Réttur - 01.01.1980, Qupperneq 21

unum er nú talsverður uppgangur í kvik-
myndalistinni, og er það ekki síst mönn-
um eins og Nikita Makhalkof að þakka.
Myndirnar frá Tékkóslóvakíu og Ung-
verjalandi áttu það sameiginlegt að leik-
stjórar þeirra ern konur. Þetta eru mjög
ólíkar myndir: Eplaleikur eftir Veru
Chytilovu er gamanmynd, óraunsæ en
fyndin, og minnir um sumt á ærslaleik.
Níu mánuðir eftir Mörtu Meszaros er
hins vegar mjög raunsæ mynd um líf
ungrar verkakonu og baráttu hennar fyr-
ir eigin sjálfstæði og gegn fordómum um-
hverfisins.
Frá Vestur-Þýskalandi fengum við að
sjá þrjár myndir: Woyzeck, nýjustu mynd
Werners Herzog, Albert. — hvers vegna
eftir Josef Rödl, og Þýskaland að hausti,
sem unnin er af heilum hópi þýskra
kvikmyndagerðarmanna, sem allir til-
heyra „nýju bylgjunni" svokcölluðu.
Eitt af |)ví sem lofsvert verður að telj-
ast við þessa kvikmyndahátíð var, að á
henni gafst kostur á að sjá nokkrar mynd-
ir frá löndum sem aldrei eða sjaldan liafa
verið kynnt hér í kvikmyndahúsum.
Þarna voru t.d. myndir frá Hollandi,
Belgíu, Indlandi og Kanada.
Þá verður að geta j)ess, að á jiessari
kvikmyndahátíð var lögð áhersla á að
sýna myndir fyrir börn og unglinga. Ein
vinsælasta myndin á hátíðinni og sú sem
hlaut mesta aðsókn, var danska unglinga-
myndin Sjáðu sœta naflann minn, og
einnig var sænska barnamyndin Krakk-
arnir i Copacabana mjög vinsæl. Von-
andi verður jrað að liefð á kvikmynda-
hátíðum framtíðarinnar, að hafa á boð-
stólum úrvalsmyndir fyrir böm, enda
eru þau einna verst sett hvað snertir að-
gang að góðum kvikmyndum ])ví eins og
Leikkonan Lili Monori í ungversku myndinni Níu
mánuðir, eftir Mörtu Meszaros.
allir vita er þeim sárasjaldan boðið upp
á annað en rusl í bíóunum.
Hér gefst ekki tækifæri til að gera nein
skil öllum þessum rnörgu og góðu mynd-
um. Þegar upp er staðið að Kvikmynda-
hátíð 1980 lokinni, er það efst í huga
að slíkar veislur þurfa að verða að fastri
liefð í menningarlífi Reykjavíkur. Margt
bendir nú til jæss að heimild muni fást
til að halda kvikmyndahátíð árlega. Er
ekki að efa, að jrað yrði í fyrsta lagi fagn-
aðarefni öllum kvikmyndaunnendum,
og í öðru lagi mikil lyftistöng fyrir ís-
lenska kvikmyndagerðarmenn. Grósku-
mikil kvikmyndamenning er ein af for-
sendum jress að hér spretti safaríkir lauk-
ar í garði kvikmyndalistarinnar.
Ingibjörg Haraldsdóttir.
21