Réttur - 01.01.1980, Qupperneq 56

her og ætli sér alls ekki að stofna her, að
ekki komi til mála, að erlendar herstöðv-
ar verði á íslandi á friðartímum.“27)
Þjóðareining gegn her í landi 1953
Eftir þennan ósigur má segja, að nokk-
urt hlé verði á skipulagðri baráttu gegn
hernaðarafskiptum utan Sósíalistaflokks-
ins. Blaðið ÞjóðvÖrn hélt að vísu áfram
að koma út fram á haustið 1949, eitt blað
kom út í apríl 1950 og loks síðasta tölu-
blað þess 10. maí 1951, rétt eftir að
bandaríski herinn hafði opinberlega stig-
ið á land aftur.
Það gerðist 7. maí. Alþingi hafði þá
verið slitið, en þingmenn Sjálfstæðis-
flokks, Framsóknarflokks og Alþýðu-
flokks voru kallaðir saman á lokaðan
fund til að samþykkja hernámið. Her-
stöðvasamningurinn var formlega sam-
þykktur á Alþingi haustið eftir. En her-
námið var jafn ólöglegt fyrir það. Sósíal-
56
istaflokkurinn hélt mikinn útifund í
Reykjavík 16. maí til að mótmæla her-
náminu, en aðrir aðilar áttu })ar ekki
hlut að.
Alþýðusamband Islands var sem áður
sagði í liöndum hægri manna og beittu
sér ekkert. Þing þess skoraði þó á Al-
þingi haustið 1950 að segja flugvallar-
samningnum upp strax og ákvæði leyfðu
og tryggja, að völlurinn yrði á engan hátt
notaður til hernaðarjrarfa. En á þingi
þess 1952 er sú ömurlega ályktun ein
gerð, að forðast beri samneyti íslensks
æskufólks við setuliðið. Vallarvinnan batt
nefnilega enda á atvinnuleysið, sem byrj-
að hafði með Marshallaðstoðinni.
Stúdentaráð var sömuleiðis í höndum
hernámssinna, ýmist Vöku einnar eða í
samvinnu hennar við krata og Framsókn-
arstúdenta. Róttækir stúdentar héldu þó
stöðugt uppi andófi.
Veturinn 1952—53 var Þjóðvarnar-
flokkur íslands stofnaður. í honum voru