verður ekki betur séð en að þetta sé sjálfsuppgjör
miðaldra manns, hreinskilið en þó aldrei óþarflega berort;
sýn inn í skemmtilega innréttað heilabú listamanns sem
hefur notið líkt og ósjálfráðrar aðdáunar síðustu ár - manns
sem er stundum hryggur, stundum í brotum, dálítið ringlaður
s,gu«du« guðmundsson yfir því að vera ekki ungur lengur og hefur efasemdir um
afrek í fortíðinni og hvað skal til bragðs taka í framtíðinni.
Bók full af orðum, myndum, smáskringilegheitum,
galgopahætti, speki - vísdómi jafnvel.
Thule er vörumerki sem flestir íslendingar sem komnir eru til vits
og ára þekkja. Undir því var framleiddur pilsner sem lengi var á
markaði og einnig bjór sem framleiddur var löngu áður en bjór-
væðing íslands hófst fyrir hátt í fimm árum. Ætli séu ekki ýmsir sem
muna líka eftir fúlskeggjuðum víkingi sem svalaði þorsta sínum með
því að drekka Thule í gamalli sjónvarpsauglýsingu. Og nú er aftur
kominn á markað bjór undir þessu heiti. Hann er framleiddur af
Víking-Brugg og seldur í hálfs lítra dósum.
Það er ekki hlaupið að því að búa til nýja bjórtegund. Það er starf
sem útheimtir mikla yfirlegu og vandvirkni. Þannig hafa tilraunir og
bragðprófanir á nýja bjórnum staðið yfir allt þetta ár, þar til brugg-
meistarar Víking voru loks ánægðir og smakkarar létu sannfærast
um ferskleika og bragðgæði mjaðarins.
Víking-Brugg hefur verið að brydda upp á ýmsum nýungum að
124
EINTAK DESEMBER