Morgunblaðið - 28.02.2007, Side 35

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 28. FEBRÚAR 2007 35
sem ég átti að sofa. Það var svalt í
herberginu, glugginn opinn, líklega
enginn hiti á ofninum og ég er ekki
frá því að það hafi verið hálfgerður
beygur í mér. Hún dró sængina af
voldugu rúminu sem var gert til að
þola fullorðna af öllum stærðum. Ég
lagðist upp í og varð undrandi er
mér fannst ég sökkva í svala und-
irsængina. En þá breiddi hún yfir
mig þá þykkustu, mýkstu og ynd-
islegustu dúnsæng sem ég hef
nokkru sinni upplifað. Sængin reis
frá andlitinu á mér eins og stærð-
arinnar snjóskafl. „Ég veit þér finnst
svolítið svalt Doddi minn en það
lagast strax“ og ég fann hlýjuna frá
höndum hennar er hún lagaði sæng-
ina, þrýsti henni að mér og lagði al-
veg upp að höku. „Láttu mig bara
vita ef ekki er allt í lagi.“ Það varð
fljótt hlýtt og notalegt undir sæng-
inni, mér fannst ég vera eins og prins
í ævintýri, einn í stóru herbergi, í
stóru rúmi undir stórri sæng en ekki
einn eða einmana, eins og þeir eru
stundum í ævintýrunum heldur um-
vafinn hlýju og umhyggju. Á slíkum
kvöldum er gott að sofna og þannig
voru þau ætíð upp frá því, í ótal
heimsóknum í Breiðumýri og síðan í
Ásabyggðina. Það er mér meiri ham-
ingja en orð fá lýst hvernig Gullý tók
mér og bauð mig velkominn inn á
heimili sitt og inn í fjölskylduna.
Gullý var ákveðin kona og harð-
dugleg. Mín tilfinning er sú að metn-
aður hennar hafi ávallt falist í því að
sjá til þess að allir aðrir á heimilinu
gætu sinnt því sem þeir þurftu á
hverjum tíma, hvort sem það var
vinna, nám, tómstundir eða að ná
heilsu undir læknishendinni og hún
lét líka skiljast að hún ætlaðist til að
hver og einn stæði sig. Ég og dætur
mínar Hulda Björk og Harpa Kristín
viljum þakka fyrir að hafa fengið að
kynnast Gullý og njóta heimilis
hennar og umhyggju. Guð blessi
minningu hennar.
Þóroddur F. Þóroddsson.
Eitt sinn skal hver maður deyja.
Þessi sannindi verða ekki umflúin
þótt okkur kunni að finnast að látinn
vinur hefði sannarlega átt að lifa
mikið lengur.
Guðný Pálsdóttir helgaði líf sitt
þjónustu og umhyggju við aðra. Það
var gestkvæmt á heimili Guðnýjar
og Steingríms Jónssonar, bæjarfóg-
eta og alþingismanns á Akureyri.
Það var jafnframt heimili Þóru dótt-
ur þeirra og Páls Einarssonar og
þeirra barna en í þeim hópi var Gullý
elst. Stöðugur gestagangur Gaut-
lenginga og Grænvetninga, vina og
kunningja. Oft 20 manns við matar-
borðið. Það þurfti því að taka til
hendi í eldhúsi og við önnur heim-
ilisstörf og þar munaði um handtök
Gullýjar strax í bernsku. Þar hófst
skóli lífsins fyrir þessa ungu, glað-
væru heimasætu. Heimilið varð
hennar aðalstarfsvettvangur allar
götur síðan.
Í þjóðfélaginu er um þessar mund-
ir mikið rætt um þann vanda sem rís
af því að foreldrar gefi sér ekki næg-
an tíma til að vera með börnum sín-
um á því skeiði æskunnar sem börn-
in þurfa þess mest með.
Lífsgæðakapphlaupið leiðir til langs
vinnudags foreldra og andlegs álags,
sem börn líða fyrir. Guðný Pálsdóttir
sá við slíku í uppeldi sinna barna.
Hún gekk að eiga frænda sinn Þór-
odd lækni Jónasson og helgaði hon-
um, börnum þeirra, og heimilinu all-
an sinn tíma og allt sitt starf og það
gerði hún með þeim hætti að aug-
ljóst var að þetta var hennar köllun
og lífsfullnæging. Það var gleði í öll-
um hennar störfum og öllu hennar
viðmóti mestan hlut ævinnar.
Það er mannbætandi að kynnast
sumum mönnum. Guðný Pálsdóttir
var ein þeirra.
Að hafa skoðanir á ýmsum málum,
og það hafði hún vissulega, er eitt en
að troða þeim skoðunum upp á aðra
er annað. Það hvarflaði ekki að
henni.
Að leiðarlokum er að þakka sam-
fylgdina, langa og án hnökra, gleði-
stundir og gestrisni á Breiðumýri og
Akureyri, þetta elskulega bros og
höfðingslund.
Blessuð sé minning Guðnýjar
Pálsdóttur.
Benta og Valgarð Briem.
Mig langar að minn-
ast Ingibjargar Þór-
hallsdóttur, frænku
minnar, sem lést 1. janúar sl., en hún
hefði orðið 85 ára í dag, 28. febrúar.
Hún skipaði alltaf stóran sess hjá
mér, þessi yndislega móðursystir mín
sem bar með sér sérstaka hlýju og ör-
yggi, veganesti þeirra systra frá
bernskuheimilinu hjá afa og ömmu.
Ein af skemmtilegum minningum
er frá stórafmæli hjá ömmu og afa í
Brekku. Barnabörnin veltust um úti
og inni, það var fullt af fólki alls staðar
í litla húsinu sem alltaf virtist svo
stórt og rúmaði alla. Þær systur allar
höfðu í mörg horn að líta en Imma
náði tökum á okkur krökkunum bara
með brosinu og maðurinn hennar,
hann Þormóður, klappaði okkur á
kollinn með hlýrri hendi. Löngu síðar
höguðu atvikin því svo að amma lá
banaleguna á Akranesi. Afi dvaldi hjá
mér í nokkurn tíma og þær systurnar
skiptust á að vera hjá okkur, þetta var
um jól og í mörgu að snúast. Sonur
minn eldri varð óskaplega hændur að
Immu og þegar hún sat ekki við
sjúkrabeð móður sinnar fékk hann að
Ingibjörg
Þórhallsdóttir
✝ Ingibjörg Þór-hallsdóttir
fæddist á Stöpum á
Vatnsnesi 28. febr-
úar 1922. Hún lést á
Heilbrigðisstofn-
uninni á Hvamms-
tanga síðastliðna
nýársnótt og var út-
för hennar gerð frá
Hvammstanga-
kirkju 12. janúar.
sitja löngum stundum í
kjöltu hennar. Þær
systur allar léttu okkur
afa sannarlega lífið.
Mér hefur oft orðið
hugsað til þess hvað
Imma sýndi mikinn
styrk á þessum tíma,
en hún missti mann
sinn aðeins hálfu ári
eftir að amma dó.
Það hefur komið
fram hjá öðrum hversu
virk hún frænka var í
félagsmálum. Hún
sinnti líka fjölskyldu
sinni af einstakri alúð og mér fannst
alltaf við systrabörnin eiga alveg sér-
stakt sæti í hjarta hennar.
Alveg frá fyrstu heimsókninni sem
ég man til þeirrar síðustu fagnaði
Imma mér og mínum með sínum
hætti: „Nei, ertu komin,“ og ég fann
hvað ég var innilega velkomin, sama
hvort þetta var þegar hún var önnum
kafin húsfreyja á Sauðadalsá eða síð-
ustu árin, þegar hún var komin inn á
ellideildina.
Imma var stórglæsileg kona og ég
hef ekki séð margar konur sem báru
íslenskan búning af jafnmikilli reisn
og hún. Í raun má segja að hana hafi
prýtt allir þeir kostir sem gera fólk að
miklum og eftirminnilegum mann-
eskjum.
Ég veit að hennar er sárt saknað af
börnum hennar og fjölskyldum
þeirra, sem og systrum hennar og
öðrum ættingjum og vinum. Þá er
okkur huggun að vita að hún var sátt
við að kveðja.
Elsa Jónasdóttir.
✝
Hjartans þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýju við andlát og útför ástkærs sonar
míns, föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
BERGÞÓRS NJÁLS GUÐMUNDSSONAR.
Sérstakar þakkir til starfsfólks hjúkrunarheimilisins
Víðinesi fyrir einstaka umönnun og kærleik við hinn
látna.
María Magnúsdóttir,
María Bergþórsdóttir, Guðmundur Hjálmarsson,
Helgi Bergþórsson,
Kristín Bergþórsdóttir, Pétur Þór Lárusson,
Ingibjörg H. Bergþórsdóttir, Guðmundur Kr. Ragnarsson,
Guðmundur Örvar Bergþórsson, Aðalheiður Gísladóttir,
Rúnar Þór Bergþórsson,
Albert Valur Albertsson,
Brynjar Bergþórsson, Apríl Eik Stefánsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Hjartans þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýju við andlát og útför föður okkar,
tengdaföður, afa og langafa,
JÓNS VÍDALÍN SIGURÐSSONAR,
Múlavegi 32,
Seyðisfirði.
Sérstakar þakkir sendum við starfsfólki Sjúkrahúss
Seyðisfjarðar fyrir frábæra umönnun í veikindum
hans.
Sigurbjörn Jónsson, Hugrún Ólafsdóttir,
Gunnþórunn Gunnlaugsdóttir, Hafsteinn Sigurjónsson,
Anna G. Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Þökkum af hlýhug auðsýnda samúð vegna andláts
og útfarar elskulegrar móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu.
SIGRÚNAR GUNNARSDÓTTUR,
seinast til heimilis í
Lindasíðu 2,
Akureyri.
Sérstakar þakkir til allra þeirra sem önnuðust hana
af mikilli alúð í veikindum hennar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Kristinn Jónsson, Jakobína Reynisdóttir,
Hermann Ragnar Jónsson, Sigurlaug Guðmundsdóttir,
Guðný Jóhanna Jónsdóttir, Óskar Sigurpálsson,
Gunnar Jónsson, Jóhanna Andrésdóttir.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
GUÐBJÖRG HELGA ÞÓRÐARDÓTTIR,
(Nenný)
frá Breiðabólsstað í Dölum,
Breiðagerði 8,
Reykjavík,
andaðist á Landspítala Fossvogi fimmtudaginn
22. febrúar.
Útför hennar fer fram frá Langholtskirkju föstudaginn 2. mars kl. 15.00.
Ástvaldur Magnússon,
Dóra Steinunn Ástvaldsdóttir, Ragnar Ragnarsson,
Þorgeir Ástvaldsson, Ásta Eyjólfsdóttir,
Magnús Ástvaldsson,
Pétur Ástvaldsson, Elísabet M. Jónasdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
EYJÓLFUR AGNARSSON,
Dvergholti 25,
Hafnarfirði,
sem lést föstudaginn 23. febrúar, verður jarðsung-
inn frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði fimmtudaginn 1. mars
kl. 15.00.
Sigríður Traustadóttir,
Bryndís Eyjólfsdóttir, Agnar Steinn Gunnarsson,
Höskuldur Eyjólfsson, Katrín María Benediktsdóttir,
Dagbjört, Gunnar og Sóley.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir, tengdamóðir og
amma,
SIGURBJÖRG ÞÓRNÝ ALFREÐSDÓTTIR
veitingastjóri,
Laugavöllum 9,
Egilsstöðum,
andaðist á Sjúkrahúsinu á Egilsstöðum
föstudaginn 23. febrúar.
Útför hennar fer fram frá Egilsstaðakirkju laugardaginn 3. mars kl. 14.00.
Þórhallur Eyjólfsson,
Ingólfur Þórhallsson,
Magnús Þórhallsson,
Brynja Þórhallsdóttir,
tengdabörn og barnabörn.
Í desember dimm-
asta skammdegi
kvaddir þú þitt jarð-
neska líf og englar Guðs báru þig
inn í himnesku eilífðina, þar sem
aldrei dimmir og jóladýrðin er óend-
anleg.
Elsku Guðjón minn, þú veist hve
heitt ég hefði kosið að fylgja þér síð-
ustu skrefin, en það verður ekki allt-
af eins og maður ætlar og vill. Þess
vegna ætla ég að kveðja þig með
ljóðinu sem ég sendi þér á 80 ára af-
mælinu þínu. Það segir allt sem
segja þarf um hug minn og vænt-
umþykju til þín.
Samúðarkveðjur sendum við
Sævar og börn okkar til afkomenda
þinna, mannsins sem átti gleðina og
góðvildina alltaf efst í lífsbókinni.
Hvíl í Guðs náðarörmum með ást-
vinum öllum, er farnir eru.
Þín ég minnist fyrst
frá mínum blíðu
bernskudögum
er barst þú mig
Guðjón Ottó Bjarnason
✝ Guðjón OttóBjarnason
fæddist í Böðv-
arsholti 18. októ-
ber 1917. Hann lést
á sjúkrahúsinu á
Akranesi 2. desem-
ber síðastliðinn og
var útför hans
gerð frá Ólafsvík-
urkirkju 9. desem-
ber.
á örmum þér
og kysstir vanga minn.
Við vorum bæði ennþá
í okkar heimahögum
ég hjúfraði mig að þér
ef tárin vættu kinn.
Alltaf var svo bjart
yfir Böðvarsholtsins landi
og bernskan var svo
örugg
í skjóli fólksins þar.
En ætíð varst þú tilbúinn
ef lenti ég í strandi
að opna góða
faðminn þinn
mér til huggunar.
Þú hélst á mér
þú sast með mig
og söngst við mig á kvöldin
Þá svefninn kom svo hljóður
með ljúfa drauminn sinn
og þó þú færir burtu
frá ömmu arineldi
þú aldrei breyttist
nokkurn tíma
hjartans frændi minn.
Ég óska þér til hamingju
með árin áttatíu
þó ótrúlegt mér finnist
hvað þau hafa liðið fljótt
og ennþá finn ég
greinilega alla þína hlýju
hún endist mér
jafnlengi sem dagur fylgir nótt.
Þín systurdóttir
Álfheiður.