Morgunblaðið - 27.04.2005, Side 30
30 MIÐVIKUDAGUR 27. APRÍL 2005 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
23. mars birtist grein eftir mig í
Morgunblaðinu varðandi nýbygg-
ingu vega í A-Barðastrandarsýslu.
5. apríl birtist svargrein í sama
blaði eftir fjóra aðila: sýslumann-
inn á Patreksfirði,
sveitarstjóra Reyk-
hólahrepps og Tálkna-
fjarðarhrepps og bæj-
arstjóra Vestur-
byggðar.
Leiðréttingar
Í grein fjórmenn-
inganna eru nokkrar
villur, m.a. ein í með-
fylgjandi korti. Hún
er sú að leið B nái alla
leið frá Bjarkarlundi
að Kraká og þveri
Þorskafjörð. Stað-
reyndin er sú að „Leið B liggur frá
Þórisstöðum út með Þorskafirði út
í Hallsteinsnes, yfir mynni Djúpa-
fjarðar, um Grónes, yfir mynni
Gufufjarðar og upp á Melanes og
að Kraká“. Þetta stendur á bls. 12
í „Tillögu að matsáætlun fyrir mat
á umhverfisáhrifum“ og hefur ekki
breyst. Þverun Þorskafjarðar kall-
ast hins vegar „áfangi 1“ og kemur
leið B ekkert við. Allar leiðirnar
(B, C og D) milli Þórisstaða og
Krakár kallast „áfangi 2“.
Svo má skilja á titli greinar
þeirra að leið B stytti veginn um
103 km, en inni í greininni stendur
22,2 km. Hvort tveggja er auðvitað
fjarri lagi. Sannleikurinn er sá að
leið B styttir núverandi veg um
12,5 km og einungis um 6,25 km
umfram leið D. Þetta kemur einnig
fram í fyrri grein minni. Menn
þurfa auðvitað að hafa skilgrein-
ingar leiða og vegastyttingar á
hreinu til að geta rætt um málin af
einhverju viti.
Umhverfismál
Greinarhöfundar minnast lítið
eða ekkert á umhverfismál, ekkert
á kostnað mismunandi leiða í
áfanga 2, þau arnarsetur sem eyði-
leggjast á leiðum B og C og aðra
þætti sem ég minntist á í fyrri
grein minni. Þeir minnast ekkert á
að leið B er mörg hundruð millj-
ónum króna dýrari en leið D og
dýrust valkostanna þriggja. Þetta
finnst mér miður, því að einmitt
um þessi mál snýst leiðavalið.
Tengdaforeldrar mínir eiga jörð
í Þorskafirði. Af þeirri ástæðu
þekki ég Teigsskóg, Hallsteins-
neshlíð og Grónes og allt svæðið
sem fer undir leið B betur en ýms-
ir aðrir. Ég hef verið
fuglaáhugamaður í 30
ár og er því kunnugur
erninum. Ég veit því
hve miklum neikvæð-
um umhverfisáhrifum
leið B veldur. Ég hef
merkt spörfugla á
svæðinu í mörg ár,
meðal annars einkenn-
isfugla Teigsskógar,
þresti, músarrindla og
auðnutittlinga. Þar er
geysimikið fuglalíf.
Greinarhöfundar
segja að enginn skort-
ur sé á vernduðu birki á Vest-
fjörðum og því sé algjör óþarfi að
hlífa Teigsskógi. Ég vil hins vegar
benda á að Teigsskógur er sjálf-
stæður skógur, líklega sá stærsti á
svæðinu (sbr. tillögu að matsáætl-
un) og á náttúruminjaskrá að auki.
Menn eru líka að vakna til vit-
undar um mikilvægi skógarins,
m.a. fyrir ferðaþjónustu í Reyk-
hólahreppi.
Um umhverfismat
Greinarhöfundar telja að um-
hverfismat leiðar B hljóti að fá já-
kvæða umsögn, og ekki fæ ég bet-
ur skilið að það sé vegna þess að
leiðin sé nú þegar á svæðis-
skipulagi A-Barð. Höfundarnir
virðast því ekki átta sig á eðli um-
hverfismats og þætti Skipulags-
stofnunar í matsferlinu. Umhverf-
ismat er til þess að leiða fram það
sem fórnað yrði með leið B sem og
öðrum leiðum. Þegar rýnt er í
svæðisskipulagið, kemur líka í ljós
að leiðin frá Bjarkalundi að Skála-
nesi er punktadregin og merkt
„fyrirhugaður vegur, lega óviss“.
Leið D
Leið D liggur um Hjallaháls. Í
„Tillögu að matsáætlun fyrir mat á
umhverfisáhrifum“ segir um hann
(á bls. 11): „Vegurinn um Hjalla-
háls er talinn vel nothæfur með
smávægilegum breytingum Djúpa-
fjarðarmegin. Vegurinn hefur
reynst vel með tilliti til snjóa,
nema undir Mýrlendisfjalli.“ Og
Vegagerðin ætlar að laga veginn
verulega, ekki síst undir Mýrlend-
isfjalli Djúpafjarðarmegin, og
leggja auk þess glænýjan veg yfir
Ódrjúgsháls.
Leið D hefur ekki umtalsverð
neikvæð umhverfisáhrif. Hún stytt-
ir núverandi veg um 6,23 km. Hún
fer ekki um náttúruverndarsvæði
og friðlýstar eyjar og sker, skerðir
hvorki né eyðileggur arnarsetur,
fornminjar, Teigsskóg, ferðaþjón-
ustu í Djúpadal, æðarvarp á Hall-
steinsnesi og Grónesi, fallaskipti í
fjörðum, þangnám og uppeld-
isstöðvar skarkola í Djúpafirði,
kemur ekki í veg fyrir nýtingu
Hallsteinsneshlíðar sem útivist-
arsvæðis og veldur ekki truflun við
sumarbústaði í Djúpafirði. Leið D
kemur heldur ekki í veg fyrir að
gerð verði veggöng undir Hjalla-
háls í framtíðinni.
Leið D er a.m.k. 560 milljónum
ódýrari en leið B, aðeins 6,25 km
lengri, en kemur í veg fyrir þær
miklu umhverfisskemmdir sem af
leið B hljótast. Þegar á alla þætti
málsins er litið hlýtur öllum að
verða ljóst að með leið B er mun
meiru fórnað en það sem vinnst.
Veggöng
Ef greinarhöfundum er umhugað
um sem stystan veg milli Bjarka-
lundar og Múla í Kollafirði, ættu
þeir fremur að beita sér fyrir jarð-
göngum undir Hjallaháls og milli
Gufufjarðar og Kollafjarðar en leið
B. Þannig fæst um 30 km stytting
miðað við núverandi veg. Með því
verður líka komið í veg fyrir þau
miklu og óafturkræfu náttúruspjöll
sem leið B veldur og ég lýsti í
grein minni 23. mars síðastliðinn.
Vestfjarðavegur 60:
Enn um leið B
Gunnlaugur Pétursson fjallar
um vegagerð á Vestfjörðum ’Þegar á alla þættimálsins er litið, hlýtur
öllum að verða ljóst að
með leið B er mun
meiru fórnað en það
sem vinnst.‘
Gunnlaugur Pétursson
Höfundur er verkfræðingur.
ÞAÐ hefur verið kostulegt að
reyna að átta sig á þeirri deilu
sem hluti sóknarnefndar Garða-
kirkju og djákni hafa kynt undir á
undanförnum miss-
erum. Í persónulegri
heift sinni gegn sókn-
arpresti sínum hefur
verið beitt öllum
brögðum og allt tínt
til sem svert getur
mannorð prestsins.
Það merkilega er síð-
an að úrskurðarnefnd
þjóðkirkjunnar telur
sig ekki hafa betri
lausn á vandanum en
að reka löglega kos-
inn prestinn. Að
leggja til að hann sé
fluttur til í stafi er
ekkert annað en brottrekstur úr
núverandi starfi. Vekur úrskurður
nefndarinnar sérstaka athygli í
ljósi þeirrar staðreyndar að 14.
júlí sl. komst biskup að þeirri nið-
urstöðu í sömu deilu að ekkert til-
efni væri til neinna breytinga á
ráðningu sóknarprestsins.
Í ljósi skipulags og stjórnunar
innan þjóðkirkjunnar virtist ekki
koma til greina að krefjast þess að
sóknarnefndin, í það minnsta,
myndi sýna fram á að hún gengi í
gjörðum sínum fram með vilja
sóknarbarnanna. Hefur sókn-
arnefndin umboð til þeirra norna-
veiða sem hún hefur
stundað? Hefur sókn-
arnefndin umboð til
að nýta sjóði sókn-
arinnar til að fjár-
magna þessa persónu-
legu og hatrömmu
baráttu gegn löglega
kosnum presti Garða-
sóknar?
Hluti sóknar-
nefndar Garðasóknar
hefur með vægast
sagt vafasömum hætti
nýtt fé sóknarinnar til
að kosta persónulega
baráttu sína gegn
sóknarprestinum Hans Markúsi. Í
4.gr. starfsreglna um sókn-
arnefndir er fjallað um fjármál og
þar segir m.a.
„Sóknarnefnd skal í samráði við
sóknarprest gera fjárhagsáætlun
fyrir hvert almanaksár…“. Og síð-
ar í sömu grein „Sóknarnefnd og
sóknarpresti ber síðan að sinna
verkefnum sínum og halda uppi
starfsemi á grundvelli samþykktr-
ar fjárhagsáætlunar“. Það þarf
vart að taka fram að útgjöld til
lögmanna og sálfræðings vegna
nornaveiða eru tæpast í samræmi
við fjárhagsáætlun sóknarinnar.
Sóknarbörn í Garðasókn mót-
mæla harðlega hvernig formaður,
varaformaður og djákni hafa stað-
ið að verki og er stórlega misboðið
aðförin gegn sóknarprestinum og
hvernig farið er með fjármuni
sóknarinnar.
Hvað er að gerast
í Garðasókn?
Haraldur Ö. Haraldsson
fjallar um deilumálin
í Garðasókn ’Hefur sóknarnefndinumboð til að nýta sjóði
sóknarinnar til að fjár-
magna þessa persónu-
legu og hatrömmu bar-
áttu gegn löglega
kosnum presti Garða-
sóknar?‘
Haraldur Ö.
Haraldsson
Höfundur er skipasmiður
og sóknarbarn í Garðasókn.
EINAR Karl skrifar litla grein í
Morgunblaðið í gær til að svara grein
þar sem ég benti Samfylkingarfólki á
þá staðreynd að ímynd
Ingibjargar Sólrúnar
sem stjórnmálamanns
er mun betri en Öss-
urar og að hún nýtur
álits og virðingar langt
út fyrir raðir Samfylk-
ingarinnar. Ég benti á
þessa staðreynd því
hún skiptir miklu máli
þegar tekin er afstaða
til þess hver er best til
þess fallinn að leiða
flokkinn.
Einar Karl kemur
sér vel og vandlega hjá
að ræða þetta eina efn-
isatriði greinar minn-
ar, en bendir þess í
stað á ýmsa aðra þætti,
en hver er formaður,
sem stuðla að því að
stjórnmálaflokkar fái
hljómgrunn.
Um það getum við
vel verið sammála að
stefna stjórn-
málaflokks, sú pólitík
sem hann heldur fram,
ræður mestu um það
fylgi sem hann fær.
Ýmsar aðstæður í umhverfinu geta
líka haft mikil áhrif og leiðtogi
stjórnmálaflokks er ekki einn á vell-
inum heldur er hann fremstur meðal
jafningja. Allt á þetta við um Sam-
fylkinguna hvort sem Össur eða
Ingibjörg Sólrún verður formaður
flokksins.
Samfylkingin hefur innann sinna
vébanda mikið af mjög öflugu og
hæfu fólki svo það er langur vegur
frá því að formaður flokksins standi
einn á hinu pólitíska leiksviði og
raunar er það einn af
helstu styrkleikum
Samfylkingarinnar
hvað hún hefur vel
mannaðan þingflokk.
En það skiptir líka
miklu hver leiðir flokk-
inn.
Þó að það teljist tæp-
ast meðmæli með Öss-
uri er helst á Einari að
skilja að formaður
flokksins skipti litlu eða
engu máli fyrir fram-
gang flokksins. Tekur
Einar í því samhengi
dæmi af breska verka-
mannaflokknum sem
hann telur að muni
sigra í þingkosning-
unum í vor en „ekki
Tony Blair“. Það er
skrítin og skemmtileg
lógík að flokkur geti
unnið kosningar en for-
maður flokksins ekki.
En í alvöru talað eru
það heldur vondar frétt-
ir ef stuðningsmenn
Össurar líta svo á að
litlu skipti hver er for-
maður flokksins. En góðu fréttirnar
eru þær að stuðningsmenn Ingi-
bjargar Sólrúnar eru því hjartanlega
ósammála.
Vont og gott
Björn Br. Björnsson
svarar grein Einars
Karls Haraldssonar
Björn Br. Björnsson
’En í alvöru tal-að eru það held-
ur vondar frétt-
ir ef stuðnings-
menn Össurar
líta svo á að litlu
skipti hver er
formaður
flokksins.‘
Höfundur er félagi í Samfylkingunni.
BRÉF TIL BLAÐSINS
Morgunblaðið, Kringlunni 1, 103 Reykjavík Bréf til blaðsins | mbl.is
SÍÐUSTU árin hefur verið mikill
uppgangur í flugi vélknúinna fisa.
Fis eru lítil flugför eins eða
tveggja manna og mega þeir sem
hafa skírteini fisflugmanna fljúga
þeim.
Fis skiptast í tvær gerðir eftir því
hvernig þeim er stjórnað. Svokölluð
þriggja ása stýring er stýring eins og
á hefðbundnum flugvélum, og eru
þau fis að jafnaði með lokaðan stjórn-
klefa. Þyngdartilfærslustýring er
stýring eins og á svifdreka, þar sem
þyngd flugmanns og vélar er færð til
undir vængnum til að stýra fisinu.
Þau fis eru alltaf opin, þannig að
flugmaður og farþegi eru vel klæddir
þar sem vindurinn leikur um þá.
Fisflug er stundað af félags-
mönnum Fisfélags Reykjavíkur og
félagsmönnum fisfélagsins Slétt-
unnar. Fisfélag Reykjavíkur hefur
aðsetur við hlíðar Úlfarsfells. Þar eru
flugskýli fyrir fis félagsmanna. Einn-
ig eru þar stuttar flugbrautir til að
taka á loft og lenda á.
Fisfélagið Sléttan hefur aðstöðu í
nágrenni við Seltjörn við Grindavík-
urveg á Reykjanesi.
Síðastliðið sumar fór hópur fisa í
hringflug um Ísland. Alls tóku 10 fis
þátt í því ævintýri. Stefnt er að ann-
arri hringferð í sumar og verður þá
floginn hinn hringurinn. Það er þó
ekki aðeins á sumrin sem flogið er á
fisum, því flug að vetri er líka stund-
að, þó að ekki sé jafnhlýtt og á sum-
artímanum.
Á veturna eru vötn og tjarnir not-
aðar til lendinga. Helstu takmark-
anir á vetrarflugi er stuttir dagar og
snjór á lendingarstöðum.
Það eru 25 fis skráð á Íslandi, en
þeim fer mikið fjölgandi. Á dögunum
komu til landsins fimm fis og fleiri
hafa verið keypt. Það er reiknað með
að fisum fjölgi um 10–15 á þessu ári,
sem er um 50% aukning.
Sum fisanna koma tilbúin, en önn-
ur koma ósamsett og sér eigandinn
um smíðavinnuna. Eitt nýju fisanna
er Jabiru Calypso-fis sem Sigurður
Guðmundsson er að smíða. Fylgjast
má með smíðinni á vefsíðu hans
www.siggi.is, en hann hefur vef-
myndavélar í smíðaskúrnum svo
fylgjast má með fis-smíðinni á net-
inu.
Ýmsar upplýsingar um fis og fis-
flug eru hægt að nálgast á vefsíðu
Fisfélags Reykjavíkur sem er
www.fisflug.is.
Í byrjun janúar komu fjögur
þyngdartilfærslufis til landsins.
Aldrei hafa komið jafnmörg fis í einu
til landsins og sýnir þetta vel
gróskuna í fisfluginu. Spenntir flug-
menn voru því ekki lengi að stand-
setja fisin og byrja að fljúga þrátt
fyrir töluvert frost og kulda.
ÁGÚST GUÐMUNDSSON,
Austurbrún 24,
Reykjavík.
Frá Ágústi Guðmundssyni
Morgunblaðið/ÞÖK
Töluverður áhugi er nú á fisflugi.
Mikill uppgangur í fisflugi