Morgunblaðið - 16.04.2005, Blaðsíða 49

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 16. APRÍL 2005 49
MINNINGAR
smákrakkann, mig – þá man ég að
Bjarni tók mig undir sinn verndar-
væng. Ég held líka að ég hafi ekki
verið há í loftinu, þegar ég tilkynnti
hátíðlega að hann ætti sko að verða
maðurinn minn þegar ég yrði stór.
Aldrei varð nú af því, en ég var
stundum minnt á þessa yfirlýsingu,
á árunum sem eftir fylgdu.
Þegar fram liðu stundir sá ég
minna og minna af Bjarna, fyrst
fluttum við í burtu um tíma, og þeg-
ar við komum til baka, var hann orð-
inn ungur maður, og minna heima
við. En alltaf var samt jafnhlýtt á
milli okkar, þá ef hann var heima,
þegar ég kom í heimsóknir í
Hvamm. Eins var mér tíðförult til
Ingu og Óla í netavinnsluna í Mölvík,
og eins og mér leið vel þar, að hringa
mig niður á kaðlahrúgu og spjalla
við þau, þá var ég enn hamingjusam-
ari ef Bjarni rak nefið inn. Svo flutti
ég aftur, og sá Bjarna bara rétt í
svip næstu árin – en 1987 kom ég til
starfa hjá véladeild ÍAV á Keflavík-
urflugvelli, og voru þeir bræður
Bjarni og Gimmi báðir vinnufélagar
mínir þar.
Nú vorum við öll orðin fullorðið
fólk, en það breytti ekki því að
Bjarni kallaði mig enn Steinunni
Helgu, fullu nafni, eins og Hvamms-
fólkið hefur alltaf gert, og þykir mér
vænt um það. Við unnum saman í ríf-
lega hálft ár, og voru samskiptin
alltaf hlý og góð. Bjarni var vinsæll
af vinnufélögunum, enda fáir jafn-
skemmtilegir sögumenn og hann,
hann kunni að færa í stílinn, án þess
að særa neinn, og kallaði hlutina sín-
um réttu alíslensku nöfnum. Ég
upplifði það nú á síðasta ári, að vera
að vinna innan um marga menn, sem
hafa unnið með Bjarna í gegnum tíð-
ina, við hin ýmsu verktakaverkefni –
og mér þykir vænt um að finna hvað
hann hefur orðið mörgum eftir-
minnilegur, og sér í lagi fyrir að hafa
gert vinnudagana auðveldari með
léttu lundargeði og skemmtilegum
sögum. Eins og ég sá Bjarna, var
hann hlýr, tryggur og viðkvæmur,
en kannski ekki alltaf sem bestur við
sjálfan sig, eins og títt er um slíka
menn. Síðari árin vissum við alltaf
bæði hvort af öðru, í gegnum kunn-
ingja, vini eða fjölskyldur.
Ég missti samt þráðinn um hríð,
og síðasta sinn sem ég sá Bjarna,
var hann að stjórna vél í vegavinnu í
Mývatnssveit. Ég var farþegi í bíl,
þegar ég varð hans vör, og gat ekki
stoppað, – en þar sem ég vissi að ég
yrði á ferðinni rúmlega viku síðar,
lofaði ég sjálfri mér að hitta vin minn
þá.
Þegar ég kom aftur, og spurðist
fyrir, var mér sagt að sennilega
sama dag og ég sá hann, hefði hann
verið fluttur á spítala vegna alvar-
legra veikinda, en væri á batavegi.
Ég bað fyrir kveðjur til hans, – en
réttum mánuði síðar var ég að vinna
með starfsmönnum Ístaks á Austur-
landi, og sögðu þeir mér að veikindi
Bjarna hefðu verið mun alvarlegri
en ljóst var í byrjun. Ég hringdi
strax í Bjarna, og við áttum gott
spjall saman, – ekkert hafði breyst í
samskiptum okkar, rétt eins og við
hefðum talað saman daginn áður.
Við áttum eftir að tala oft saman eft-
ir það, þó fjarlægðin gerði það að
verkum, að ég komst ekki að sjá
hann. Ég lét hann svo vita þegar ég
sá fram á að auka þessa fjarlægð
heldur, og halda til starfa í Afríku –
Bjarna fannst þetta spennandi og
gott framtak, og hann hvatti mig til
að nota þetta tækifæri. Ég heyrði í
vini mínum í síma, síðast fyrir u.þ.b.
mánuði, hann bar sig vel sem endra-
nær, og hafði ekki orð á því að hon-
um hefði hrakað, hann hefur senni-
lega ekki viljað gera mig
áhyggjufulla, – en spurði þess meira
um veru mína hér í annarri heims-
álfu, – við kvöddumst með orðunum
sem við notum svo oft; „ég heyri í
þér fljótlega, hafðu það gott“. Á
þriðjudaginn var sagði Tóta systir
mér, að Bjarni hefði látist tveim dög-
um fyrr. Þar sem ég vissi hve alvar-
legur sjúkdómurinn var, þá kom
þetta mér ekki í opna skjöldu, en
engu að síður voru þetta sárar frétt-
ir, því ég átti enn eftir að segja hon-
um svo margt.
Elsku Bjarni minn, takk fyrir
samfylgdina, og allar minningarnar
sem þú skilur eftir þig hjá mér. Takk
fyrir ævilanga vináttu, og sérstak-
lega fyrir að hafa hvatt mig áfram,
en aldrei dæmt mig. Mér þykir vænt
um þig og mun minnast þín í bænum
mínum.
Elsku Inga, Óli, Gimmi og aðrir
aðstandendur, ég sendi ykkur mínar
dýpstu samúðarkveðjur, vegna
missis á góðum dreng, megi algóður
Guð styrkja ykkur og styðja.
Steinunn Helga Snæland.
Elsku amma. Nú ertu farin frá
okkur og ert eflaust hvíldinni fegin.
Margar góðar minningar rifjast upp
þegar við hugsum til þín.
Við munum hversu gott var að
koma í litla húsið þitt í Áslundi, þar
sátum við oft öll frændsystkinin í
þéttum hópi í litla eldhúsinu og feng-
um þjónustu á við fimm stjörnu hótel,
minnisstæðast er nú þegar Sigrún
tók spaghettíhlaupið mikla. Alltaf
vorum við velkomin, á hvaða tíma sól-
arhringsins sem við komum til þín.
Það var alltaf svo hlýtt og gott að vera
í kringum þig elsku amma, við minn-
umst þín með hlýju og söknuð í
hjarta.
Guð blessi minningu þína, elsku
amma.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Takk fyrir allt
Jóhanna Steinunn, Guðný
Ósk og Sigrún Mjöll.
Elsku amma.
Sagt er að ömmur séu englar í dul-
argervi, nú ertu engill.
Ég mun aldrei gleyma því hvað
mér þótti gott þegar þú bjóst við hlið-
ina á okkur. Ég skaust yfir hvenær
sem mér datt í hug, ekkert var betra
en að koma til þín og spila eina eða
tvær orustur. Allt var svo rólegt,
hlýtt, gott og þægilegt. Nákvæmlega
það sem maður þurfti. Þegar ég dey
ætla ég að taka með mér tvo spila-
stokka til þess að geta komist sem
fremst í röðina til þess að spila við
þig.
Hugmynd mín um himnaríki er
eins og það var að koma til þín, rólegt,
hlýtt, notalegt og þægilegt. Það verð-
ur gaman að hitta þig hvenær sem
það verður.
Ég veit að þetta var það sem þú
vildir, og þetta kom mér ekki á óvart.
Samt er þetta einhvern veginn svo
erfitt. Lífið er einfaldlega fullt af mót-
sögnum. Lífið þýðir dauði.
Steinarnir kenndu mér að fljúga.
Ástin kenndi mér að gráta.
Lífið kenndi mér að deyja.
Takk fyrir allt amma,
Sigurjón.
Elsku amma.
Þegar ég hugsa til baka eru svo
endalaust margar minningar, sem
mér þykir ofboðslega vænt um, um
þig. Ég gæti skrifað hérna í allan dag
en ég ætla nú bara að hafa þetta stutt
og laggott.
Þú varst alltaf til staðar þegar eitt-
hvað bjátaði á og ég gat alltaf komið
til þín ef mér leiddist. Þú hafðir alltaf
eitthverjar skemmtilegar sögur eða
við gátum spilað. Það var ofboðslega
notalegt að geta skotist til þín í há-
deginu og fengið sér smákók og spil-
að orustu. Það var nú alloft sem ég
kom til þín og spilaði við þig. Svo var
það líka farið að vera partur af jól-
unum að koma til þín og hjálpa þér að
skreyta. Það var nú ekkert ofboðs-
lega mikið skraut sem þú varst með
en það var alltaf jafn gaman að hjálpa
þér að setja það upp. Það verður eitt-
hvað skrýtið núna um jólin að það
verður engin amma með okkur á
Varmá. Þú varst líka alltaf svo áhuga-
söm um hvað ég væri að gera í skát-
unum og svoleiðis. Varst alltaf svo
dugleg að safna fyrir okkur dósum og
flöskum og það kom sko ekki til mála
að það fengi einhver annar það. Þeg-
ar ég byrjaði að vinna í Ásbyrgi var
ég svo stolt af því að þú værir amma
mín. Þegar ég kynnti mig fyrir fólk-
inu þurfti ég bara að segja því að ég
væri barnabarn Steinunnar ráðskonu
og þá vissu allir hverra manna ég var
og allir höfðu orð á því hvað þú værir
góð kona og hefðir komið vel fram við
alla.
Minningin lifir björt í hjörtum
þeirra sem eftir standa. Það er ým-
islegt sem hefur gengið á hjá þér und-
anfarið og kominn tími til að þú fengir
að fara. Ég veit það vel að þú ert á
mjög góðum stað í dag og það hefur
fullt af góðu fólki tekið á móti þér. Ég
veit að þér líður vel og ég vona að þú
hafir það sem allra allra best.
Elsku besta amma mín þú varst
svo yndisleg og ég elska þig svo heitt.
Ég á eftir að sakna þín alveg ofboðs-
lega mikið.
Kristjana (Kittý).
Ég varð þeirrar gæfu aðnjótandi
að kynnast strax í bernsku Steinunni
á Varmá og fjölskyldu hennar. Stein-
unn var ein af hetjum þessa lands,
hún varð ung ekkja með stóran
barnahóp. Hún var sterk en hlý og af-
ar dugleg kona enda búin að kynnast
erfiðleikum á lífsleiðinni. Þótt oft
væri þröngt í búi ríkti ávallt gleði og
voru allir velkomnir á heimili hennar.
Ung að árum tók ég að mér ömmu-
barn hennar og styrkti það enn betur
samband okkar. Ég er þakklát fyrir
að ég náði að kveðja hana og segja
henni hversu vænt mér þótti alla tíð
um hana. Fjölskyldu hennar og vin-
um sendi ég innilegar samúðarkveðj-
ur.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(Vald. Briem.)
Guðný Gunnarsdóttir
frá Eldborg.
Pantanir í síma 562 0200
Á fallegum og notalegum
stað á 5. hæð Perlunnar.
Aðeins 1.250 kr. á mann.
Perlan
ERFIDRYKKJUR
ÚTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA
Vesturhlíð 2 • Fossvogi • Sími 551 1266 • www.utfor.is
REYNSLA • UMHYGGJA • TRAUST
Önnumst alla þætti útfararinnar
Þegar andlát ber að höndum
Arnór L. Pálsson
framkvæmdastjóri
Ísleifur Jónsson
útfararstjóri
Frímann Andrésson
útfararþjónusta
Svafar Magnússon
útfararþjónusta
Hugrún Jónsdóttir
útfararþjónusta
Guðmundur Baldvinsson
útfararþjónusta
Halldór Ólafsson
útfararþjónusta
Ellert Ingason
útfararþjónusta
Þökkum innilega hlýhug og samúðarkveðjur
vegna andláts okkar kæra,
HERVALDS EIRÍKSSONAR
fyrrv. stórkaupmanns.
Kristrún Skúladóttir, Gunnar Þorsteinsson,
Klara Lísa Hervaldsdóttir, Gísli B. Ívarsson
Skúli Eggert Þórðarson, Dagmar Elín Sigurðardóttir,
Guðrún Ragnhildur Eiríksdóttir, Jónas A. Aðalsteinsson,
Trausti Eiríksson, Ása Ólafsdóttir
og afabörn.
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
elskulegs eiginmanns míns, sonar, föður
okkar, tengdaföður og afa,
BERNHARÐS STEINGRÍMSSONAR,
Tungusíðu 2,
Akureyri.
Sérstakar þakkir til starfsfólks lyflækninga-
deildar 1 F.S.A. og Heimahlynningar Akureyri fyrir góða umönnun.
Sigurbjörg Steindórsdóttir,
Steingrímur Bernharðsson,
Berghildur Erla Bernharðsdóttir, Edvard Börkur Edvardsson,
Bernharð Stefán Bernharðsson,
Björg Maríanna Bernharðsdóttir, Sigurður Blomsterberg,
Steingrímur Magnús Bernharðsson
og afabörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinar-
hug við andlát og útför elskuleg eiginmanns
míns, föður okkar, tengdaföður og afa,
STEFÁNS JÓNSSONAR
bónda,
Grænumýri,
Skagafirði.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk á Heilbrigðis-
stofnun Sauðárkróks fyrir góða umönnun.
Guð blessi ykkur.
Inga Ingólfsdóttir,
Gunnhildur Stefánsdóttir, Einar Ólafsson,
Elinborg Stefánsdóttir, Haraldur Þórisson
og barnabörn.
Föðursystir mín,
GUÐLAUG STEFÁNSDÓTTIR
frá Syðri-Bakka,
verður jarðsungin frá Fossvogskapellu föstu-
daginn 22. apríl kl. 13.00.
Sigrún Höskuldsdóttir.