Morgunblaðið - 18.02.2007, Blaðsíða 35

einu af mörgum, sælkeraveitinga-
húsum sem erfitt er að gera upp á
milli. Það stendur rétt við Red Rock
Crossing, þaðan sem útsýnið er engu
líkt á jarðríki.
Sedona er á svipuðum stalli hjá
mörgum Bandaríkjamönnum og
Snæfellsjökull hjá okkur
Íslendingum. Staðurinn er sagður
búa yfir ójarðneskum kyngikrafti og
Nýaldarfólk hefur tekið þennan
fyrrum helgistað frumbyggjanna, í
tölu þeirra útvöldu svæða þar sem
landslagið hættir að vera jarðneskt.
Það er ekki verið að gera lítið úr
Sedona, en hann kemst, þrátt fyrir
allt, hvergi nærri Jöklinum. Ég er
reyndar ekki alveg hlutlaus.
Sedona á litríka sögu sem
tökustaður hátt í hundrað vestra af
öllum stærðum og gerðum. Hér
filmaði meistari Robert Aldrich
Apache (’54), með Burt Lancaster
sem indjánavígamaðurinn Massai, og
heillaði gesti í Austurbæjarbíó á
öldinni sem leið. Þar kom og við sögu
heldur svipljótur náungi sem átti
eftir komast langt á stórskornu
útlitinu, og hét Charles Bronson. Ef
þið hafið ekki séð Johnny Guitar
(‘54), eftir meistara Nicholas Ray,
með Joan Crawford, Mercedes
McCambridge, Sterling Hayden, o.fl.
þá bætið úr því sem fyrst. Þessi
klassíski og framúrstefnulegi
kvenvestri er engum öðrum líkur og
allur tekinn í dalnum. Líkt og
Breakdown (’98), með Kurt Russell
og J.T. Walsh. Hér var einnig tekinn
Riders of the Purple Sage (’31), sem
er byggður á samnefndri sögu gamla
Gray, og kom út hjá því merka
forlagi, Sögusafni heimilanna.
Segjum þetta gott, en Sedona er
mikilfenglegt baksvið urmuls
þekktra mynda, meira að segja sleit
Elvis hér barnsskónum á
kvikmyndabrautinni.
Það á vel við að geta að endingu
enn eins úrvals vestrans af þessum
slóðum, sem er 3:10 to Yuma, sem
Delver Dames gerði eftir sögu
Elmores Leonard með Glenn Ford
og Van Heflin. Ástæðan er
einfaldlega sú að Hollywood er að
endurgera söguna og leggur mikið
undir. Leikstjórnin verður í höndum
James Manigold (Walk the Line) og
aðalhlutverkin manna stjörnurnar
Russell Crowe, Christian Bale og
Peter Fonda. Myndin skyldi þó aldrei
verða sú sem kemur vestranum aftur
á kortið?
DAGUR 6
Sögulok á 66
Í morgunroðann var lagt af stað á
Grána, sem stóð tandurhreinn,
snurfusaður með fullan tank af fóðri.
Undir vélarhlífinni kumraði
hestastóðið, tilbúið í næsta áfanga,
Los Angeles, vegalengdin sem svarar
hálfum hringveginum. Við beygðum
fyrir hornið og vorum þar með lagðir
á þjóðveg 66. Á þessum kafla er
honum haldið við eins og hann var á
sínum blómatímum. Við fengum
okkur árbít á ósviknum „diner“ í
anda sjötta áratugarins – allt frá
auglýsingaskiltinu, innréttingunum,
leturgerðinni á matseðlinum til
túberaðrar hárgreiðslu
gengilbeinunnar.
Nú var komið að leiðarlokum á
tökuslóðunum fögru. Route 66 hefur
vissulega oft sett svip sinn á
kvikmyndir og þar kemur meistari
Ford enn við sögu og þar að auki ein
hans besta mynd, Þrúgur reiðinnar,
The Grapes of Wrath (’40). En perlan
sú verður seint talin ósvikinn vestri,
þeir gerast ekki á malbiki.
Eftir þrjá tíma á vegum úti vorum
við komnir að næsta kapítula. Við
kvöddum okkar kæra vin, Colorado
fljótið, á brúnni við Needles. Arizona
að baki, Kalifornía og grillsteikt
Mojave eyðimörkin blasti við
framundan og boðaði ókomin
ævintýri.
Ég vil að lokum biðja lesendur
velvirðingar á ofnotkun hástemmdra
lýsingarorða, en hvað getur maður
sagt, þessi ferð var stórkostlegri en
orð fá lýst. Og rann hjá eins og úrvals
vestri.
saebjorn@heimsnet.is
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 18. FEBRÚAR 2007 35
SELHELLA – FJÁRFESTAR
Erum með í einkasölu
glæsilegt verslunar-
og þjónustuhúsnæði
á góðum stað.
Húsnæðið er alls
um 2000 fm
og selst í heilu lagi.
Skilast algerlega fullbúið
að utan og innan
haustið 2007.
Verð 120.000,- pr. fm.
Allar nánari uppl. gefur Jón Örn á Ás fasteignasölu