Réttur


Réttur - 01.06.1915, Blaðsíða 44

Réttur - 01.06.1915, Blaðsíða 44
- 50 - og kostnaðar en áður. Við þessu er eigi unnt að sporna. Rás viðburðanna hefir knúið fram þessar breytingar, og fólkið, bæði til lands og sjávar, getur bezt borið vitni um, hversu daglegar annir hafa aukizt á seinni tímum. Kröfur daglega lífsins aukast svo mjög, að heimiliskostnaðurinn er ekki líkur sem áður. Vinnufólksekla í sveitunum þrengir svo að bændum, að ervitt reynist að vinna upp jarðirnar. Sjávarútvegurinn, bæði þorskafli og síidveiði, dregur fólkið til sín með háu kaupgjaldi um stundarsakir. Aðalatvinnu- vegir þjóðarinnar togast á um vinnukraftinn og standa á öndverðum meiði. Dýrtíð þjakar þjóðinni, einkum dag- launamönnum og þeim, sem á föstum launum lifa. Alstað- ar kemur fram misvægi, sem margar samtaka hendur í rétta átt þarf til að jafna. Skilyrðin í baráttu lífsins hafa breyzt að miklum mun frá því sem áður var. Og allar þær breyt- ingar miða að því að gera einstaklinginn háðari samlífi og samvinnu við aðra heldur en áður. Mælt er, að þjóðin kæmist af í fyrri daga með því laginu, að hver baukaði útaf fyrir sig. Nú kemst hún það ekki lengur, —nú er henni að verða Iífsnauðsyn á samvinnu í öllum greinum. Samvinnuskilyrðin eru því að batna hjá oss fyrir rás við- burðanna, þrátt fyrir Strjálbygðina og einangrun þá, sem landshættir valda. Og þar við bætist svo eitt mikilsvert at- riði, er sízt má gleyma. Stórþjóðirnar skiftast í stéttir. F*ar er auðmannastéttin voldugust og iðnaðurinn sá konungur, sem menn lúta lægst. F*ar klóast örbirgð og auður, og er ójafn skinnaleikur. Ægilegt djúp í aðbúð og háttum er staðfest milli stéttanna og hagsmunir beggja rekast á. F*ar er því um harða baráttu að tefla en eigi samvinnu. F*ó er sigurvonin alltaf hæpin fyrir verkmannastéttina, meðan bar- izt er beint á móti. Bezt reynist verkamönnum að stofna öflugan félagsskap í því skyni að ná í sínar hendur vélum og framleiðslutækjum og gerast með þeim hætti keppinaut- ar auðvaldsins. F*ar mætast stál á miðri leið. Og þó ererv- itt um siíkar framkvæmdir. Pví ofurmagn auðvaldsins er svo víðtækt og angalangt, að áhrif þess gilda svo að segja á öllum sviðum þjóðlífsins.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.