Morgunblaðið - 25.10.2007, Blaðsíða 22

|fimmtudagur|25. 10. 2007| mbl.is
Rúmlega 5.000 kr. munur get-
ur verið á þjónustu hjólbarða-
verkstæða við umfelgun á hjól-
börðum. » 24
verðkönnun
Súpukjöt og slátur á vel við í
hversdagsmatinn hjá fjölskyld-
unni á votviðrasömum haust-
dögum. » 26
helgartilboðin
Heimsókn í Heim Astridar Lind-
gren í Vimmerby í Svíþjóð getur
verið sannkallað ævintýri fyrir
börn á öllum aldri. » 26
ferðalög
Þó grenndarmál rati sjaldan til
dómstóla reynir oft á grenndar-
reglur sem meta athafnafrelsi
eins gegn friði annars. » 26
neytendur
Það getur reynst vandasamt
verk að velja eingöngu matvæli
sem framleidd eru í innan við 161
km fjarlægð frá heimilinu. » 25
út í loftið
Ég er fædd og uppalin íSkagafirðinum og í minnibernsku átti ég aldreihjól. Ég fór eiginlega ekki
að hjóla fyrr en ég flutti í bæinn á
fullorðinsárum,“ segir Alda Jóns-
dóttir sem er leiðsögumaður í hjóla-
ferðum Íslendinga í útlöndum og
meðlimur í Fjallahjólaklúbbnum.
„Þetta hófst allt saman fyrir um tutt-
ugu árum þegar fyrstu fjallahjólin
komu hingað til lands og maðurinn
minn, Pétur Kolbeinsson, féll fyrir
svakalega flottu fjallahjóli í gamla
Erninum. Ég gladdi hann með því að
kaupa handa honum þetta hjól, en ég
hafði engan sérstakan áhuga á slíku
fyrir sjálfa mig enda gekk ég þá með
fyrsta barnið okkar, hana Söndru.
Pétur tók þetta með trompi og fór
meðal annars yfir Kjöl á nýja hjólinu
sínu með Daníel Smára bróður sín-
um. Ég sat heima með lítið barn en
þessi ferð þeirra yfir Kjöl varð mjög
eftirminnileg því þeir fóru nánast ein-
göngu með döðlur og súkkulaði-
rúsínur í nesti. Þeir urðu náttúrlega
bara veikir en komust samt alla leið
og lærðu heilmikið af þessu.“
Þegar frumburðurinn var orðinn
þriggja ára hugsaði Alda sem svo að
fyrst Pétur hefði komist á hjóli yfir
Kjöl, þá gæti hún það líka. Þau lögðu
því saman í sína fyrstu löngu hjóla-
ferð og hann með dótturina í stól fyrir
framan sig. „Ég hafði í raun aldrei
hjólað neitt og við höfum oft hlegið að
því seinna meir að ég þurfti að hvíla
mig strax í Mosfellsdalnum. En allt
hafðist þetta.“
Eftir þetta jókst hjólaáhuginn og
þau hafa farið í ótal hjólaferðir bæði
hér heima og erlendis. „Við erum bú-
in að hjóla mikið í Austurríki, Þýska-
landi, Sviss, Belgíu, Hollandi og Skot-
landi og við vorum með krakkana
okkar í kerru aftan í hjólunum þegar
þau voru lítil en þegar þau urðu
stærri fóru þau að hjóla mikið með
okkur, en yngra barnið okkar, Arnar,
er orðinn tólf ára. Ég mæli með að
fólk taki börnin sín með í hjólaferðir
og fari á forsendum þeirra. Það er
gaman að skreppa í hjólaferð til Þing-
valla og hjóla kringum vatnið, eða til
Nesjavalla og gista þar yfir nótt og
hjóla heim daginn eftir. Krakkar fara
létt með að hjóla 50-70 kílómetra á
dag, ef það er ekki mikill mótvindur.“
Hjólaferðir frá Gardavatninu
Alda hefur hjólað mikið ein um ís-
lensk fjöll og firnindi. „Ég hjólaði
fyrst ein yfir Arnarvatnsheiði sem
var prófraun fyrir mig en ég komst
vel frá henni, þó ég játi að lærin hafi í
lokin logað eftir brekkurnar og að
slóðinn hafi á kafla verið svo stór-
grýttur að erfitt var að komast yfir.
Ég þurfti líka að vaða yfir jökulána
Norðlingafljót, tvær ferðir, eina ferð
með hjólið og aðra með farangurinn.
Ég hef aldrei lagt eins mikið á mig
líkamlega og í þessari ferð en mér
fannst rosalega gaman. Ég var ekki
þreyttari en það að daginn eftir að
ferðinni lauk þá hjálpaði ég systur
minni sem býr fyrir norðan að mála
húsið sitt allt að utan og síðan skellt-
um við okkur á Stuðmannaball í Mið-
garði.“
Alda segir árið 2002 hafa verið
mikið hjólaár hjá henni. „Þá hjólaði
ég rosalega mikið, ég gekk frá Loð-
mundarfirði yfir í Borgarfjörð með
vinkonu minni og hjólaði í framhaldi
af því frá Dettifossi í Hljóðakletta,
síðan í Ásbyrgi, yfir Öxarfjarðarheiði
og loks hringinn í kringum Melrakka-
sléttuna. Síðan húkkaði ég mér far að
Goðafossi og hjólaði Sprengisand
með tveimur félögum mínum. Við
fengum svakalegan mótvind eða
átján metra á sekúndu. Daginn eftir
lagði ég svo ein á Dómadalinn. Þegar
ég fer ein í hjólaferðir þá hjóla ég
mun lengra á hverjum degi, alveg
fram á kvöld og jafnvel nótt.“
Alda fór í Leiðsögumannaskólann
árið 2000 og tveimur árum áður tók
hún að sér formennsku í Fjallahjóla-
klúbbnum og fór með meðlimi hans í
hjólaferð til Noregs. Í framhaldi af
því tók hún að sér leiðsögn í hjóla-
ferðum í útlöndum.
„Ég hef verið með hjólaferðir á
sumrin frá Gardavatninu á Ítalíu fyr-
ir Íslendinga sem þar eru á ferðalagi
og það hefur verið mjög gaman. Við
erum tvær sem sjáum um þetta og ég
býð upp á dagsferðir út frá einum
stað en Kristín Einarsdóttir hjólar
með fólk á milli staða. Þetta er fyrir
fólk á öllum aldri og það þarf ekki að
vera neinir hjólagarpar til að hjóla
með.“
Alda segir að sig langi til að hjóla
Fjörðurnar fyrir norðan og um Flat-
eyjardal. „Mig langar líka til að hjóla
Fjallabaksleiðirnar báðar og ég á
mér draum um að hjóla upp úr
Skagafirðinum, upp í Laugafell og
fara Gæsavatnaleið. En ég hef ekki
enn fengið fararleyfi, því það eru jú
óbrúaðar ár á leiðinni og mjög fáfarið
og villugjarnt. En ég fer nú samt einn
daginn, það er engin spurning.“
Viðgerðir Sprungið dekk þarf að gera við. Alda í hjólaferð í Skotlandi 2004 og Hjörtur aðstoðar.
Morgunblaið/RAX
Á fleygiferð Alda þýtur áfram á hjólafáknum sínum góða.
Ein á ferð Alda tók mynd af hjólinu sínu er hún fór ein yfir Öxarfjarðarheiði.
Fór á ball eftir
margra daga
hjólatörn
Fjölskylduferð Alda ásamt Pétri og börnunum tveim í Þýskalandi árið 2000.
Hún hefur lagt mörg þúsund kílómetra að baki á
fjallahjóli og kann því vel að hjóla ein um hálendi
Íslands. Kristín Heiða Kristinsdóttir hitti fjall-
konu sem vílar ekki fyrir sér að vaða jökulár ef
þarf til að komast leiðar sinnar á hjólinu.
www.uu.is (undir íþróttir)
www.php.internet.is/ifhk/joomla/
daglegtlíf