Réttur - 01.01.1980, Qupperneq 33

haldi lífi mannkynsins í hendi sinni:
Annað veifið þykjast þeir vera guðs út-
sendir friðarenglar, — og umhverfast svo
ef kosningasigur er í sjónmáli í ábyrgðar-
lausustu stríðsæsingamenn og algera og
steinblinda jrjóna þeirrar „hernaðar- og
stóriðju“-klíku, sem ræður Bandaríkjun-
um og einblínir á stríðsgróða og vopna-
framleiðslu, en óttast undir niðri stríð,
ef sá, er þeir ráðast á, er þeim jafnsterkur,
svo gereyðing allra aðila hljótist af.
Vissulega mun lrernaðarklíka Banda-
ríkjanna reyna að brjóta mótspyrnu
ábyrgt hugsandi bandamanna sinna á bak
aftur, (— hergagnaframleiðsla er óhugn-
anlega freistandi gróðafyrirtæki —) kaupa
hin „frjálsu" blöð til stríðsæsinga o.s.frv.
— en það verður að spyrna á móti, því
einmitt þessir menn, slegnir blindu ofsa-
gróðavonarinnar, eru að leiða heiminn út
á barm gereyðingarstyrjaldar.
Hvað þá forustumenn Sovétríkjanna
snertir, sem í þetta skipti hafa orðið ofan
á um innrásina í Afghanistan, þá ber að
minnast þess um leið og sú innrás er for-
dæmd, sem brot á alþjóðalögum, — að í
60 ár hafa Sovétríkin verið umkringd af
fjandsamlegum ríkjum, sem í tvígang
hafa ráðist á þau og valdið þeim ómælan-
legum ógnum og tjóni. Og þessi umkring-
ingarótti hvílir sem mara á heilum þess-
ara sovésku forustumanna, svo strax og
þeir finna að t.d. fasistastjórnin í Pakist-
an og CIA brugga launráð gegn ríki, sem
þeir í áratugi hafa getað treyst á, sem vin-
veitt og hlutlaust, — þá liirða þeir lítt um
almenningsálit erlendis, ef þeir aðeins
geta hindrað umkringinguna.
„Haukarnir“ í einu stórveldinu espa
aðra. Ákvörðun „haukanna“ í Bandaríkj-
unum um staðsetningu hinna langdrægu
eldflaugastöðva í Vestur-Evrópu svara
„haukarnir“ í Sovétríkjunum í sömu
mynt.
Það verður að láta af slíkum ögrunum,
ef friður á að haldast.
Það hefur aldrei verið meiri nauðsyn
en nú að vit og raunsæi hafi taumhald á
metnaði og æsingum. Það dugar ekki að
gera tilveru mannkynsins að leiksopp í
forsetakosningum í Bandaríkjunum:
hætta á atomstríð, eins og Carter nú ger-
ir, til þess að æsa kjósendur með sér í
ki'afti múgæsinga þjóðrembings, — og til
þess að þóknast hergagnaframleiðendum,
voldugustu og ríkustu gTÓðahringum
Bandaríkjanna.
Við ræddurn ýtarlega í síðasta hefti
„Réttar“, hvað við íslendingar eigum á
hættu, ef til atomstríðs er látið koma —
og skal það ekki endurtekið hér. En það
er hart að sjá borgarablöðin æsa hér upp
eins og þau væru í þjónustu stríðsglæfra-
mannanna amerísku — og sýna engan
skilning á hvílíkur voði kjarnorkustríð
væri okkur hér á amerískri herstöð, — og
mannkyni öllu.
Ritað í febrúarlok 1980.
E. O.
Viðbót 8. mars 1980:
Sclunidt kanslari sýnist samkvæmt síð-
ustu fréttum vera að reyna að koma viti
fyrir Carter, þannig að ekki verði horfið
frá stefnuslökun gegn því að þýskir
íjrróttamenn fari ekki til Moskvu!
33