Réttur - 01.08.1953, Side 9
RÉTTUR
145
vantar samtökin að baki sér, sterka, órjúfanlega samheldni stétt-
arinnar, persónulega vissu um að samtökin — og það þýðir forusta
samtakanna, — standi við hiið þeirra og gangi fram fyrir skjöldu,
þegar hin ósvífna árás ameríska auðvaldsins er framin á persónu-
lega virðingu þeirra. Sjómannafélag Reykjavíkur var ekki sá
skjöldur, strax í upphafi ofsóknarinnar, sem það átti að vera. Það
brást því hlutverki sem sjómannastéttin ætlar samtökum sínum.
En samþykktin á aðalfundi Sjómannafélagsins sýnir að sjómenn
ætla að hrinda af sér árásinni En spurningin er hvort ekki þarf
fyrst að breyta þar um forustu, áður en samtökin verði hagnýtt
sem skjól og skjöldur meðlimanna.
Þegar atvinnurekendur tóku í upphafi verklýðshreyfingarinnar
að beita vopni óttans til þess að reyna að brjóta verkamenn einn-
og einn á bak aftur, þá voru það samtökin, samheldni verka-
manna sem stéttar, sem bjargaði þeim.
Nú hefur einokunarauðvaldið íslenzka, í samráði við auðvald
Ameríku komið þessum ofsóknum á margfalt hærra stig: Nú á að
brjóta heil byggðarlög, eins og Siglufjörð og ísafjörð o. fl. á bak
aftur. Nú á að láta skoðananjósnir og skoðanaofsóknir hræða heila
þjóð, brjóta niður hugrekki og siðferðisþrek íslendinga, til þess að
gera þjóð vora hæfa til að vera fótaþurrka amerísks hernámsliðs
og íslenzkrar vændisstéttar, sem hindri molana af borðum þess
fyrir að selja landið og ofurselja þjóðina erlendu herveldi.
Gegn þessari ofsóknarherferð einokunarauðvaldsins, gegn slíkri
beitingu óttans til að buga heila þjóð, þarf verklýðshreyfing íslands
því að rísa með margfalt öflugri og víðtækari einingu en áður,
algerri einingu á faglegu og pólitísku sviði.
4. Verklýðshreyfing íslands verður aff rísa upp í öllu
því veldi, sem hún býr yfir, og meff alda erfff fslands
aff baki sér, til baráttunnar gegn óttanum og þræl-
Iyndinu, til varffveislu og endursköpunar manngild-
is íslendinga.
Verkalýður íslands hefur síðustu sjö árin háð harða varnarbar-
áttu gegn árásum innlends og erlends auðvalds á hagsmuni sína.
10