Réttur - 01.01.1947, Blaðsíða 52

CARL EMIL ENGLUND:
Fiðlarinn
1 döggvuðu morgungrasl Iá fiðla
með brostna strengi flækta eins og snöru.
Ársvalinn vaggaði henni, um leið og hann
bærði grænkandi lyngið.
Vatnið lék sér við fágaða steina.
Fiðluboginn hallaði sér upp að þúfu,
eins og hann ætlaði að hvísla í trúnaði
loyndarmáli næturinnar.
Þegar sól var í hádegisstað,
höfðu tungur raðað orðum í skýringu:
Það var Eiríkur fiðlari að glíma við
sinn fávizka draum, að þiggja ekki af sveit.
Það rætist úr öllu.
Gamall frakki og hattur
syntu með fuglum
út úr sefi.
JÓN ÚR VÖR þýddi.
Carl Emil Englund tilheyrir þeirri kynslóð
sænskra rithöfunda, er nefnd hefur verið
öreigaskáld. Hann er kominn af skógar-
höggsfólki frá Norður-Svíþjóð, og úr því um-
hverfi hefur hann sótt efni í bækur sínar.
Hann yrkir jöfnum höndum bundin og
óbundin ljóð.