Réttur - 01.06.1962, Blaðsíða 63

R E T T U R
175
3. Endurgreiðsluna þarf ekki að inna af hendi í erlendum gjaldeyri,
heldur í indversku fé eða indverskum vörum.
Gagnstætt þessu renna lán heimsveldanna til iðnaðar, sem minni
þýðingu hefur, vextir eru hærri og endurgreiðsla verður að fara
fram í erlendum gjaldeyri. Þar sem verzlunarjöfnuður Indlands er
óhagstæður, verður stöðugt að taka ný lán til að standa í skilum
með vexti og afborganir. Skuld við USA nemur nú 16.000 millj.
rúpía.
Heimsveldin og efnahagsstofnanir þeirra, svo sem Alþjóðabank-
inn, höfðu aldrei áhuga á iðnvæðingu Indlands. Fyrir rúmum ára-
tug, þegar indverska stjórnin fór fram á aðstoð bankans til að
hefja framleiðslu eimreiða, var þvertekið fyrir hana. Hagstæðara
væri fyrir Indland að kaupa eimreiðir frá Kanada og fleiri löndum.
— Nú eru smíðaðar'allt að 200 eimreiðum á ári í Chittaranjan-
verksmiðjunum, og byrjað er að framleiða rafreiðar.
Enn fremur gerðu Vesturveldin hvað þau gátu til að koma í veg
fyrir járn-, stál- og þungavélaframleiðslu á Indlandi. Fyrst eftir
að Sovétríkin buðu fram fjárhags- og tækniaðstoð við byggingu
Bhilai-stáliðjuversins, samþykktu Bretland og V-Þýzkaland að veita
lán og tækniaðstoð til stáliðjuveranna í Durgapur og Rourkela.
Bæði standa að gæðum Bhilai-verinu langt að baki. Sérstaklega
þóttu v-þýzkir sérfræðingar í Rourkela hafa mikið sleifarlag á vinnu
sinni, enda urðu um það mikil blaðaskrif á Indlandi.
En viðleitni heimsveldanna var ekki einskorðuð við efnahagslífið.
Sérstaklega lögðu Bandaríkjamenn sig fram um að fá Indland í
hernaðarbandalag með sér. Með það takmark í huga reru þeir undir
í deilu Indlands og Pakistans og hvöttu stjórnendur Pakistans til
herskárrar afstöðu til Indlands. Takmark hinnar umfangsmiklu
hernaðaraðstoðar USA við Pakistan var ekki einungis að koma upp
herstöðvum gegn sósíalistísku löndunum, heldur líka til að þrýsta
að Indlandi, reyna að flækja landið í vígbúnaðarkapphlaup og
neyða það til að falla frá hlutleysis- og friðarstefnu sinni. Baráttu-
aðferðir USA hafa verið misjafnar, en takmarkið það sama.
Auk frekari uppbyggingar í grunniðnaðinum er uppgangur í
landbúnaði brýn nauðsyn. Næstum helmingur þjóðartekna í land-
inu myndast í landbúnaði og 70% þjóðarinnar hafa fram-
færi sitt af honum. Undir hrezkri stjórn jókst landhúnaðarfram-
leiðslan raunverulega ekkert síðan um síðustu aldamót, en íbúum
fjölgaði um 38% á sama tíma. Indland breyttist úr matvælaútflutn-