Morgunblaðið - 18.02.2007, Qupperneq 63

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 18. FEBRÚAR 2007 63
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýndan hlýhug og samúð
við andlát og útför eiginkonu minnar og móður,
BJARGAR HARALDSDÓTTUR,
Breiðvangi 18,
Hafnarfirði.
Sérstakar þakkir færum við hjúkrunarfólki því, sem
annaðist hana í veikindum hennar.
Jóhann Petersen,
Katrín Þórhildur Jóhannsdóttir
og aðrir aðstandendur.
✝
Hjartans þakkir til ykkar sem sýnduð okkur samúð
og vináttu við andlát og útför elskulegrar eigin-
konu, móður, tengdamóður og ömmu,
HALLDÓRU SIGRÚNAR ÓLAFSDÓTTUR
frá Lambavatni,
Gullsmára 8,
Kópavogi.
Halldór Viðar Pétursson,
Kolbrún Kristjana Halldórsdóttir, Ágúst Pétursson,
Elín Huld Halldórsdóttir, Gunnar Theodór Þorsteinsson,
Pétur Már Halldórsson, Sigurlína Margrét Magnúsdóttir,
Sigrún Halla Halldórsdóttir
og barnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð og
vináttu við andlát eiginkonu minnar, móður og
tengdamóður,
HELGU JÓHANNESDÓTTUR,
Bakkastöðum 29,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk hjartadeildar Land-
spítalans við Hringbraut fyrir alla hjálpina í gegnum
árin.
Arnór G. Jósefsson,
Guðrún Ósk Arnórsdóttir,
Þorsteinn Arnórsson, Guðbjörg S. Petersen.
✝
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vináttu við
andlát og útför elskulegrar eiginkonu, móður,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
HULDU MAGNÚSDÓTTUR,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli mánudaginn
29. janúar og var jörðuð í kyrrþey miðvikudaginn
7. febrúar.
Séstakar þakkir færum við starfsfólki 4. hæðar
Skjóls fyrir frábæra hjúkrun og umönnun.
Guð blessi ykkur öll.
Jóhannes Bjarnason,
Guðmunda H. Jóhannesdóttir,
Bjarni M. Jóhannesson, Herdís Guðjónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Þökkum innilega samúð og hlýhug við andlát og
útför móður okkar, tengdamóður, ömmu og lang-
ömmu,
GUÐNÝJAR SIGURRÓSAR
SIGURÐARDÓTTUR,
til heimilis í Miðtúni 86,
Reykjavík.
Magnús Guðmundsson, Þuríður Pétursdóttir,
Svanhildur Guðmundsdóttir, Sverrir Örn Kaaber,
Sigurður Þór Guðmundsson, May Elí Thorsteinsdatter,
Þorvaldur Guðmundsson, Guðbjörg Vallý Ragnarsdóttir,
Ingibjörg Guðmundsdóttir, Guðmundur Þorgils Þorkelsson,
Einar Ingvar Guðmundsson, Brynhildur Axelsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Bestu þakkir til þeirra sem sýndu okkur alla þá
vináttu og samúð við andlát og útför föður okkar,
SÍMONAR JÓHANNSSONAR,
(LILAA).
Sérstakar þakkir fá fyrrverandi eigendur og sam-
starfsmenn Hafskipa fyrir alla þá virðingu sem þeir
sýndu okkur við útför föður okkar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Borghildur Símonardóttir.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð og
vináttu við andlát og útför elskulegrar eiginkonu,
móður, tengdamóður og ömmu,
INGIBJARGAR HELGADÓTTUR,
Álfaskeiði 92,
Hafnarfirði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks heimahlynningar
LSH fyrir ómetanlegt starf.
Þórður Einarsson,
Ragnar Þórðarson, Margrét Arngrímsdóttir,
Einar Borg Þórðarson, Gerður Guðmundsdóttir,
Jakob Helgi Þórðarson
og ömmustelpur.
✝
Hjartans þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýju við andlát og útför eiginmanns
míns, föður okkar, tengdaföður og afa,
GUÐMUNDAR EINARS ÞÓRÐARSONAR
viðskiptafræðings,
Klukkurima 93,
Reykjavík.
Hulda Theódórsdóttir,
Elín Anna Guðmundsdóttir, Sigurður Gunnarsson,
Pálína R. Sigurðardóttir, Kristján G. Kristjánsson,
Brynja Guðmundsdóttir,
Ingibjörg Guðmundsdóttir, Eyþór K. Guðjónsson,
Eyvindur Ívar Guðmundsson, Eyrún Steinsson,
Eyrún Ýr Guðmundsdóttir, Ari Rafn Vilbergsson
og barnabörn.
✝ Hulda Magn-úsdóttir fæddist
í Sólheimum á
Bíldudal í Arn-
arfirði hinn 12. des-
ember 1920. Hún
andaðist á hjúkr-
unarheimilinu
Skjóli 29. janúar síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru Magn-
ús Jónsson, járn-
smiður, f. 2.12.
1881, d. 17.6. 1966,
og kona hans Ing-
unn Jensdóttir, hús-
freyja, f. 20.6. 1886, d. 23.5. 1937.
Systkini Huldu eru: Jón Knútur
Axel, f. 1905, d. 1972; Guðmunda
Sigríður, f. 1910, d. 1955; Gísli
Súrsson, f. 1912, d. 2001; og Jens
Finnbogi, f. 1915, d. 1978.
Árið 1947 giftist Hulda Jóhann-
esi Bjarnasyni framkvæmdastjóra,
f. 29. nóvember 1920. Börn þeirra
eru: 1) Stefanía Ingunn, f. 2.4.
1948, d. 15.4. 1995, gift George
Donegan. Þau eiga tvö börn:
George Jóhannes og Huldu El-
ísabetu. 2) Áslaug Þóra, f. 8.4.
1949, d. 1.7. 1982. 3)
Bjarni Magnús, f.
21.9. 1953, kvæntur
Herdísi Guðjóns-
dóttur. Þau eiga tvö
börn: Jóhannes
Braga og Guðjón
Sverri, dóttir hans
er Alexandra. 4)
Guðmunda Hulda, f.
11.11. 1955, var gift
Geir Þorsteinssyni
en þau skildu. Þau
eiga tvö börn: Guð-
mundu Áslaugu,
sonur hennar Mikael
Freyr; og Magnús Bjarna.
Hulda ólst upp á Sólheimum á
Bíldudal en 17 ára fluttist hún til
Reykjavíkur og hóf nám í Verzl-
unarskóla Íslands. Að því loknu
hélt hún utan til Svíþjóðar í hús-
mæðraskóla. Eftir heimkomuna
giftist hún Jóhannesi Bjarnasyni
og stofnuðu þau heimili á Greni-
mel 22. Hulda vann ýmis skrif-
stofustörf en var lengst af heima-
vinnandi húsmóðir.
Hulda var jarðsungin í kyrrþey í
Fossvogskapellu hinn 7. febrúar.
Að kvöldi hins 29. janúar 2007
kvaddir þú þennan heim, elsku
mamma. Þung voru sporin heim. Það
var svo sárt að missa þig, að fá ekki að
faðma þig aftur, þú sem umvafðir mig
ástúð og hlýju og varst alltaf til staðar.
En nú ertu komin heim í faðm Ásu og
Steffýjar, allra systkina þinna og for-
eldra, elsku hjartans mamma mín. Ég
veit að þú hefur fengið yndislegar mót-
tökur. Þú varst ekki einungis mamma
mín, þú varst einnig besta vinkona mín
og allt sem þú kenndir mér og miðlaðir
er mér ómetanlegt. Ég bið guð að
geyma þig og Ásu og Steffý, mínar
yndislegu systur. Ég veit að þú munt
halda um hendur mínar og hjarta alltaf,
um ókomna tíð. Elsku pabbi ég veit að
þú saknar hennar mjög mikið. Megi
góður guð gefa þér styrk.
Í hjarta mér alla tíð
svo undirmjúk, falleg og blíð
með ást og alúð þú umvafðir mig
guð varðveiti og geymi – ég elska þig.
Guðmunda Hulda (Munda).
Elsku amma. Nú hefurðu fengið
hvíldina og ert komin í fang dætra
þinna, Áslaugar og Stefaníu, en eftir
þeirri stundu hefurðu beðið lengi. Við
þökkum guði fyrir að hafa átt þig fyrir
ömmu því yndislegri ömmu hefði ekki
verið hægt að óska sér. Það eru ótal-
margir hlutir sem munu fylgja okkur
systkinunum um ókomna tíð sem við
lærðum af þér. Þú kenndir okkur að
bera virðingu fyrir öðrum en umfram
allt kenndir þú okkur að sýna vænt-
umþykju, ást og þolinmæði. Samband
okkar systkinanna við ykkur afa hefur
alla tíð verið mjög náið og var ykkar
heimili okkar annað heimili. Leið varla
sá dagur að við kæmum ekki til ykkar í
Sólheimana og voru vinir okkar jafn-
framt tíðir gestir. Umhyggjusemi þín
var óþrjótandi hvort sem það sneri að
klæðaburði okkar eða matarvenjum en
það er óhætt að segja að frá þér fórum
við ávallt södd og sæl. Þótt minning-
arnar séu óteljandi þá eru okkur efst í
huga þau mörgu skipti sem við fengum
að gista enda ekkert betra í heiminum
en að kúra í ömmubóli. Leiddi það oft
til mikilla og harðra samningaviðræðna
okkar systkinanna um hvert okkar
hefði betur og fengi að kúra uppí, enda
til mikils að vinna en þú sagðir án efa
skemmtilegustu sögurnar fyrir svefn-
inn og var tásunuddið þitt ekki síðra.
Það er svo margt sem við gætum
skrifað til viðbótar um þína elsku, ást
og umhyggju en þessi fátæklegu orð
geta með engu móti lýst þeirri mann-
eskju sem þú hafðir að geyma.
Elsku amma, við kveðjum þig með
trega og söknuði en minningin um þig
lifir ávallt í huga okkar og hjörtum. Við
vitum að afi saknar þín mikið og í hjarta
sínu finnur hann fyrir miklu tómi eins
og við öll, en við munum hugsa vel um
hann og kyssa og knúsa.
Við kveðjum þig með bæninni sem
þú kenndir okkur og er okkur svo dýr-
mæt:
Endar nú dagur, en nótt er nær,
náð þinni lof ég segi,
að þú hefur mér, Herra kær,
hjálp veitt á þessum degi.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum)
Þín barnabörn
Guðmunda Áslaug (Ása) og
Magnús Bjarni (Maggi).
Lífshlaup elskulegrar föðursystur
minnar Huldu Magnúsdóttur er á enda
runnið. Mig langar að minnast hennar
með fáeinum orðum.
Hulda fluttist til Reykjavíkur árið
1937, eftir að móðir hennar andaðist að-
eins fimmtug að aldri. Hún innritaðist í
Verzlunarskóla Íslands og útskrifaðist
þaðan eftir fjögur ár. Þar kynntist hún
eftirlifandi manni sínum Jóhannesi
Bjarnasyni. Hulda fór síðan til Svíþjóð-
ar á Húsmæðraskóla. Þau Jóhannes
gengu í hjónaband árið 1947 og bjuggu
sér ból á Grenimel 22,Reykjavík.
Þegar Hulda flutti til Reykjavíkur,
þá bjó hún hjá foreldrum mínum á
Seljavegi 3, öll Verzlunarskólaárin. Ég
leit alltaf á hana sem stóru, stóru systur
mína. Svo þegar við fluttum á Grenimel-
inn þar sem Jens faðir minn og Gísli
bróðir hans byggðu sér hús var ekki
langt á milli systkina. Það var oft kátt á
hjalla, mikill samgangur og undirrituð
var svo auðvitað í barnapössun hjá
Huldu frænku. Steffý og Ása fæddust
með árs millibili, svo Bjarni tveimur ár-
um seinna og síðan Munda. Þá var tek-
inn spretturinn á strauvélinni og ekki
minni á bónkústinum. Allt varð að vera
fínt og fágað á heimilinu. Þá var mikið
eldað og bakað enda húsmóðirin með
prófið frá Svíþjóð. Huggulegra heimili
sást varla. Hulda saumaði á nóttunni
kjóla á dæturnar og föt á Bjarna. Hún
hafði sérlega gott auga fyrir fallegum
munum og húsgögnum og raðaði öllu
smekklega. Hún hefði getað orðið inn-
anhúsarkitekt ef hún hefði lagt sig eftir
því. Eftir hana liggja mjög fallegar blý-
antsteikningar, því hún hafði þetta list-
ræna eðli.
Hulda sagði okkur frá uppvexti sín-
um á Bíldudal þegar farið var á skauta
eða í berjamó inn í dal eða þegar afi lét
kaupa postulínsdúkkuna í útlöndum
sem fylgdi Huldu út lífið og við máttum
ekki snerta, eða þegar farið var á sam-
komuhúsið að horfa á Magnús afa leika
með Leikfél. Baldri, já, eða dorga á
bryggjunni, hlusta á vélbátinn sigla út
fjörðinn í blíðskaparveðri. Svona var
þetta.
Það var mikill uppgangur á Bíldudal
á þessum árum Péturs Thorseinssonar.
Þegar Magnús afi fluttist til Bíldudals
frá Eyrarbakka sá Pétur hvað bjó í
þessum unga manni og sendi hann til
Noregs í járnsmíða- og vélsmíðanám
sem hann og vann við í Smiðjunni alla
sína ævi. Magnús og Ingunn amma
bjuggu í Sólheimum og ólst Hulda þar
upp ásamt fjórum systkinum sínum,
Axel, Gísla, Guðmundu og Jens. Mér
skilst að Ingunn amma hafi verið hlé-
dræg út á við en mjög góð heim að
sækja, bæði glettin og skemmtileg.
Nokkrum árum eftir að amma dó
kvongaðist afi aftur Vilborgu Jónasdótt-
ur og lifði hún mann sinn.
Eftir að Hulda lauk námi í Verzló
vann hún við skrifstofustörf hjá Nathan
og Olsen og síðar í Mýrarhúsaskóla.
Það er langur tími að búa saman í 60 ár,
og hljóta að vera skin og skúrir inn á
milli. En þau voru alltaf skotin Hulda og
Jóhannes. Gamli maðurinn hafði sagt
þegar Hulda var látin: „Er nú drottn-
ingin mín fallin.“ Svo mörg voru þau
orð.
Ég vil þakka Huldu frænku minni
fyrir allt sem hún kenndi mér og bið
henni blessunar. Elsku Munda mín og
Bjarni. Guð gefi ykkur styrk og einnig
þér, Jóhannes minn.
Ingunn Jensdóttir.
Hulda Magnúsdóttir