Réttur


Réttur - 01.01.1981, Blaðsíða 6

Réttur - 01.01.1981, Blaðsíða 6
hundum á Sovétríkin — skalt nú gera að umræðuefni hér og afleiðingarnar fyrir oss íslendinga. Þó verð ég að segja að bágt á maður með að trúa því að þjóðir þær séu svo heillum horfnar og for- heimskaðar af amerískum áróðri að þær láti leiða sig til sjálfsmorðs — fyrir „Mammonsríki Ameríku”, svo notað sé orð þjóðskáldsins Matthíasar Jochums- sonar. Forsagan: hernám íslands Þegar Alþingi íslendinga var vélað til að ganga í Nato, þá var það á grundvelli skrif- legrar yfirlýsingar frá Acheson, utanríkisráðherra Bandaríkjanna, um að hér yrði aldrei her á friðartímum. Samkvæmt yfirlýsingum íslensku ríkisstjórnarinnar voru þessi hátíð- legu, skriflegu loforð forsenda inngöngunnar. — Líklega var þessi yfirlýsing vísvitandi lygi bandaríska utanrikisráðherrans, því tveim árum síðar hertók Bandaríkjaher ísland og hefur það hernám nú staðið í 30 ár. Hernámið 1951 var gagnvart íslendingum reynt að íklæða ólöglegum ,,samningi”, sem ríkisstjórn íslands hafði engan stjórnarfarslegan rétt til að gera, — en hún hefur að líkindum staðið frammi fyrir því að horfa á landið hernumið án þess að spyrja hana — eða breiða yfir ofbeldið með „samningum”. — Svo var og 1941 er Bandaríkjaher her- nam landið í ,,samráði” við breska innrásarherinn. Þá var og með úrslitakostum knú- inn fram á yfirborðinu „herverndarsamningur” ólöglegrar ríkisstjórnar, en hinsvegar var utanríkismálaráðherra Bandaríkjanna, Cordell Hull, svo heiðarlegur að viðurkenna að Bandaríkin hefðu hernumið ísland í eigin þágu.3 Við skulum þá fyrst og fremst íhuga hver örlög oss íslendingum væru búin í þessum grimmilegasta — og máske sið- asta — hildarleik hernaðarsögu mann- kynsins og hvaða möguleikar væru til þess að einhver hluti þjóðarinnar lifði af eftir það sjálfsmorðs-hlutverk, er Banda- ríkjastjórn ætlar íslendingum sem þræl- um sinum og fórnardýrum. ,,Hér lœra svírar og bök sig að beygja og burgeisar viljann að sveigja, — svo glaðst er við glataðan sauð. En enginn tœlist af orðum um jöfnuð, auður og fátœkt á hvort sinn söfnuð. Einar Benediktsson: Úr,, Fimmtutröð ’ ’ 6
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.