Réttur - 01.01.1947, Blaðsíða 18

18
RÉTTUR
legt, 'hvert stefnt er. I bili verður að fara hægt, aftur-
haldið hefur ekki afl til að koma fyrirætlunum sínum í
framkvæmd, nema með alllöngum aðdraganda og undir-
búningi. En stefnumiðið er niðurskurður á framkvæmd-
um og þegar atvinnuleysið er orðið hæfilegt, hyggja þeir,
sem að stjórninni standa, tíma til kominn að ráðast á
lífskjör almennings. Það er augljóst mál, að stefnumið
ríkisstjórnarinnar á hverjum tíma hefur mikil áhrif á
það, hvernig viðskiptasamningar eru gerðir við önnur
lönd, hvort lagt er kapp á það, að íslendingar fái sem
mest verðmæti fyrir \’innu sína eða hvort menn álíta það
þjóðarböl, — hvort menn vilja tryggja íslendingum sem
öruggasta framtíðarmarkaði eða hvort menn vilja af
pólitískum ástæðum rígbinda viðskipti Islands við ákveð-
in stórveldi, hvað sem hagsmunum alþjóðar líður.
VIÐSKIPTAS AMNIN G ARNIR
Stjórnin hefur nú gengið frá viðskiptasamningum við
Bretland í öllum aðalatriðum. Ennþá munu þeir að visu
ekki vera undirskrifaðir, en efni þeirra er þegar alkunn-
ugt. Bretar fá 40 % af síldarlýsisframleiðslunni árið 1947
eða allt að 18 þús. og 900 tonn fyrir 95 £ tonnið. Gegn
þessu kaupa þeir af okkur 12.000 tonn af freðfiski fyrir
nokkru meira en ábyrgðarverð eða um 1,37 kr. fyrir enskt
pund.
En sá böggull fylgir skammrifi, að móti hverju einu og
hálfu tonni af lýsi kaupa þeir aðeins eitt tonn af freð-
fiski. Þetta er með öðrum orðum ekki föst sala. Það er
allt undir síldinni komið, 'hvað Bretar taka við miklu af
fiski. Ef illa tekst til, getur svo farið, að við liggjum með
miklar fiskbirgðir óseldar að síldarvertíð lokinni.
Hér er farið inn á háskalega braut. Verði slíkur háttur
tekinn upp í utanríkisviðskiptum okkar, er allur sjávar-