Morgunblaðið - 15.04.2007, Qupperneq 30

athafnalíf
30 SUNNUDAGUR 15. APRÍL 2007 MORGUNBLAÐIÐ
sjálfir, heldur fjölskyldur þeirra. Og
hvað vill fólk í slíkum bæ? Kannski
bókabúð, veitingastað, bílaþvotta-
stöð og skyndibitastaði? Fjarðaál
telur það líklegt og þrýstir á birgja
sína að opna slík fyrirtæki í bænum.
Það fyrirtæki, sem valið verður til
að hafa umsjón með mötuneyti
Fjarðaáls á að opna veitingastað í
bænum og kaupa allt hráefni sem
það getur á svæðinu. Samningar við
það verða opinberaðir undir lok
mánaðarins. N1, sem sér álverinu
fyrir ókjörum öllum af smurolíu,
ætlar að koma upp bílaþvottastöð og
opna útibú alþjóðlegrar skyndibita-
keðju. Innkaup á tölvum, prent-
pappír, pennum og pappírs-
klemmum frá
Pennanum/Eymundsson þýða að
fyrirtækið kemur upp bókakaffi á
Reyðarfirði. Allir samningar kalla á
spurninguna: Hvað ætlar þú að
bjóða umfram viðskiptin við álverið,
– „utan girðingar“?
Enn má svo nefna, að þeir birgjar
sem semja við álverið verða að laga
sig að þeim kjarasamningum sem ál-
verið hefur gert, þ.e. geta ekki boðið
lakari kjör en álverið hefur sam-
þykkt.
Hátæknibúnaður framleiddur
Þá stefnir í að hátæknibúnaður
fyrir álver verði framleiddur í
Fjarðabyggð á næstunni. Fyrirtæki,
sem mun sinna alls konar viðhaldi
fyrir álverið, hefur þar með tryggt
sér grunnstarfsemi á staðnum og
hyggst nýta sér þekkingu starfs-
manna sinna til að framleiða slíkan
búnað. „Þetta fyrirtæki ætlar að
selja alls konar tæki og búnað til út-
landa, svo bráðlega hefst útflutn-
ingur á þekkingu Íslendinga á álver-
um,“ segir Óskar Borg, innkaupa-
stjóri Fjarðaáls. Hann sagði þetta
eitt dæmi af mörgum um öll þau af-
leiddu störf, sem álverið skapaði. Og
nefnir annað dæmi: Securitas, sem
hefur annast öryggisvörslu við ál-
verið og gerir það áfram, verður
með skrifstofu á staðnum, svo nú
hefur almenningur aðgang að ör-
yggisþjónustu. Innan Fjarðaáls eru
menn mjög uppteknir af að koma vel
fram við starfsmenn sína og aðra
bæjarbúa. Og varla er hægt að finna
nokkurn mann á svæðinu sem ekki
eys álverið lofi. Það er nánast eins
og allir séu í sama liðinu. Og raunar
rímar það við grunngildin í Fjarða-
áli, þar sem ekki eru verkstjórar
heldur leiðtogar eða þjálfarar, sem
eiga að aðstoða en ekki skipa fyrir.
Þeir hafa það hlutverk að þjálfa fólk
og lagt er upp með að starfsmenn fái
sérmenntun í þær stöður sem þeir
gegna. Þannig á starfið að byggjast
á frumkvæði fólksins, en ekki að því
sé skipað frá einum stað til annars.
Einn af leiðtogunum er Reynir
Höskuldsson, sem áður var verk-
stjóri hjá byggingarfyrirtæki. Hann
féll fyrir konseptinu hjá Fjarðaáli
eftir að hann kynnti sér það í gegn-
um bróður sinn, sem einnig vinnur
hjá álverinu eins og raunar sonur
Reynis og mágkona. Reynir býr á
Grundarfirði og er að leita sér að
tveggja íbúða húsi í Fjarðabyggð.
„Sonur minn fer ekki að flytja heim
úr þessu, en við viljum hafa hann ná-
lægt okkur. Er það ekki alltaf þann-
ig?“ Enn er til marks um breytta
tíma á Reyðarfirði, að í mötuneyti
frystihúss Skinneyjar-Þinganess er
ekki nokkurt fiskverkafólk að finna.
Þar er engin landvinnsla lengur. Á
miðju gólfi mötuneytisins stendur
hins vegar kranahermir, þar sem
starfsmenn í kerskála eru þjálfaðir í
notkun á stórum krönum. Kranar
Morgunblaðið/ÞÖK
Fyrsta framleiðslan Steypt eru 6.720 bakskaut og sett í botninn á 336 kerjum. Hér fylgist Hrollaugur Marteinsson með krana sem færir deiglu með bráðnu áli að skautmóti í steypuskála.
Byrjunin Álframleiðsla í kerskálunum er að hefjast og er stefnt að því að ná fullum afköstum í október, 346 þúsund tonnum, með 575 megavöttum frá
Kárahnjúkum. Á sama tíma og framleitt verður í öðrum enda kerskálans er enn unnið að byggingarframkvæmdum í hinum.