Morgunblaðið - 25.10.2007, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 25. OKTÓBER 2007 39
✝ Elvar EyfjörðErlingsson
fæddist í Búlands-
hreppi 16. maí
1960. Hann lést á
Sjúkrahúsi Ak-
ureyrar 18. október
síðastliðinn. For-
eldrar hans eru Vil-
borg Reimarsdóttir,
f. 10.8. 1942 og Er-
lingur Ákason, f.
9.12. 1935, d. 24.10.
1971. Börn Vilborg-
ar og Sigurjóns Jós-
eps Friðrikssonar,
f. 28.12. 1936 og systkini Elvars
sammæðra, eru Helga Guðrún, f.
12.9. 1965, Stefanía, f. 7.5 1967,
Reimar, f. 2.2 1972, og Friðbjörg
Jóhanna, f. 7.7 1973. Systkini
Elvars samfeðra eru, Stefán
Hlynur, f. 15.6. 1968, d. 5.12,
1991 og Þröstur Heiðar, f. 11.11.
1970.
Elvar bjó með Guðrúnu Soffíu
Þorleifsdóttur, f. 8.7. 1960 og
eignaðist með henni
þrjú börn. Þau eru:
a) Vilborg Anna, f.
14.11. 1979, gift
Vali Dan Jónssyni,
f. 6.10. 1981. b)
Helga Sóley, f. 4.8.
1982, sambýlis-
maður Gunnlaugur
Snorri Hrafnkels-
son, f. 11.1. 1977. c)
Þorleifur Elís, f.
15.8. 1983, sam-
býliskona Silja Hlín
Magnúsdóttir, f.
22.12. 1988.
Elvar kvæntist Hrafnhildi
Björk Jónsdóttur, f. 26.4. 1964,
sonur þeirra er Óskar Eyfjörð, f.
28.4. 1985. Þau slitu samvistir.
Barnabörn Elvars eru þrjú.
Elvar vann ýmis störf til sjós
og lands, en var öryrki síðustu
árin, búsettur á Akureyri.
Útför Elvars verður gerð frá
Akureyrarkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Ó, faðir, gjör mig lítið ljós
um lífs míns stutta skeið,
til hjálpar hverjum hal og drós,
sem hefur villst af leið.
Ó, faðir, gjör mig blómstur blítt,
sem brosir öllum mót
og kvíðalaust við kalt og hlýtt
er kyrrt á sinni rót.
Ó, faðir, gjör mig ljúflingslag,
sem lífgar hug og sál
og vekur sól og sumardag,
en svæfir storm og bál.
Ó, faðir, gjör mig styrkan staf
að styðja hvern sem þarf,
uns allt það pund, sem Guð mér gaf,
ég gef sem bróðurarf.
Ó, faðir, gjör mig sigursálm,
eitt signað trúarlag,
sem afli blæs í brotinn hálm
og breytir nótt í dag.
(Matthías Jochumsson)
Elsku pabbi. Við viljum þakka þér
fyrir stundirnar sem voru alltof fáar.
Vonum að þér líði vel og góða ferð
inn í eilífðina.
Bestu kveðjur
Börnin þín, Vilborg Anna,
Valur Dan, Helga Sóley, Gunn-
laugur Snorri, Stefán Hrafn-
kell, Íris Ósk, Þorleifur Elís,
Silja Hlín, Daníel Kristján og
Óskar Eyfjörð.
Hann kom til mín í sveitina með
móður sinni hann elsku Elvar minn
þegar hann var 4 ára gamall, lítill
ljóshærður stúfur. Hann varð strax
mjög góður við allar skepnur og
varð snemma góður skepnuhirðir.
Hann var með skerta sjón og heyrn
frá barnæsku sem háði honum í
námi og starfi. Hann mátti ungur
glíma við einelti sem þá var ekki
eins þekkt mein í samfélaginu og
það er í dag. Og snemma tók Bakkus
völdin í lífi þessa unga manns og
gerði honum á stundum lífið óbæri-
legt.
Þessi litli gullmoli sem hann var,
var í okkar umsjón og ábyrgð og við
gerðum allt sem okkur var unnt til
að skapa honum sem best umhverfi,
þótt eflaust hafi mátt betur gera á
stundum.
Róar, sefar
rökkurharpa dagsins sorg.
Kyrrist, hljóðnar
lýðsins fótatak um torg.
Safnar nóttin
svörtum dún að brjósti mér.
Hvílu mjúka
býr hún undir bringu sér.
Móðurfaðmur
mildur skýlir þreyttri önd.
Morgunbjarminn
knýr mér sigð og sverð í hönd.
Megi friður Guðs fylgja honum.
Jósep.
Kæri bróðir minn
Ég á eftir að sakna þín. Þú varst
afar sérstakur einstaklingur og
sannarlega hafðir þú sjaldnast með-
byr í þínu lífi. Eitt sinn lærði ég að
það væri ekki aðalatriði úr hve
miklu við hefðum að spila í þessu lífi,
heldur það hvernig við spiluðum úr
því sem okkur er gefið. Það held ég
að þú hafir gert eins vel og þér var
mögulega unnt.
Ég veit að það var margt sem þú
varst ósáttur við og hefðir viljað að
færi öðruvísi, en lífsins örlög eru
ekki í okkar höndum og vilji mann-
anna má sín oft lítið þegar við ofjarl
er að etja. Flestir telja held ég að þú
hafir verið lokaður persónuleiki, en
það er ekki langt síðan að þú sagðir
mér að þér þætti svo vænt um mig
og værir stoltur af mér. Já, þú sýnd-
ir náminu mínu áhuga, þú hafðir
áhyggjur af Friðrik Jóhanni þegar
hann var lasinn.
Þú faðmaðir mig í veikindum
mömmu okkar, ég get ekki annað
sagt en að þú hafir reynst mér eins
góður bróðir og í þínu valdi var. Við
Friðrik Jóhann þökkum þér sam-
veruna, við þökkum þér líka allar
skemmtilegu jólagjafirnar, þeirra
verður saknað.
Í Guðs friði.
Þín systir,
Friðbjörg Jóhanna (Didda.)
Elvar Eyfjörð
Erlingsson
Óþreytandi fylgdist hún með
ömmubörnunum og var leitun að
því í þessum heimi sem hún var
hreyknari af heldur en fjölskyldum
sínum bæði okkur bróðurbörnunum
og dætrunum hans Knud ásamt af-
komendum og mökum.
Síðustu árin glímdi hún við lang-
varandi veikindi en alltaf bar hún
sig vel og hafði fremur áhyggjur af
öðrum. Síðustu misseri naut hún
umhyggju fjölskyldna sinna og ber
þar sérstaklega að þakka tengda-
syni þeirra Sissu og Knud, Þór
Steinarssyni sem sýndi henni ein-
staka alúð og umhyggju.
Við fjölskyldan kveðjum okkar
ástkæru Sissu með þökk í hjörtum
fyrir að hafa notið gæsku hennar.
Hilmar Einarsson og fjölskylda.
Við höfum misst kæran fjöl-
skyldumeðlim og góða vinkonu.
Sissa var eiginkona Knud Salling
Larsen, sem lést 1996 og var hann
bróðir Mogens. Þau komu oft og
heimsóttu okkur til Danmerkur og
nutum við ásamt föður þeirra
bræðra ávallt komu þeirra. Einnig
eru okkur mjög kærar dætur Knud
þær Aníta og Helen.
Það sem einkenndi Sissu var
hennar jákvæða sýn á tilveruna,
hennar fallega bros, hreinskilni,
gestrisni og síðast en ekki síst snilld
hennar við matargerð. Hún var vön
að senda okkur íslenskan villtan lax
fyrir hver jól sem átti heiðurssess á
jólaborðinu okkar og sem við mun-
um nú sakna.
Við þökkum Sissu langa sam-
fylgd.
Anna, Dorthe, Anne-Lise og
Mogens Salling Larsen,
Virum, Danmörku.
Kæra Sissa.
Þú hefur ávallt skipað sérstakan
sess í hjarta mínu þar sem þú varst
guðmóðir mín. Ég mun minnast þín
sem þeirri hjartahlýju og glaðværu
persónu sem þú ávallt varst. Þín
glaða lund og glettni var ekki yf-
irborðskennd heldur kom beint frá
hjartanu. Þú gast alltaf séð björtu
hliðarnar á tilverunni, einnig þegar
þú varst orðin veik. Þess vegna
munt þú alltaf verða mín fyrirmynd.
Því miður komst ég ekki til Íslands
í fyrrasumar, af heilsufarsástæðum,
þegar Sonja og Gestur giftu sig og
grunaði mig þá að ég mundi senni-
lega ekki ná að sjá þig aftur. Það
gladdi mig mikið þegar þú hringdir
til mín á afmælisdaginn í vetur og
við spjölluðum lengi saman. Því
miður kemst ég ekki til Íslands til
að kveðja þig núna en mun tendra
kertaljós fyrir þig og biðja góðan
Guð að vera með þér. Kveðjur, guð-
dóttir þín í Danmörku
Dorthe.
Elsku Sissa mín.
Komið er að kveðjustund, stund-
inni sem ég hef kviðið fyrir um
nokkurn tíma.
Söknuðurinn er sár, því þú varst
mér svo kær og ég á þér svo mikið
að þakka. Þú unnir mér ætíð sem
þín eigin dóttir væri. Nærvera þín
var hlý og svo góð. Þú áttir svo auð-
velt með að sýna ástúð og um-
hyggju, hrósa mér og hvetja.
Þegar ég var smástelpa sagðist
ég ætla að verða eins og þú. Mér
fannst þú bera af öðrum konum,
alltaf svo glæsileg. Minningarnar
eru svo ótal margar, ljúfar og góð-
ar, sem ég mun varðveita í hjarta
mér. Þú varst dugleg að segja mér
frá fortíðinni og naust þess að minn-
ast móður minnar, ömmu og afa
sem ég fékk ekki notið.
Þú varst svo einstaklega vel skapi
farin. Þú naust þín vel innan um
fólk og þá sérstaklega fjölskyldunn-
ar og góðra vinkvenna sem hafa
verið þér svo tryggar.
Fagurkeri varstu og naust þess
að hafa fallegt í kringum þig. Mat-
gæðingur varstu mikill og naust
þess að halda matarboð. Annáluð
eru „frokost“-hlaðborðin um jól og
páska sem þið Knud buðuð til með-
an hann lifði og síðan áfram fyrstu
árin eftir fráfall hans. Í minning-
unni fannst mér þú reyndar alltaf
vera í eldhúsinu, eitthvað að bralla.
Þegar ég var komin með fjöl-
skyldu minnkaði ekki umhyggja
þín. Þú varst svo stolt af börnunum
og fylgdist vel með öllu sem þau
tóku sér fyrir hendur. Þú varst
þeim afar kær og fannst þeim
óhugsandi annað en þú værir með
okkur þegar eitthvað stóð til, eða
bara hversdags – „kemur Sissa ekki
örugglega?“ Eftir að þú fluttir í
Eikjuvoginn urðu samverustundirn-
ar enn þéttari og nutum við okkar
vel saman, við gátum setið enda-
laust og spjallað, enda vorum við
bestu vinkonur. Þér leið vel í húsinu
og þú eignaðist góða granna.
Nú verða samverustundirnar
ekki fleiri í bili.
Ég er svo óendanlega þakklát
fyrir að hafa átt þig að. Það verður
tómlegt að hafa þig ekki lengur hjá
okkur en minningin lifir um ynd-
islega, ástríka frænku sem öllum
vildi vel. Ég kveð þig, elsku frænka
mín, eins og þú kvaddir svo gjarnan
þegar ég fór í ferðalag: „Megirðu
eiga góða ferð og góða heimkomu“.
Ég trúi því að vel verði tekið á móti
þér .
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem)
Þín elskandi
Sigríður Helga (Dudda)
Elsku Sissa.
Við sitjum hér systkinin og rifjum
upp ljúfar minningar um uppáhalds
frænku okkar sem reyndist okkur
ætíð eins og amma. Þú varst alltaf
svo hress og reyndist öllum svo vel.
Fallega brosið þitt á alltaf eftir að
sitja í okkur. Hvernig er annað
hægt en að taka þig til fyrirmyndar.
Aldrei kom maður að tómum kof-
anum, hvorki í Mávahlíðinni né í
Eikjuvoginum. Þú varst aldrei lengi
að bera fram kræsingar og fylla eld-
hús- eða stofuborðið. Stórglæsilegu
jólahlaðborðin sem haldin voru á
annan í jólum standa upp úr. Litlum
stöllum leið eins og í konungsveislu,
þú lagðir þig alltaf alla fram í að
hafa allt sem glæsilegast. Vildir full-
vissa þig um að enginn færi svangur
heim. Á okkar yngri árum biðum
við spenntar eftir að komast í hlað-
borðið uppáklæddar í nýju jólakjól-
unum og með gjöfina frá Sissu, sem
var oftar en ekki uppáhaldið, undir
hendinni. Síðan var Eydís ekki lengi
að hendast inn í eldhúsið og næla
sér í sykurhúðuðu sleifina sem var
notuð í brúnu kartöflurnar og gæða
sér á sætindunum. Á meðan starði
Guðný agndofa á veisluborðið.
Það voru forréttindi að fá að hafa
þig með okkur á áramótunum síð-
ustu árin. Björgvini fannst alltaf svo
gaman að fá að spila fyrir þig á
saxófóninn og hlusta á gamlar sögur
sem þú hafðir að segja. Honum
fannst æðislegt þegar hann upp-
götvaði það að hægt væri að spyrja
Sissu frænku um orð og þýðingar á
dönsku í stað þess að fletta upp í
orðabókinni.
Kveðjum þig með söknuði, elsku
Sissa frænka,
Eydís Hildur,Guðný Björg
og Björgvin Ragnar.
Elsku hjartans Sissa okkar er bú-
in að kveðja okkur. Við Sissa erum
systradætur en ég ólst upp með
henni eins og stóru systur. Mæður
okkar voru þær bestu systur sem
ég hef kynnst og höfðu daglegan
samgang. Önnur var ljóshærð með
vatnsblá augu og hin dökkhærð með
brún augu en þær áttu það sameig-
inlegt að kærleikur og hlátur voru
einkenni daglegs lífs þeirra. Sissa
hélt áfram búskap á Hverfisgötu
100 eftir að hún stofnaði sjálfstætt
heimili, en foreldrar hennar byggðu
henni skjól ofan á sína hæð.
Einar, einkabróðir hennar, fékk
sitt skjól á fyrstu hæð hússins þeg-
ar hann hóf búskap. Fjölskyldan
var því sameinuð meira en almennt
gerist. Foreldrar þeirra, Dúa og
Nonni kenndur við Völund, eign-
uðust einnig litla dóttur Guðrúnu
Svövu en misstu hana úr bráða-
berklum aðeins rúmlega eins árs
gamla. Börn Dúu og Nonna voru
mjög elskuð á heimili foreldra
minna og dvöldu oft á sumrin í Sól-
heimatungu við Laugarásveg. Bróð-
ir minn Svavar heitir eftir litlu syst-
ur Sissu.
Sissa lifði lífi sínu öllu sem elskuð
félagsvera þar sem bros hennar og
kærleikur umvafði alla hennar ætt-
ingja og vini. Vinkonurnar Stella og
Adda hafa verið í lífi Sissu eins
lengi og ég man og aldrei borið þar
skugga á. Vallý systir mín og
Maddý frænka mín voru mjög nán-
ar henni frá frumbernsku. Ása Jóna
frænka hennar frá Jónsætt var
einnig við hlið hennar allt til enda.
Sissa fæddi ekkert barn en ég
hafði oft á orði að lífið væri mjög
dularfullt þar sem hún átti stærstu
fjölskylduna. Hún eignaðist tvær
stjúpdætur, Helenu og Anitu, þegar
hún hóf búskap með Knúti manni
sínum og hafa þær og fjölskyldur
þeirra verið henni dásamleg og
komið fram við hana eins og sína
eigin móður. Einar bróðir hennar
eignaðist fimm börn. Hann varð
ekkill aðeins 30 ára gamall og var
þá með þrjú börn, Jón Þór, Hilmar
og Sigríði Helgu. Síðan átti hann
tvo syni, Kjartan og Guðjón Pál.
Einar dó 56 ára. Börn hans hafa
umvafið Sissu alla tíð og verið henni
sem hennar eigin börn. Fjölskyldur
þeirra hafa umgengist hana með
miklum kærleika. Sissa geislaði af
fegurð alla sína ævi. Síðustu tvö ár-
in voru henni ákaflega erfið og er
sárt til þess að vita að læknisfræði-
leg kunnátta var ekki eins víðáttu-
mikil og óskandi væri. Við öll stóð-
um bjargarlaus og horfðum upp á
að Sissa okkar missti heilsu sína.
Hún var aðeins tæpan hálfan mánuð
á spítala áður en hún lést. Síðasta
morguninn sem hún lifði kom ég að
beði hennar og sá að kveðjustundin
nálgaðist. Hún sjálf vissi hvert
stefndi en hún brosti enn sínu fagra
brosi og þakkaði fyrir sig og kvaddi
mig. Ég þakka fyrir hverja einustu
stund sem ég fékk að vera sam-
vistum við Sissu mína.
Ég votta stóru fjölskyldunni
hennar og vinum mína hjartans
samúð.
Að endingu langar mig að vers
Guðjóns afa okkar til Sissu þegar
hún var á spítala árið 1949, fylgi hér
með.
Kristur sé skjöldur þinn og skjól
Skíni þér kærleikans eilífa sól
Og öllum þeim sem þrautirnar þjaka.
Þeim yfir englar Guðs vaka.
(G.P.)
Hinsta kveðja og þakklæti frá
okkur systkinunum í Sólheima-
tungu.
Selma Júlíusdóttir.
Það er mikils virði að eiga góða
nágranna og það var Steinunn. Frá
fyrstu stundu sýndi hún okkur já-
kvæðni, traust og velvilja. Minning-
arnar streyma fram, spjallið í
þvottahúsinu, kaffibollarnir, kökur
og fínerí. Ekki amalegt að kíkja nið-
ur á aðventunni og drekka saman
staup af púrtvíni úr fínu dönsku
jólaglösunum. Sameiginleg hrifning
af Dönum og því sem danskt er.
Steinunn passaði húsið þegar við
hin vorum á flandri, veitti öryggi og
hægt að fá aðstoð þegar einhver
læsti sig úti. Kisurnar gerðu sig
heimakomnar og stungu sér á milli
kristalsvasa inn í stofu. Jafnvel
þessum heimsóknum tók Steinunn
með jákvæðni og leit á þær sem vin-
konur sínar. Farið að halla undan
fæti, heilsan ekki góð, en alltaf
sama góða viðmótið. Ættingjar og
vinir gerðu henni lífið léttara. Við
minnumst Steinunnar sem sterkrar
konu sem mætti lífinu með jafn-
aðargeði og gerði sér far um að hafa
góð áhrif á umhverfi sitt. Hennar er
sárt saknað hérna í Eikjuvoginum
um leið og við þökkum allt gott. Öll-
um ættingjum og vinum sendum við
innilegar samúðarkveðjur.
Guðrún Áslaug Einarsdóttir
og fjölskylda.
 Fleiri minningargreinar um Stein-
unni S. Jónsdóttur bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu á næstu dög-
um.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elskulegs
föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
HJÁLMARS KJARTANSSONAR
málarameistara,
Sólheimum 27,
Reykjavík.
Viktor Hjálmarsson, Magnea Ingólfsdóttir,
Kjartan Már Hjálmarsson, Agla Björk Ólafsdóttir,
Jökull Viðar Harðarson, Vala Ósk Ólafsdóttir,
Baldur Óli, Viktor Ingi, Erna og Magnea Elísa.