Réttur - 01.08.1953, Blaðsíða 66

202
RÉTTUR
Við þá rannsókn kom í ljós að landbúnaðinn vantaði um 80
þúsund dráttarvélar til þess að véltækni hans gæti talizt viðun-
andi, að járnbrautirnar vantaði þúsundir farþegavagna auk hundr-
uð nýrra eimreiða. Verzlunarflotann vantaði einnig skip til far-
þega- og vöruflutninga.
Við gerðum þá kröfu til ríkisstjórnarinnar að hún gerði ráðstaf-
anir til að bæta úr þessum þörfum, í stað þess að loka verksmiðj-
unum. í þessari kröfu höfum við stuðning alls þorra fólksins.
Hvenær sem atvinnurekandi ætlar að loka verksmiðju veitir
verkalýðurinn viðnám. Hann tekur verksmiðjuna á sitt vald og
heldur áfram að vinna, í vitundinni um það að þjóðfélagið þarf
á vinnu hans að halda.
í Reggio Emilia höfðu hinir 4 þúsund verkamenn „Reggiane11-
verksmiðjuna á valdi sínu í heilt ár. Á þeim tíma byggðu þeir
stórar dráttarvélar af alveg nýrri gerð, mjög hagkvæmar fyrir
ítalskan landbúnað, til að sanna hæfni verksmiðjanna til að þjóna
landi sínu. íbúar borgarinnar hindruðu afskipti ríkisvaldsins af
verkamönnunum.
Allt árið sem innisetan varaði, sáu aðrir íbúar borgarinnar og
héraðsins í kring, verkamönnunum og fjölskyldum þeirra fyrir
fæði og öðrum nauðsynjum. Hugsið ykkur, félagar, hvað til þarf
að fæða og klæða 4 þúsund verkamenn og fjölskyldur þeirra í
heilt ár, á þessu sjáið þið hve rík samúðin er með baráttu verka-
mannanna.
Þessari baráttu lyktaði með samkomulagi, hagstæðu verka-
mönnunum.
í skipasmíðastöðinni ,,Ansaldo“ — í Genua, átti að segja upp
þúsundum verkamanna. Þeir neituðu að yfirgefa verkstæðið og
hófu smíði stórs farþegaskips, sem fyrir lá teikning að. Eftir
margra mánaða „innisetu“ og margar kröfugöngur í borginni,
voru uppsagnirnar teknar til baka og nú er skipið, sem verka-
mennirnir hófu smíði á, fullbyggt og eitt glæsilegasta skip ítalska
verzlunarflotans.
Stríðsæsingamennirnir reyna að telja fólki trú um að kreppan
í málmiðnaðinum verði leyst með aukinni vopnaframleiðslu. Gegn
þessari stefnu hruns og fátæktar, teflum við okkar stefnu end-
urreisnar og friðar.
Við krefjumst þess að 15% af afgjaldi stórjarðeigna sé fest í
nýjum landbúnaðarframkvæmdum. Við krefjumst einnig hag-
kvæmra ríkislána með lágum vöxtum, sem varið sé til vélvæð-
ingar landbúnaðarins. Á þennan hátt berjumst við gegn kreppunni
í vélaiðnaðinum og vinnum um leið að hagsmunum landbúnaðarins.