Morgunblaðið - 04.11.2006, Blaðsíða 30

Hótel Barbró
Um er að ræða gistihús (870,8 m²) + tæki og
innréttingar sem eru í húsnæðinu. Í húsnæð-
inu var rekin veitingasala + hótelrekstur. Á
jarðhæð eru 3 salir, húsvarðaherbergi, þvotta-
hús, eldhús og geymslur, síðan eru herbergi á
2. hæð og í risi (12 herbergi). Eignin er stað-
sett í miðbæ Akraness og er staðsetning mjög
hentug fyrir þennan rekstur. Eina gistihúsið á
Akranesi.
Ekki í rekstri í dag. Laus til afhendingar strax.
Höfðasel - LAUST STRAX - VERÐTILBOÐ !
1-2 stálgrindarhús (212,5 m² + 205 m²). Fyrra
húsið er byggt 1997 (212,5 m²). Einangrað loft
en óklætt. 2 innkeyrsludyr. Steypt plan fyrir
framan.Nýrra húsið er byggt 2001 (205 m²).
Óeinangrað, stórar innkeyrsludyr, tæki vegna
sandblásturs. Í húsnæðunum hefur verið
rekstur með sandblástur, stór lóð 5.060 fm.
Staðsett rétt fyrir utan Akraness í iðnaðar-
hverfi. Á lóðinni eru gámar sem nýtast fyrir
skrifstofu, kaffistofu og salerni.
Höfðasel 3
Um er að ræða vélaverkst. byggt 1997 (540
m²) og byggt við 2004 (622,1 m²), alls 1.162,1
m² sem skiptast í vélsmiðju, vélasal, pressu-
hús og sementssíló á jarðhæð og skrifstofu,
geymslur og kaffistofu á millilofti (90 fm). Ný-
bygging ekki að fullu kláruð, miklir möguleika
með að skipta húsnæðinu niður í minni bil.
Var rekstur á einingum til húsbygginga í eldra
húsnæðinu (tæki enn til staðar). Góður
hlaupaköttur. Góðar innkeyrsludyr. Mjög
góður frág. á öllu. Húsnæði sem hentar fyrir
ýmsan atvinnurekstur. Stór leigulóð (5.000 m²). Forsteyptar einingar. Geislahiti.
MÖGULEIKI AÐ SELJA HÚSIÐ Í SMÆRRI EININGUM, T.D. Í RÚMLEGA 100 m²
BILUM.
Jörðin ÁS í Leirár- og Melahreppi
milli Akraness og Borganess. Ás er staðsett
stutt frá sjó í Melasveit. Jörðin er rúmir 110 ha
og þar af ca 40 hektarar í ræktun (26,2 sam-
kvæmt fasteignamati). Einbýlishús er á
tveimur hæðum (139,6 m²), byggt 1938.
Önnur hús: Fjárhús, hesthús, hlaða og
geymslur. Selst án bústofns, framleiðslukvóta
og véla. Ca 50 mín. frá Reykjavík. Tilvalið fyrir
hestafólk eða útivistaraðila.
VERÐ: 150.000.00.0
Víðigerði 1, Akranesi - Opið hús frá kl. 14-17
Einbýlishús, kjallari, hæð og ris (190 m²). Um
er að ræða sérlega fallega eign í rólegri
hliðargötu á Akranesi. Byggt var við húsið
1994. Mikið endurnýjað. Fallegur og gróinn
garður. Byggingarleyfi fyrir bílskúr.
Vesturgata 152, Akranesi - Opið hús frá kl. 14-17
Einbýlishús á 3 pöllum (samtals 166 m²). Þetta
er eign sem hefur þá sérstöðu að vera sem
nýtt hús eftir viðamiklar breytingar, í grónu og
skemmtilegu hverfi þar sem stutt er í bæði
grunnskóla og fjölbrautaskóla. Þessi eign er
sérlega skemmtileg og vel þess virði að skoða
hana – OPIÐ FRÁ 14-17.
www.hakot.is
OPIÐ HÚS Á AKRANESI • SUNNUDAG 5. NÓV.
hönnun
30 LAUGARDAGUR 4. NÓVEMBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ
Eldheit bollastell og
Hvernig væri að eiga matar- eða bollastell sem er síbreytilegt og lifandi, engir tveir
hlutir alveg eins? Þegar um handgerða keramikhluti er að ræða, þá má segja að efn-
ið sé lifandi og aldrei alveg hægt að sjá fyrir hvernig hlutirnir koma út úr brennsl-
unni í hvert skipti. Hver hlutur verður sérstakur, hver brennsla með sitt sérein-
ÍHafnarfirðinum er Jónína Guðnadóttir með vinnu-stofu sína þar sem hún vinnur að leirlist sinni.
„Ég vinn aðallega listmuni og það er mitt aðalstarf.
Hins vegar finnst mér afskaplega gaman að vinna
nytjavörur en sú tækni var kennd samhliða leirlistnám-
inu sem ég var í,“ segir Jónína. Hún nam leirlist í
Stokkhólmi, eftir listnám í Myndlistar- og handíðaskól-
anum, sem þá hét, og Myndlistarskóla Reykjavíkur.
„Það var ekki mikil fjölbreytni í listnámi hér á landi á
þeim tíma sem ég hélt utan til náms, en ég hafði þó náð
að kynnast keramiklistinni með vinnu minni hjá „gamla
Gliti“ sem svo nefndist og var til húsa á Óðinsgötunni.“
En þess má geta að Jónína var fyrsti deildarkennari
keramikdeildar Myndlista- og handíðaskóla Íslands.
„Í matar- og kaffistellinu mínu er hver hlutur er
handrenndur og því einstakur,“ segir Jónína sem gerir
líka föt og skálar, krúsir og sósukönnur. Hún segir
marga líka safna bollastellum sínum, sem eru af ýmsum
tegundum og gerðum. Og á nýja hótelinu, Hótel Víking
í Hafnarfirði, er kaffistellið og allir hlutir í morg-
unverðarhlaðborðinu verk Jónínu, sem einnig hefur
um árabil veitt sínum „innri víking“ útrás með gerð
muna á borð við bjórkrúsir fyrir Fjörukrána.
Handrenndir hlutir og einstakir
Fjölbreytt Bollarnir eru af ýmsum stærðum og gerðum.Handrennt Hver hlutur er því einstakur.
Morgunblaðið/Ómar
Jónína Guðnadóttir Gerir aðallega listmuni.
SÚ var tíðin að raftæki og slíkar
græjur voru litnar hornauga af
maraþonhlaupurum, sem fyrir ekki
svo löngu litu á slíka tæknihluti sem
truflun sem á vissan hátt „vanhelg-
aði“ hlaupin. Í dag er hins vegar
öldin önnur, segir New York Times,
og maraþonhlauparar eins og Con-
rad Kiffin taka tækninni opnum
örmum. Þegar Kiffin etur kappi við
klukkuna stelst hann þannig til að
kíkja reglulega á GPS-staðsetning-
artækið sem hann ber til að sjá
hvort hann haldi í við fígúruna sem
þar hleypur á hraðanum sem hann
er að reyna að ná. „Ef ég sé hana
hlaupa frá mér þá veit ég að ég verð
að hlaupa hraðar,“ segir Kiffin.
„Þetta er alveg eins og vídeóleikur.
Maður keppir við einstakling sem er
ekki einu sinni til.“
Því fer fjarri að Kiffin sé einn um
að nýta sér tæknina við hlaupin,
enda er erfitt fyrir maraþonhlaup-
ara að viðhalda réttum hraða og að
áætla hver hann sé með hugaraflinu
einu saman. Fyrir flesta kemur
GPS-tækið í góðar þarfir við að
forða þeim frá að springa á limminu
eftir að hafa farið of hratt af stað.
Og í New York-maraþoninu, sem
fer fram á morgun, má búast við að
margir nýti sér tæknina. I-pod tón-
hlaðan hefur þannig reynst mörgum
hlauparanum góður vinur, en
tæknina má m.a. nota til að hlaða
niður takti taktmælis, til að tryggja
rétta hlaupataktinn og búist er við
að allt að einn af hverjum fimm
hlaupurum taki tónhlöðu með sér í
maraþonið, en aðrir taka með sér
símann eða jafnvel myndavél. Sumir
ganga þá jafnvel jafnlangt og
Höfðaborgarkeppandinn Paul Kaye,
sem hleypur með farsíma reifaðan
við sig er leikur tónlist fyrir hann
og tístir reglulega til að láta vita
hvort Kaye haldi réttum hraða.
Ekki eru þó allir sáttir við þessa
þróun. „Þegar ég sé einhvern
hlaupa New York-maraþonið með
heyrnartól þá vorkenni ég þeim.
Þeir vita ekki hvers þeir fara á mis.
Köllin, hrópin, hljómsveitirnar og
spennan. Hvenær annars getur
mjósleginn hvítur gæi hlaupið í
gegnum Harlem í pínulitlum stutt-
buxum og verið hvattur áfram?“
segir Chris Sorarz, sem hleypur 42
km á 3.09. Og Alan Culpepper, sem
er í hópi bestu bandarísku mara-
þonhlauparanna, er á sama máli.
„Vandinn við tæknina er að hún get-
ur aukið fjarlægðina frá þinni eigin
mælistiku,“ segir hann og kveðst
sjálfur hefðu gefist upp í síðasta
hlaupi hefði hann vitað hve hratt
hann fór yfir.
Stafrænt maraþon
Morgunblaðið/Kristinn
Maraþon Tæknin hjálpar mörgum hlauparanum.
heilsa