Réttur - 01.01.1981, Page 26

Arnmundur Backman:
Hin nýja félagsmálalöggjöf og
verkalýðshreyfingin
r
I krafti þess valds, sem verkalýðurínn er í kosningum og hins að
einn fulltrúi hans, Svavar Gestsson, skipar nú sœti félagsmála-
ráðherra, hafa margar endurbœtur verið gerðar á félagsmálalög-
gjöfinni s.l. 2 ár.
Með vinstri stjórninni árið 1978 og með núverandi ríkisstjórn sköpuðust möguleikar
til nýrrar sóknar í félagslegum réttindamálum. Verkalýðshreyfingin hefur á þessum
tíma miðað kröfugerð sína við vinsamlegt ríkisvald og ætlast til þess réttilega, að fullur
skilningur sé á þörfinni fyrir margvíslegar réttarbætur launþegum til handa. Á síðast-
liðnum tveim, þrem árum hefur ríkisvaldið í samráði við verkalýðshreyfinguna komið
mörgum baráttumálum hennar í höfn í formi laga og reglugerða. Þegar þetta er skrifað
eru sömuleiðis mörg mál af þessu tagi í undirbúningi. Verða þau helstu talin hér upp:
1. Réttur til uppsagnarfrests og
launa í veikinda- og slysatilfellum
Með lögum nr. 19/1979, sem
komu í stað laga nr. 16/1958 er auk-
inn verulega réttur fólks til uppsagn-
arfrests og launa í veikinda- og slysa-
tilfellum.
Verkafólk, sem unnið hefur sam-
fellt í eitt ár hjá aðilum, sem fást við
atvinnurekstur innan sömu starfs-
greinar, hefur nú eins mánaðar upp-
sagnarfrest frá störfum.
Verkafólk sem unnið hefur hjá
sama atvinnurekanda í þrjú ár sam-
fleytt, hefur tveggja mánaða upp-
sagnarfrest og verkafólk, sem unnið
hefur fimm ár hjá sama atvinnurek-
anda samfellt, á nú þriggja mánaða
uppsagnarfrest.
Samkvæmt gömlu lögunum gat
uppsagnarfrestur orðið einn mánuð-
ur.
Samkvæmt lögum þessum á allt
fastráðið starfsfólk, sem ráðið hefur
26