Réttur - 01.06.1962, Qupperneq 42

154
RETTdK
marchés) og öðrum sölufyrirtækjum, sem stóru verzlunarbankarnir
eiga aðild að: Indókínabankinn, banki Parísarsambandsins o. fl., að
ógleymdum herra Chalandon í UNR.
Aðstoð við auðfélögin.
Gaullistastjórnin hefur veitt auðfélögunum nýjar skattaívilnanir.
Enn fremur var gengisfellingin hin mesta gróðalind fyrir banka-
auðvaldið jafnframt því sem hún hefur gert frönsku einokunar-
hringjunum kleift að bæta samkeppnisaðstöðu sína á erlendum
mörkuðum í bili.
Hún hefur síaukið fjárfestingar í hergagnaiðnaðinum, sem afla
einokunarhringjunum álitlegs gróða. Smíði kjarnasprengjanna er
líka vatn á myllu þeirra, því námu-, málmbræðslu, efna- og flug-
vélaiðnaðurinn er undir handarjaðri bankaauðvaldsins.
Enn mætti nefna fj árfestingarstyrki og -lán, sem hún hefur veitt
auðhringunum.
Einkum ber að leggja á það áherzlu, að ríkið hefur aldrei greitt
fyrir samþjöppun auðmagnsins á jafn kerfisbundinn hátt og síðan
1958. Við höfum séð hér að framan, hvernig það hefur ráðizt á
miðstéttirnar í búnaðinum og verzluninni. En það hvetur jafnframt
fyrirtækin til að rugla reytum sínum og bræða sig saman með því
að veita þeim Ián við lágum vöxtum.
Gaullistastjórnin hefur eflt herinn og lögregluna eins og harð-
stjórna er vandi. Hún hefur reynt að skerða verkfallsréttinn, funda-
og kröfugöngufrelsið. Hún hefur veizt að prentfrelsinu, gert blöð,
tímarit og jafnvel bækur upptækar. Hún hefur leitazt við að gera
þjóðina afskiptalausa um stjórnmál, uppræta lýðræðishefð hennar
með persónukosningum, auglýsingaferðum forsetans og einhliða
notkun sjónvarps og útvarps í sína þágu.
Hún leitast við að efla efahyggjuna og slæva dómgreind fólks-
ins. Þess vegna hefur hún veitt kaþólsku skólunum ríflega styrki,
ráðstafað sjóðum ríkisins í þágu trúaráróðursins, meðan ríkisskól-
arnir standa með tvær hendur tómar.
Hún hefur skert réttindi sveita- og bæjarlaganna, Jj.e.a.s. höggvið
að þeim rótum sem þroska stjórnmálavitund fólksins, því það er á
vettvangi bæjarfélagsins, sem hin hlutlægu vandamál krefjast úr-
lausnar og neyða menn til að velja.
A þessu sviði er naumast við öðru að búast af því persónuvaldi,
sem holdgast í hershöfðingjanum de Gaulle.