Fréttablaðið - 18.11.2004, Side 42
F2 8 18. nóvember 2004 FIMMTUDAGUR
Þóra Sigurðardóttir er orðin besti vinurbarnanna eftir að hafa farið með hlut-verk Birtu í Stundinni okkar undan-farin tvö ár. Þóra hefur búið víða, bæði
hérlendis og erlendis. Það tók hana mjög
langan tíma að slíta ræturnar við æsku-
heimilið, en það tókst að lokum.
Fellsmúli í Reykjavík
Ég man ekki baun í bala eftir því að
hafa búið í Fellsmúlanum enda var það
millibilsástand því mamma og pabbi
voru að byggja í Breiðholtinu. Þegar
íbúðin í Flúðaselinu var loksins tilbúin
var hún leigð út því pabba langaði að
reyna fyrir sér sem dreifbýliskennari.
Mér fannst þetta afleit hugmynd því ég
var send þrisvar sinnum í 6 ára bekk.
Húsavík
Fyrsta stoppið var á Húsavík,
mér fannst ekki sérlega gaman að
búa þar og hef ekki komið þang-
að síðan.
Flúðasel í Breiðholti
Sex ára gömul flutti ungfrúin loksins í bæinn, nánar til-
tekið í Flúðaselið. Þar bjuggum við fjölskyldan í tvö ár en þá
fengu mamma og pabbi þá frábæru hugmynd að fara aftur að
byggja. Stefnan var sett á Grafarvoginn.
Hraunbærinn í Reykjavík
Þangað flutti fjölskyldan meðan beðið var eftir slotinu í
Grafarvoginum. Í þessu millibilsástandi bjugg-
um við fjögur í tveggja herbergja íbúð. Mér
fannst mjög mikilvægt að hafa mitt prívat og
herbergið mitt var neðri hæð í koju. Ég var
reyndar búin að „dekkóreita” voða fínt og eng-
inn mátti koma inn á blessaða neðri hæðina. Ég
var mjög fegin þegar við fluttum í Grafarvog-
inn.
Logafold í Reykjavík
Úr Hraunbænum fluttum við fjölskyldan
inn í fokhelt hús í Logafoldinni. Ég var þetta
týpíska Grafarvogsbarn sem lék mér í hús-
grunnum meðan mamma og pabbi voru í vinn-
unni. Þetta var samt mjög góður tími enda hef
ég búið í Logafoldinni þangað til í fyrra þegar
ég sleit ræturnar og flutti að heiman. Á tímabili
reyndi ég reyndar að flytja að heiman nokkrum
sinnum með misgóðum árangri þó. Mamma og
pabbi búa ennþá í Logafoldinni ásamt systur
minni, hennar manni og afkvæmi þeirra svo
þarna á ég alltaf mitt bakland. Á árunum 1994
til 2000 var ég reyndar mjög iðin við að flytja úr
landi.
Calle Rodolfo Arauz í Bólivíu, 1994-95
Þarna var stelpan í ruglinu. Ég var skiptinemi í Bólivíu í
eitt ár. Þetta var mikið ævintýri og það var ekki óalgengt að
ég vaknaði upp á næturnar við gítarspil og söng frá unglings-
piltum (sá siður tíðkast í Bólivíu ef menn vilja tjá ást sína).
Annars voru allar aðstæður mjög frumstæðar þarna, klóakið
var skurður fyrir utan húsið og þegar það rigndi óð maður
vatn upp að hnjám. Þegar ársdvölinni lauk flutti ég aftur
heim til mömmu og pabba í Logafoldina.
Bartholinsgade í Kaupmannahöfn árið 1996
Það var æðislegt að búa þarna og við vinkonurnar áttum
mjög góðan tíma. Ég held samt að nágrannarnir séu ekki al-
veg sammála mér og ég efast um að ég eigi nokkurn tíma eft-
ir að ganga þessa götu því fyrrum nágrannar mínir eiga pott-
þétt eftir að grýta mig. Við bjuggum þarna þrjár saman og
heimilishaldið var mjög skrýtið. Við sváfum til dæmis allar í
sama rúmi, ein til fóta. Ég bjó þarna eitt sumar og starfaði
sem ræstitæknir. Eftir sumarið ákvað ég að
leggja ekki fyrir mig hreingerningar. Eftir sum-
ardvöl í Kaupmannahöfn skreið ég aftur heim til
mömmu og pabba.
Piazzale Libia í Mílanó
á Ítalíu árið 2000
Þarna ætlaði ég að skrifa BA ritgerðina en
endaði á því að horfa bara á Leiðarljós út í eitt.
Ég dvaldi í Mílanó í fjóra mánuði í 14 fm íbúð
en þegar ég komst að því að íbúðin var morandi
í kakkalökkum gafst ég upp og fór heim til
Íslands í Logafoldina.
Drápuhlíð í Reykjavík ári 2002
Þetta var skelfileg reynsla og ég forðast
Hlíðarnar eins og heitan eldinn. Þetta var
hræðileg íbúð og stútfull af silfurskottum. Kett-
inum mínum leið svo illa að það endaði með því
að hann strauk að heiman og dó. Það var bara
vont karma í þessari íbúð. Það þarf eitthvað
mikið að gerast svo ég flytji í Hlíðarnar aftur.
Eftir þessa skelfilegu reynslu flutti ég aftur í
Logafoldina í kjallaraíbúð foreldra minna.
Framnesvegur árið 2003
Loksins sá mamma fram á að losna við mig að heiman
varanlega. Ég keypti íbúð og mitt fyrsta verk var að rústa
henni og byggja hana upp á nýtt. Ekki gengu framkvæmd-
irnar þó snurðulaust fyrir sig og má segja að allt hafi klikkað
sem gat klikkað. Smiðurinn fluttur á brott með sjúkrabíl.
Þegar leið á framkvæmdirnar var orðið hversdagslegt að raf-
magnsverkfæri springju í höndunum á mér og
þegar borað var fyrir loftneti fóru smiðirnir
óvart í gegnum heitavatnsinntakið í hús-
inu og íbúðin breyttist í Vesturbæjar-
laugina. Ég vil kenna heimilisdraugnum
um þetta en hann er loksins farinn eftir
að íbúðin var blessuð. Núna er allt orðið
fínt á Framnesveginum og það besta er
að vinkona mín keypti íbúð í sama húsi.
Það er rosalega gott því þá er maður ekki
einn og hefur alltaf einhvern til að leita
til því það er svolítið langt í Grafarvog-
inn. Núna er ég orðin alger miðbæjar-
rotta og elska þegar tvisturinn keyrir
framhjá stofuglugganum mínum. ●
Fellsmúli
Húsavík
Flúðasel
Hraunbær
Logafold
Calle Rodolfo Arauz
Bartholinsgade
Piazzale Libia
Drápuhlíð
Framnesvegur
Látlaus vinnuþjarkur
Hún fangar kannski ekki athyglina á sama hátt og sumar ex-
presso vélar sem virðast helst vera hannaðar til þess að taka
sig vel út á eldhúsborðinu, en þegar kemur að því sem
skiptir virkilega máli: að færa manni almennilegt kaffi, þá
standast fáar vélar þessari ítölsku Gaggia expresso vél
snúninginn. Þar fyrir utan er líka eitthvað mikið smart við
Gaggia vélarnar í einfaldleika og látleysi þeirra; hér er ekki
verið að hlaupa eftir einhverjum tískuduttlungum. Gaggia er
gamalgróið fjölskyldufyrirtæki nefnt í höfuðið á stofnanda sínum Achille Gaggia.
Fyrirtækið hefur frá upphafi haft aðsetur í Mílanó þar sem kaffivélar þeirra eru enn
framleiddar. Gaggia vélarnar fást í versluninni Kaffiboð við Grettisgötu 64.
Göturnar í lífi Þóru Sigurðardóttur
FR
ÉT
TA
B
LA
Ð
IÐ
/S
TE
FÁ
N
K
AR
LS
SO
N
Loksins
flutt að
heiman
Verslunin ELM við Laugaveginn erfimm ára um þessar mundir. ELM
er vettvangur sköpunarverka þriggja ís-
lenskra hönnuða, Ernu Steinu, Lísbetar
og Matthildar, en nafn búðarinnar og
fatalínunnar, sem seld er undir sama
merki, er samsett úr upphafsstöfum
þeirra þriggja. Hugsunin á bak við fötin
er að tengja saman íslenska náttúru og
menningu við suður-ameríska prjóna-
hefð. Fötin eru fyrir konur sem vilja líta
vel út, án þess þó að fórna einhverjum
þægindum. „Hin sterka tenging við
Perú er komin til af því að einn hönn-
uðanna, Matthildur, bjó lengi vel í Perú
og kynntist þar perúskri prjónahefð.
Fatnaðurinn er allur framleiddur í Perú
en hannaður á Íslandi,“ segir Lovísa
Ólafsdóttir, framkvæmdastjóri verslun-
arinnar. Verslunin hefur verið að sækja
hægt og bítandi í sig veðrið og er fata-
línan meðal annars seld víða um heim í
sérverslunum, þar á meðal á yfir sjötíu
stöðum í Bandaríkjunum. Það sé hins
vegar inni í framtíðaráætlunum að opna
fleiri ELM-verslanir.
Lovísa segist ekki vera hrædd við að
vera á Laugaveginum. „Verslunin er
Laugavegsverslun sem þrífst best innan
um hin notalegu kaffihús og iðandi
mannlíf,“ segir Lovísa. ELM er nú að
taka inn jólafötin og býst Lovísa við
góðum jólum, það sé besti tíminn fyrir
verslanirnar á Laugaveginum.
Lovísa Ólafsdóttir, framkvæmdastjóri ELM. „Fötin eru fyrir konur sem vilja
líta vel út, án þess þó að fórna einhverjum þægindum.“
ELM fimm ára
Íslensk náttúra og
perúsk prjónahefð
Áhrifavaldur
Ölmu Guð-
mundsdóttur,
söngkonu í
stúlknasveitinni
Nylon, er eldri
bróðir hennar,
Hugi Guð-
mundsson.
„Hann er búinn að hafa
mikil áhrif á mig því
hann er búinn að vera
sjálfur í tónlist frá því
hann var ungur,“ segir
Alma. „Við erum í mjög
ólíkri tónlist. Hann er
að læra klassískar tón-
smíðar í Kaupmanna-
höfn en samt hefur
hann alltaf stutt mig í
því sem ég hef verið að
gera í söngnum og
hvatt mig áfram. Hann
hefur samt verið mjög
hreinskilinn og hefur
getað gagnrýnt
mig líka.“
Alma bætir því
við að Hugi
hafi
hvatt
hana til
að fara
út í
nám í listum.
„Mörgum
finnst það ekki
vera besti kost-
urinn að reyna
að lifa á listinni
en hann hefur stutt mig
í því og hvatt mig til að
gera það af því að ég
hef gaman af því,“ seg-
ir Alma, sem stefnir að
því að
fara í
skóla
sem
býður
upp á nám samsett af
leiklist, söng og dansi.
„Ég hef líka opnast fyrir
breiðara sviði af tónlist
vegna hans. Ég
get hlustað á
klassíska tónlist
þrátt fyrir að
mitt áhugasvið
liggi miklu
meira í R&B og
annarri nútíma-
tónlist. Það má
eiginlega segja
að Hugi hafi
veitt mér góðan inn-
blástur. Hann hefur ein-
hvern veginn alltaf ver-
ið til staðar fyrir mig,“
segir Alma.
Hugi Guðmundsson
stundar nám í klass-
ískum tónsmíðum í
Kaupmannahöfn.
Áhrifavaldurinn
Alma Guð-
mundsdóttir
segir að bróðir
hennar hafi veitt
sér góðan
innblástur.
„Stóri bróðir er alltaf til staðar“
08-09-F2 17.11.2004 13:11 Page 2