Réttur - 01.08.1953, Síða 8

H4
RETTUR
Það verður því alltaf fyrst og fremst íhaldið sem höfuðflokkur
auðmannastéttarinnar, sem uppsker „ávextina“ af því, ef það tekst
að leggja þjóðina undir vald auðsins og gera meirihluta hennar
auðsveipan þeim, sem völdin og auðinn eiga. Jafnvel þótt Fram-
sókn hafi hvað eftir annað haft forgöngu um skipulagningu skoð-
anaofsókna og utangarðsstefnu, þá verður það auðvald íhaldsins
sem uppsker „ávexti“ þýlyndisins, ef það tækist að auka það svo
að það verði aðaleinkenni íslenzkrar þjóðar.
Hin skipulagða beiting skoðanakúgunar og atvinnuofsókna heíur
bví fyrst og fremst orðið íhaldinu til ávinnings, að svo miklu leyti
sem sigrar hafa unnizt með þessum vopnum.
Alþingiskosningarnar 1953, einkum sigrar íhaldsins á ísafirði,
Siglufirði og Hafnarfirði, eru þeir ávextir, sem æsa nú upp löngun
fhaldsins og glæða vonir þess, um að geta náð meirihluta á Alþingi
og drottnað yfir íslandi sem amerískir jarlar yfir andlega hrelldri
og siðferðilega bugaðri þjóð.
En hótanirnar við Alþingiskosningarnar voru ekkert einstakt fyr-
rbrigði Það eru einkum tvö önnur atvik, sem rétt er að minna á,
if því þau sýna, hver hætta er á ferðum.
Annað er brottrekstur Snorra Jónssonar, formanns Félags járn-
ðnaðarmanna úr Héðni. Þá brást samheldni verkamanna sorglega.
En járniðnaðarmenn hafa sýnt það nú í vetur, með kosningu Snorra
sem formanns félagsins með glæsilegum yfirburðum, að þeir eru
ákveðnir í að styrkja samtök sín og skapa slíka samheldni að þess-
háttar níðingsverk sem brottreksturinn í Héðni verði ekki látin
viðgangast í annað sinn.
Hitt eru skoðananjósnirnar og fingrafaratakan hjá sjómönnum
flutningaskipanna. Það hefur vakið undrun og sorg margra að sjó-
menn skuli ekki hafa neitað þessari meðferð á sér sem einstakl-
ingar, sem skipshafnir. Hér er um að ræða einhverja hugdjörfustu
einstaklinga sem ísland á: menn, sem hafa lagt líf sitt í hættu í
siglingum allt stríðið, — menn, sem kasta sér útbyrðis til að bjarga
félaga sínum, — menn, sem í átökunum við náttúruna bjóða öllu
byrginn. Hvað vantar þá, til þess að standa eins hetjulega í baráft-
unni, þegar það er amerískur fasismi, sem ætlar að beygja þá? Þá