Morgunblaðið - 04.11.2006, Side 34

Við vorum svo heila helgi aðná upp gólfflísunum,“bætir hann við og segirþað vel hafa verið erfiðis-
ins virði. Plankaparketið er mjög
flott og atorkusöm frúin alsæl með
bóndann. Eldhúsinnréttingin er ný-
tískuleg og smart, granít á borðum
og spegli var komið fyrir til að
stækka rýmið. „Hann fékk ég að
setja með því skilyrði að ég sæi um
þrifin á honum,“ skýtur Anna Mar-
grét inn í og segir það ekki vera
neitt mál með dagblað og rúðuúða
að vopni. Annars segjast þau al-
mennt samhent um allt. Þrifin segja
þau ganga eins og smurða vél og
hafi gert í mörg ár. Á laugardags-
morgnum nær Þórhallur í ryksug-
una og hún klósettburstann og
tuskuna og þrifin eru kláruð á innan
við klukkutíma. „Nema þegar bolt-
inn er í kassanum, þá stendur hann
inni í stofu og þykist vera að ryk-
suga … Þá tekur þetta örlítið lengri
tíma,“ segir hún og kímir.
Með pensilinn á lofti
Fjölskyldan hefur komið sér
notalega fyrir í efri hluta Breið-
holtsins, á æskuheimili Önnu Mar-
grétar. Húsið, sem er 140 fm² enda-
raðhús, keyptu þau af föður hennar
fyrir sex árum og hafa smátt og
smátt verið að gera upp og setja á
það sinn svip. Stíllinn er róm-
antískur í bland við nýtt og ber hús-
ráðendum gott vitni. Anna Margrét
segist smám saman hafa sankað að
sér ljósum munum og þeir sem ekki
eru ljósir eru látnir fjúka eða mál-
aðir hvítir. Ef vel er að gáð sést að
margir þeirra hluta sem prýða
heimili þeirra hafa einmitt verið
málaðir. Þar má nefna sófaborðið,
skál á stofuborðinu og ljósakrónu í
eldhúsinu. „Ég var að fara að henda
ljósakrónunni, sem var svört að lit,
en ákvað að prófa að mála hana
hvíta, segir Anna Margrét, og varð
steinhissa á útkomunni. Hún skipti
svo um perur og keypti skraut í
Garðheimum sem hún vafði utan
um. Í stað þess að kaupa nýtt ljós
hafði hún galdrað fram þetta líka
fína eldhúsljós sem margir vilja vita
hvar hægt sé að fá. Aðspurð hvaða
málningu hún noti og hvort ekki
þurfi að grunna með tilheyrandi
veseni segist hún hafa dottið niður á
þessa fínu málningu sem hún noti á
allt án nokkurra vandræða.
Girðingarefni nýtt
Hér er greinilega útsjónarsamt
fólk á ferð og áfram heldur yf-
irheyrslan. Hvítur bekkur hefur
vakið athygli gestanna en hann hafa
Þórhallur og Anna Margrét hannað
sjálf. Eftir að garðurinn hafði verið
girtur lá eftir dulítið af afgangs efni
og lítið annað að gera en henda því.
Þau fengu þá snilldarhugmynd að
nota drumbana sem fætur undir
bekk og settu sig í hönnunargírinn.
Anna Margrét sótti málninguna
góðu og hófst handa við að mála
fæturna hvíta eftir að Þórhallur
hafði sagað þá í hæfilegar lengdir.
Þá var keypt þriggja sentimetra
spónaplata og brunað í Kaj Pind.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Borðstofan Ferningslaga borðstofuborðið passar vel í rýmið. Húsfreyjan málaði skálina á borðinu hvíta.
Þá stendur hann inni í stofu
og þykist vera að ryksuga …
Uppáhaldsstaðurinn Í ljósri og bjartri stofunni finnst þeim hjónakornum best að vera. Anna Margrét laumar þá
tásunum iðulega í kjöltu Þórhalls sem nuddar tær húsfreyjunnar samviskusamlega.
Eldhúsbekkur Þennan bekk hönnuðu þau og létu útbúa fyrir sig.
„Einn daginn stóð risa-
vaxinn ísskápur á miðju
gólfinu og ekki leið á
löngu þar til parket-
staflar fylltu nánast stof-
una. Þetta vatt smám
saman upp á sig,“ segir
Þórhallur Dan, fyrrum
knattspyrnukappi úr
Fylki, og horfir brosandi
á spúsu sína Önnu Mar-
gréti Einarsdóttur, kenn-
ara og meistaranema.
Katrín Brynja Her-
mannsdóttir hitti þessi
skemmtilegu hjón.
lifun
34 LAUGARDAGUR 4. NÓVEMBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ