Réttur - 01.08.1953, Síða 64

200
RÉTTUR
hana volduga fjöldabaráttu um þvert og endilangt landið, en
það er þátttaka fjöldans er úrslitum ræður.
Viðreisnaráætlun okkar lagði grundvallarlínurnar og setti tak-
markið. Á þeim grundvelli gerði svo hvert hérað og bær sínar
kröfur um nauðsynlegar framkvæmdir. Hvert landsfélag gerði
athuganir og tillögur á sínu sviði. Þetta hefur vakið óskiptan
áhuga verkalýðsins, sem í hverju einasta héraði landsins hefur,
í samráði við iðnaðarmenn, kaupmenn, lækna og kennara, gert
héraðsáætlanir og lagt fram sínar sérkröfur.
Fyrsti árangur þessarar baráttu sýndi sig meðal hinna fátæku
bænda og landbúnaðarverkamanna Suður-Ítalíu. í Kalabríu,
Sikiley, Sardiniu, Apulia og Abruzzi risu bændurnir upp, tóku
lönd stórjarðeigendanna og hófu á þeim ræktun Ríkisstjórnin
reyndi að reka þá af löndunum með valdi, en þeir veittu öflugt
viðnám. Margir féllu, særðust og voru fangelsaðir, en þeir héldu
velli.
Við unnum sigur. Mörg hundruð þúsund ekrum lands hefur
þegar verið skipt milli bænda. Þetta er aðeins byrjunin, baráttan
heldur áfram.
Þetta aflaði verkalýðssambandinu óhemju vinsælda meðal hinna
fátækustu og hafði jafnhliða mikil áhrif á millistéttirnar.
Eftir að hafa árangurslaust reynt að stöðva þessa hreyíingu
bændanna, fann ríkisstjórnin sig knúða til að leggja fyrir þingið
frumvarp að lögum er gerðu ráð fyrir að verja á næstu 10 árum
1.200.000 milljónum líra til endurreisnar á Suður-Ítalíu. Þessar
framkvæmdir eru nú hafnar.
Þetta er að vísu ekki mikið, í hlutfalli við þarfirnar, en á tíma
er ríkisstjórnin leggur höfuðáherzlu á hervæðinguna er það veru-
legur ávinningur að fá þessa upphæð til efnahagslegrar upp-
byggingar.
Hér er svo annað dæmi:
í Vomanodalnum hafði fyrir stríð verið ákveðið að reisa fimm
rafmagnsstöðvar. Byrjað var á verkinu en framkvæmdum hætt
í stríðsbyrjun og ekki hafið aftur.
Um leið og endurreisnaráætlunin var lögð fram kröfðust verka-
lýðsfélögin í dalnum að byggingu rafstöðvanna væri hafin. Raf-
magnshringurinn, sem hlut átti að máli, taldi sig enga peninga
hafa til þeirra framkvæmda, og ríkisstjórnin taldi sig ekkert geta
að gert. En verkamennirnir í 30 sveitarfélögum héraðsins hófu
„öfug verkföll“, byrjuðu á stíflugörðunum og öðrum framkvæmd-
um. Lögreglan rek þá í burtu en þeir komu jafnharðan til baka.
Á þessu gekk hvern einasta dag mánuðum saman. íbúar héraðsins