Réttur


Réttur - 01.06.1915, Síða 44

Réttur - 01.06.1915, Síða 44
- 50 - og kostnaðar en áður. Við þessu er eigi unnt að sporna. Rás viðburðanna hefir knúið fram þessar breytingar, og fólkið, bæði til lands og sjávar, getur bezt borið vitni um, hversu daglegar annir hafa aukizt á seinni tímum. Kröfur daglega lífsins aukast svo mjög, að heimiliskostnaðurinn er ekki líkur sem áður. Vinnufólksekla í sveitunum þrengir svo að bændum, að ervitt reynist að vinna upp jarðirnar. Sjávarútvegurinn, bæði þorskafli og síidveiði, dregur fólkið til sín með háu kaupgjaldi um stundarsakir. Aðalatvinnu- vegir þjóðarinnar togast á um vinnukraftinn og standa á öndverðum meiði. Dýrtíð þjakar þjóðinni, einkum dag- launamönnum og þeim, sem á föstum launum lifa. Alstað- ar kemur fram misvægi, sem margar samtaka hendur í rétta átt þarf til að jafna. Skilyrðin í baráttu lífsins hafa breyzt að miklum mun frá því sem áður var. Og allar þær breyt- ingar miða að því að gera einstaklinginn háðari samlífi og samvinnu við aðra heldur en áður. Mælt er, að þjóðin kæmist af í fyrri daga með því laginu, að hver baukaði útaf fyrir sig. Nú kemst hún það ekki lengur, —nú er henni að verða Iífsnauðsyn á samvinnu í öllum greinum. Samvinnuskilyrðin eru því að batna hjá oss fyrir rás við- burðanna, þrátt fyrir Strjálbygðina og einangrun þá, sem landshættir valda. Og þar við bætist svo eitt mikilsvert at- riði, er sízt má gleyma. Stórþjóðirnar skiftast í stéttir. F*ar er auðmannastéttin voldugust og iðnaðurinn sá konungur, sem menn lúta lægst. F*ar klóast örbirgð og auður, og er ójafn skinnaleikur. Ægilegt djúp í aðbúð og háttum er staðfest milli stéttanna og hagsmunir beggja rekast á. F*ar er því um harða baráttu að tefla en eigi samvinnu. F*ó er sigurvonin alltaf hæpin fyrir verkmannastéttina, meðan bar- izt er beint á móti. Bezt reynist verkamönnum að stofna öflugan félagsskap í því skyni að ná í sínar hendur vélum og framleiðslutækjum og gerast með þeim hætti keppinaut- ar auðvaldsins. F*ar mætast stál á miðri leið. Og þó ererv- itt um siíkar framkvæmdir. Pví ofurmagn auðvaldsins er svo víðtækt og angalangt, að áhrif þess gilda svo að segja á öllum sviðum þjóðlífsins.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106

x

Réttur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.