Réttur - 01.01.1981, Side 63

„Verndarar frjálsra þjóða
og frjálsrar menningar:”
Borgin Olongapo á Filippseyj-
um, 60 milum fyrir norðan Manila,
er falleg borg i fjarska, litskrúðug
og Ijósum prýdd. Mannlifið í Olon-
gapo er hins vegar spillt og rotið
niður i neðstu rætur, eins og
snikjudýr, sem nærist á hinni
geysimiklu flotastöð Bandaríkja-
manna i Subic-flóa.
Þeim, sem kynntust Víetnam-
striðinu á slnum tima, finnst flest
vera gamalkunnugt I Oiongapo
og engu llkara en ólifnaöurinn I
Indó-Klna hafi aðeins veriö upp-
spuni og höfuðórar einhvers rugl-
aðs friðarsinna. Skyrtubolirnir
segja llka slna sögu: „Ég kemst
kannski ekki á blaö sögunnar, en
ég mun árgiðanlega komast á
hana litlu systur þlna.”
Ástandið I l’ran, Afganistan og
Persaflóastrlðiö hafa átt sinn þátt
I að auka mikilvægi flotastöövar-
innar I Subic-flóa, sem er sú
stærsta viö vestanvert Kyrrahaf,
og fyrir afnotin af henni verða
Bandarlkjamenn að borga Ferdin-
and Marcos Filippseyjaforseta
100 milljónir dollara á ári I alls
kyns hergögnum.
Fyrir flesta Filippseyjinga i
Olongapo er þátttaka þeirra I
„vörnum Vesturianda” dálltiö
vafasöm blessun. i borginni eru
skráðar 12.000 „húsfreyjur”
(vændiskonur) og að auki eru svo
um 8000 „götudrósir”, sem ekki
hafa veriö skráðar. Svo á að heita
opinberlega, að stúlkurnar séu
komnar yfir 18 ára aldur en marg-
ar eru bara táningar og allt niður I
12 ára. Filippiskur menntamaður,
sem fjallað hefur um ástandið I
Olongapo segir, að þar sé „mann-
leg niðurlæging og eymd meiri en
orð fá lýst” og haft er eftir Irskum
presti, sem einnig þekkir vel
ömurleikann I Olongapo, að um
100 stúlkur hafi látist þar á slð-
asta ári I misheppnuöum fóstur-
eyðingum.
Á hverjum mánuöi fæðast I
Olongapo 30 börn, sem eiga sér
amerlskan föður. Ef kynblend-
ingsstúlkur erú nógu snoppufrlö-
ar er hægt að selja þær rlkum fjöl-
skyldum I Manila en mörg börnin
enda ævi slna I öskutunnunum
eöa finnast fljótandi I daunillum
slkjunum. Þau þeirra, sem ná að
vaxa úr grasi, eiga oftast ekki
aðra framtlð fyrir sér en vændis-
lifnaðinn, skóburstun, flæking,
betl eða sem barstúlkur. Nætur-
svallið, drykkjan, eiturlyfin og
ódýr fegrunarlyfin láta heldur
ekki sitt eftir liggja og æskufeg-
urðin fölnar fljótt. Stúlkurnar
hefja kannski ferilinn á einhverj-
um næturklúbbnum, slðan liggur
leiðin á krána, nuddstofuna og
enda svo sem strlpalingur á kyn-
llfssýningum.
Fyrlr 20 árum bjuggu 45.000
manns I Olongapo, nú búa þar
250.000 manns og borgin þenst
enn út. Á slöasta ári eyddu
bandarlskir hermenn 45 milljón-
um dollara I ólifnaöinn I Olon-
gapo, sem væri I raun nóg til að
gera Olongapo að fyrirmyndarrlki
á Filippseyjum ef peningunum
væri variö með öðrum hætti.
Filippseyingar eru þvl hins veg-
ar ekki óvanir að ganga kaupum
og sölum. Árið 1898 keyptu
Bandarikjamenn eyjarnar af
Spánverjum fyrir 20 milljónir doll-
ara en þá voru Filippseyingar 10
milljónir talsins. Þeir hafa það
stundum I flimtingum eyjaskeggj-
ar, að „Bandarlkjamenn hafi
keypt okkur fyrir tvo dollara á
haus”.
— BRIAN EADS
Morgunblaðið 15. mars
1981 undir fyrirsögninni:
„Ólifnaður”. „Dollarinn
dregur dilk á eftir sér. ”
*
Nokkur „viskukorn”
manna, sem réðu utan-
ríkispólitík Bandaríkjanna.
Árið 1951 áleit utanrlkisráð-
herra Bandarlkjanna, (Acheson?)
að „Peiping-stjórnin” væri „rúss-
nesk nýlendustjórn” — „slavneskt
Manchukuo I stærri stll” (Kln-
verska bylgingin varð 1949, Manc-
hukuo var heitið á Mansjúrlu, er
Japanir réðu henni.)
*
Þegar Mossadegh var forsætis-
ráðherra irans og þjóðnýtti ollu-
lindirnar, sem bresk auðfélög þá
mestmegnis áttu, þá áleit Allan
Dulles, forseti CIA, og bróðir utan-
rlkisráðherrans, John Foster
Dulles, að Mossadegh væri að
koma á „kommúnistlsku rlki”. —
Þess vegna var stjórn Mossadeghs
steypt að undirlagi CIA og Mossa-
degh myrtur af útsendurum CIA.
63