Réttur - 01.01.1988, Blaðsíða 48

éVé.
NEISTAR
Ríkisstjórn ein sat á fundi með
helstu auðkýfingum sínum og
ræddi hvað gera skyldi. Verkafólk,
jafnvel fiskvinnslukonur, höfðu
gerst svo frekar að hækka kaup
sitt.
Þá kvað við rödd eins „dánu-
rnanns": „Við verðum að venja
þennan lýð af þessari frekju. Hann
á að þræla, svo við getum grætt.
Best væri að hækka dollarinn um
10-20%, þá sér þessi lýður að
það þýðir ekkert að vera með
þessar kauphækkanir og heldur
sér í ró. En við græðum milljónir
bæði á því fé, sem vér eigum er-
lendis og þeim vörumm, er við
flytjum út. Þannig að það að vera.“
Þá kvaö við rödd úr gröfinni
frá 18. öld: „Heyrið þér, Satans
börn, ef nokkrir eru, sem megið
til mín heyra, eður til þessa
spyrja: eruð þér enn nú ekki
óþyrstir orðnir af bióði fátæks
almúga hér á landi? Nær viljið
þér láta af að útsjúga hús þeirra
sem yður forsorgum veita með
sínu erfiði.“
Þá kvað við rödd „dánumanns-
ins“ á ríkisstjórnarfundinum:
„Hlustið ekki á þvætting þennan.
Það eru bölvaðir bolsar að æsa
upp lýðinn eins og Jón biskup
Vídalín forðum. Best væru þeir
geymdir í gröfinni allir eins og sá,
sem þeir vitna í.“
Þá kvað við rödd enn dýpra úr
gröf en hin fyrri: „Heyrið nú, þér
auðmenn, grátið og kveinið yfir
þeim eymdum, sem yfir yður
munu koma. Auður yðar er orð-
inn fúinn og klæði yðar eru orð-
in mölétin, gull yðar og silfur er
orðið ryðbrunnið og ryðið á því
mun verða yður til vitnis og eta
hold yðar eins og eldur, þér haf-
ið fjársjóðum safnað á síðustu
dögunum. Sjá laun verkamann-
anna, sem hafa slegið lönd
yðar, þau er þér hafið haft af
þeim, hróp og köll kornskurð-
armannanna eru komin til eyra
Drottins hersveitanna. Þér hafið
lifað í sællífi á jörðinni og í
óhófi; þér hafið alið hjörtu yðar
á slátrunardegi. Þér hafið
sakfellt, þér hafið drepið hinn
réttláta, hann stendur ekki í
gegn yður.“ (Jakobsbréf 5. 1-6.)
Þá mælti annar dánumaður á
ríkisstjórnarfundinum: „Látið þið
ekki þetta bölvað þrugl úr biblíunni
hræða ykkur. Þessir karlar vissu
ekkert hvað business er. Eða
hvernig litist ykkur á ef sjálfur Jesú
frá Nasaret væri kominn og eig-
endur Aðalverktaka væru að ræða
við hann um að ganga í söfnuð
hans og hann svaraði þeim sem
unga, ríka manninum forðum:
„Farið og gefið fé ykkar fátækum
og komið svo til mín.“ Detturykkur
í hug að nokkur viti borinn fjár-
málamaður myndi haga sér
svona? Eða hvað haldið þið að
Ameríkanarnir segðu, ef einhverj-
um dytti slíkt i hug suður á Vellin-
um? — Nei, „business er busin-
ess“ og þetta þrugl úr gamalli gyð-
ingabók er gott fyrir lýðinn og
þakkið þið fyrir meðan hann trúir
því að hann eigi alltaf að þræla og
fórna, svo við getum orðið rfkir.“
Og dánumaðurinn bætti við:
„Hugsið ykkur hvað gæti gerst, ef
bolsarnir fá að vaða uppi jafnt á
himni sem jörðu.
Munið þið þegar hann Þor-
bergur komst til himna og sneri
sjálfum Drottni, svo hann
sagði: „Satt segir þú, sonur
minn! Þetta hefur mér aldrei
dottið í hug áður. Gakk inn í
fögnuð herra þíns! Og það varð
þögn umhverfis hásæti Drottins
allsherjar. En hann mælti til
hinna skínandi hersveita: Vér
breytum skipulaginu!
Og það varð bylting í ríki út-
valdra.“
Og dánumaðurinn lauk tali sínu
svo: „Þarna sjáið þið það, bolsarn-
ir eru jafn hættulegir á himni sem
jörðu."
Úrslitakosturinn
— að afhenda Banda-
ríkjunum ísland
„til verndar“!
Hermann Jónasson um „samn-
inginn" 24.-25. júní 1941:
„Þetta var raunverulega enginn
samningur. Það voru 24 stunda
útslitakostir, sem settir voru á
endanum og við urðum að ganga
að, þó að það héti svona fallega,
að viö bæðum um þessa vernd af
frjálsum vilja.“
/ samtali við E.O. nokkru
síðar.
48