Réttur


Réttur - 01.01.1981, Blaðsíða 8

Réttur - 01.01.1981, Blaðsíða 8
 þeirra bjóða frið og afvopnun, enda geri hinir hið sama. „Hernaðar- og stóriðjusamsteypan” í Bandaríkjunum — sem Eisenhower for- seti varaði þjóð sína við í kveðjuræðu sinni — hugsar hinsvegar til stríðs sem stórgróðafyrirtækis. (Það má bara ekki ná til Bandaríkjanna.) Frá þessari klíku stafar öll hætta á stórstyrjöld, kjarnorku- stríði utan Bandaríkjanna. Við það verða menn að fara að horfast í augu, hvernig sem þeir hafa hugsað hingað til — og Nato-ráðherrar að gera upp hug sinn, hvort þeir ætla að gerast ráðbanar íslendinga. Norðurleið hel- sprengjannaí ,,litla” kjarnorkustríðið: Kanada — Keflavík — Þrándheimur Herstjórn Bandaríkjanna skipar „bandamönnum” sínum í Evrópu að koma upp „meðaldrægum” kjarnorku- sprengjum (Cruise Missiles og Pershing 2) (þ.e.a.s. kjarnorkusprengjum, sem frá Vestur-Evrópu ná inn yfir öll Sovétríkin), svo og ,,nifteinda”-sprengj- um, þ.e. kjarnorkusprengjum, sem drepa alt lifandi með ógnarkvölum, en eyðileggja aðeins nánasta umhverfi. Vestur-Evrópuríkin eru treg að fórna sér fyrir herrann í villta vestrinu. Sum hafa neitað að koma upp slíkum sprengj- um, en bandaríska hervaldið knýr á. Norðmenn hafa látið undan einni höfuðkröfu amerísku herkónganna. Það Þrælabúðir í sykurrófuekrum Florida. Ofl 100 manns í sama herbergi. Úrslitastund? Árið 1945 heimtaði Truman Banda- ríkjaforseti, sá er múgmorðunum réði i Hiroshima, að fá þrjár mikilvægar her- stöðvar á íslandi (Keflavíkurflugvöll, Hvalfjörð og Skerjafjörð) undir amerísk yfirráð til 99 ára. Þá neitaði íslensk þjóð, enn sjálfstæð í hugsun og verki. Nú ætlar Bandaríkjastjórn landi og þjóð vorri slíkt hlutverk í því stríði, er hún undirbýr, að leitt geti til tortímingar þjóðar vorrar. Það er krafist stórfelldra hernaðarmannvirkja á Keflavíkurvelli, er margfalda hernaðargildi hans. En er ekki hætta á að Rússinn komi? munu Nato-bjálfarnir íslensku segja. Sovétþjóðirnar hugsa með hryllingi til striðs. Þær fórnuðu 20miljónum manns- lífa í síðasta striði til að leggja forinju fasismans að velli og urðu að þola ger- eyðingu stórs hluta lands síns. Og enginn aðili þar græðir á stríði. Hergagnafram- leiðsla rýrir þar lífskjörin. Og foringjar 8
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.