Morgunblaðið - 06.01.2008, Page 34

34 SUNNUDAGUR 6. JANÚAR 2008 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
B
áran litla sem fædd-
ist að morgni nýárs-
dags 2007 og óx og
dafnaði, hneig á ára-
mótunum síðustu.
Margt bar hún í faðmi sínum,
„það flestallt er horfið í gleymsk-
unnar sjá“, en öðru skolaði ef til
vill á fjörur hins nýja árs, sem
hófst þegar hin gamla alda loks
hrundi um miðnættið og féll í hið
mikla djúp, eins og þær allar
hafa gert um síðir. Og svo vakn-
aði önnur nýverið, sem mun rísa
og hækka þegar dagarnir líða og
fellur að lokum að ári. Og þannig
berumst við áfram að markinu
hinsta.
Á gamlárskvöld notuðu margir
Íslendingar tækifærið og stöldr-
uðu við eitt augnablik eða lengur
og skyggndust um, litu yfir far-
inn veg, hið innra sem ytra, og
reyndu að komast að því, hvaða
leið ætti að velja fyrir næstu
skref á ævigöngunni, eða sigling-
unni. Það gerði ég líka, og ákvað
að halda áfram á þeirri braut
sem foreldrar mínir leiddu mig
inn á, þegar ég var ómálga barn.
Hún er ekki alltaf auðveld, en
góðu fréttirnar eru þær, að ég
veit að ég er ekki einn. Og þið
ekki heldur, lesendur mínir. Því
sá er með í för, sem aldrei
bregst. Guðspjallstextinn, sem
ég las frá altari kirkju minnar
við aftansöng 31. desember síð-
astliðinn, er ein af mörgum perl-
um Heilagrar ritningar. Hann
lætur ekki mikið yfir sér, er
hvorki langur né hátíðlegur, ef
út í það er farið, en hefur þó að
geyma eitthvert mesta fyrirheit
þeirra allra. Þar segir Jesús, vit-
andi að hann er senn að kveðja
ástvini sína: „Frið læt ég yður
eftir, minn frið gef ég yður. Ekki
gef ég yður eins og heimurinn
gefur. Hjarta yðar skelfist ekki
né hræðist.“ Þetta var boðskap-
urinn sem fyrir lá, veganestið
sem okkur er gefið inn í hinu
nýju tíma, inn í óvissuna, óræða
framtíðina.
Friður er merkilegt hugtak í
biblíulegum skilningi. Hebreska
orðið, shalom, hefur víðtæka
merkingu; táknar það ástand,
þegar lífið hefur vaxtarskilyrði,
merkir jafnvægi í náttúrunni,
réttlæti milli fólks, gæftir til
lands og sjávar, og gleði í huga
og sál. Þannig heilsast gyðingar,
rétt eins og við biðjum hvert
annað að vera sæl og blessuð.
Til er ævagömul saga af kon-
ungi nokkrum sem efndi til sam-
keppni í landi sínu. Sá listamað-
ur sem gæti töfrað fram úr
penslum sínum málverk sem
lýsti sönnum friði, skyldi fá ríku-
leg verðlaun. Á komandi mán-
uðum barst fjöldi mynda, en eftir
langa yfirlegu stóð valið loks á
milli tveggja. Á annarri kysstu
snæviþaktir tindar bláan himin,
og dýrðin speglaðist í lygnu
fjallavatni, umvöxnu háum trjám.
Hin var gjörólík, sýndi dynj-
andi foss í þröngu, myrku gili.
Gráar skýjahrannir á himni boð-
uðu storm í aðsigi. Í miðju foss-
ins var klettasylla, og á henni –
ef grannt var skoðað – lítill fugl í
hreiðri, sem lá þar öruggur, mitt
í öllu því sem á gekk umhverfis
hann.
„Þessi mynd er sigurveg-
arinn,“ sagði konungurinn loks.
„Því sannur friður er ekki logn
og stilla. Sannur friður er at-
hvarf í storminum miðjum.“
Friðurinn sem Jesús talar um
er eitthvað í líkingu við þetta,
bara ennþá meiri. Af því að hann
er ekki þessa heims.
Ýmislegt höfum við upplifað á
árinu, sem nú er á enda runnið.
Sumt af því gott, annað verra.
Og nú er enn eitt ár hafið og
með því ný tækifæri. Enginn veit
nákvæmlega yfir hverju það
kann að búa, hvað aldan nýja
mun taka í fang sitt. En það er
víst að hún verður gömul eins og
forverar hennar, og brotnar síð-
an um áramótin næstu. Í guð-
spjalli nýársdags lásum við um,
að drengnum, sem fæddist í
Betlehem, hlotnaðist nafn. Síðar
á ævinni kynnti hann sig á ýmsa
vegu. M.a. segir hann í Jóhann-
esarguðspjalli: „Áður en Abra-
ham fæddist, er ég.“ Þetta merk-
ir, að Jesús Kristur er
eilífðarvera, sem ekki hefur lent
á villigötum, heldur brýtur af sér
fjötra tímans og hverfulleikans.
Hann er ljósið holdi klætt á
jörðu, eilífðin í tímanum, í gervi
manns. Þess vegna er hann svo
góður og traustur lóðs. Í raun og
veru er enginn betri til.
Í byrjun ársins 2008 skulum
við því íhuga loforð hans, áð-
urnefnt. Og taka síðan við gjöf-
inni, sé það ógert. Kveðja mín er
svo tilvitnun í Pál frá Tarsus, en
í endann á bréfi hans til Fil-
ippímanna segir:
„Verið ávallt glöð í Drottni.
Ég segi aftur: Verið glöð. Ljúf-
lyndi ykkar verði kunnugt öllum
mönnum Verið ekki hugsjúk um
neitt heldur gerið í öllum hlutum
óskir ykkar kunnar Guði með
bæn og beiðni og þakkargjörð.
Og friður Guðs, sem er æðri öll-
um skilningi, mun varðveita
hjörtu ykkar og hugsanir ykkar í
Kristi Jesú.
Að endingu, systkin, allt sem
er satt, allt sem er göfugt, rétt
og hreint, allt sem er elskuvert
og gott afspurnar, hvað sem er
dygð og hvað sem er lofsvert,
hugfestið það og Guð friðarins
mun vera með ykkur.“
Friður
sigurdur.aegisson@kirkjan.is
„Þann, sem
treystir Drottni,
umlykur hann
elsku,“ segir í 32.
Davíðssálmi. Á
þessum fyrsta
sunnudegi hins
nýja árs er Sig-
urður Ægisson
með pistil um
þann búnað, sem
nauðsynlegt er
að hafa á veginum framundan; hina óvinnandi
skjaldborg, frið Guðs.
HUGVEKJA
NÝLEGA var skrúfað frá nýrri
vatnsveitu í Kópavoginum og er því
Kópavogur aftur kominn í rekstur
vatnsveitu. Aðalástæðan fyrir þessari
framkvæmd var sú að
bæjarstjórinn í Kópa-
vogi gat með engu móti
samið við
nágrannasveitarfélagið
um kaup á köldu vatni
og fór því svo að samn-
ingar um kaup á þessari
grunnþjónustu urðu
bæjarbúum dýrir. Ekki
vegna okurs vatnsveit-
unnar í Reykjavík held-
ur vegna þess að bæj-
arstjórinn í Kópavogi
gat ekki hugsað sér að
semja við R-listann á
sínum tíma. Nú er
vatnsveitan komin í
gagnið og vatnið er dýr-
ara heldur en það býðst
frá Orkuveitu Reykja-
víkur. Í þokkabót fá
Kópavogsbúar að nið-
urgreiða vatnið ofan í
Garðbæinga næstu ára-
tugina vegna fyrirhug-
aðrar hesthúsabyggðar
í vatnsbóli Garðbæinga.
Reyndar fer tvennum
sögum af því hvort
hesthúsabyggðin rísi
yfirleitt á þessu svæði vegna deilna
um byggingarmagn. Undarlegar stað-
reyndir sem haldið er hér fram og lyg-
inni líkastar en því miður sorglegur
sannleikur og vitnisburður um vonda
stjórnarhætti. Hver var tilgangurinn
með nýrri vatnsveitu ef ekki að bjóða
íbúum Kópavogs vatn á sömu kjörum
og bjóðast annars staðar eða jafnvel á
betri kjörum? Sá spyr sem ekki veit.
Er okkur Kópavogsbúum skylt að
kaupa dýra vatnið hans Gunnars eða
höfum við val um að kaupa ódýra
vatnið frá Reykjavík? Eru engin tak-
mörk fyrir því hvað misvitrir stjórn-
málamenn geta lagt á íbúana? Þeir fé-
lagar Gunnar Birgisson, bæjarstjóri
og oddviti sjálfstæðismanna, og Ómar
Stefánsson, eini framsóknarmaðurinn
í bæjarstjórninni, eiga allan heiður
skilinn af þessari sorg-
legu atburðarás. Reynd-
ar er það ofsagt því
Gunnar stýrir skútunni
en Ómar fær einungis að
ausa bátinn og gera upp
spottana. Þessi gjörn-
ingur er eitt af mörgum
skipulagsslysum í veg-
ferð þessara ágætu
manna. Hér er ekki um
einsdæmi að ræða held-
ur er slóðin eftir þá að
verða býsna löng.
Framsóknarflokk-
urinn til að mynda boð-
aði í síðustu kosningum
lágreista byggð á Kárs-
nesinu. Ekki varð mikið
úr því kosningaloforði.
Þeir félagar kynntu fyrir
bæjarbúum Manhattan-
útgáfu af nýrri byggð í
vesturbæ Kópavogs eft-
ir kosningarnar. Það fór
minna fyrir útskýr-
ingum á því hvernig
gatnakerfið ætti að anna
slíkri stækkun, hvernig
stóraukin umferð kæm-
ist frá nýju hverfi í gegn-
um þau gömlu og hvernig tenging við
stofnæðar höfuðborgarsvæðisins ætti
að vera. Eins og flestir vita var íbúum
í vesturbæ Kópavogs brugðið og stóðu
mótmæli yfir í marga mánuði. Hin
lágreista byggð þeirra framsókn-
armanna tuttugufaldaðist í höndunum
á Gunnari Birgissyni, svo einfalt var
það nú.
Annað dæmi og ekki síður í anda
vatnsveitunnar nýju er stórskipa-
höfnin sem átti að rísa í miðju nýja
Manhattan-hverfinu á Kársnesinu.
Kópavogur er þannig í sveit settur að
næstu nágrannar, bæði Reykjavík og
Hafnarfjörður, hafa byggt upp mikið
hafnarsvæði og því engin þörf á stór-
skipahöfn í Kópavogi og því síður
pláss fyrir slíkt mannvirki og reyndar
hreinn brandari. Sennilega ein mesta
tímaskekkja sem hefur verið fundin
upp og sem betur fer var tilkynnt á
þessu ári að hætt væri við áform um
slíka höfn.
Skipulagsslysin eru eitt af aðals-
merkjum þessa sveitarfélags undir
stjórn Gunnars Birgissonar og Ómars
Stefánssonar. Það dæmi sem er hvað
skýrast í dag er án efa í Smárahverfi.
Þar stendur Smáralindin og svo
Smárinn þar sem Bónus er til húsa.
Gatnakerfið í þessu hverfi er löngu
sprungið og forðast menn í lengstu lög
að fara þarna um að óþörfu. Enn er
verið að bæta við byggingum á svæðið
og reyndar er Gunnar búinn að
byggja sér minnisvarða eða hæstu
byggingu landsins á þessu svæði. Að-
eins neðsta hæðin er komin í notkun
og er umferðin slík að það tekur dá-
góðan tíma að keyra þarna um á ann-
atíma. Hinar nítján hæðirnar komast
sjálfsagt í gagnið á næstu misserum.
Íbúar í Lindahverfi austan við Smára-
lind til að mynda eru farnir að aka upp
á Rauðavatn og keyra í gegnum
Vatnsendahverfið til þess að komast
heim úr vinnu. Hefðbundnar aksturs-
leiðir í Smárahverfinu eru ófærar sök-
um umferðarteppu. Önnur bygging er
að koma á sama svæði, um 14 hæðir
eða svo og Gustssvæðið umdeilda sem
er í næsta nágrenni við Smáralindina
verður hlaðið byggingarmassa einnig.
Reyndar var mikilmennskubrjálæðið
svo mikið að umhverfisráðherranum
fyrrverandi ofbauð og neitaði að sam-
þykkja fyrirhugaðan byggingarmassa
á Gustssvæðinu. Vonandi kemst nýr
umhverfisráðherra að sömu nið-
urstöðu. En úrbætur á gatnakerfinu í
þessum hverfum eru litlar sem engar.
Því miður er það þannig að fram-
kvæmdagleðina vantar ekki í Kópa-
voginn, öðru verður ekki haldið fram.
Hins vegar skortir verulega á skyn-
semina og skilninginn á afleiðing-
unum.
Dýr er vatns-
dropinn í Kópavogi
Arnþór Sigurðsson
skrifar um kalt vatn og
skipulagsmál í Kópavogi
»Er okkurKópavogs-
búum skylt að
kaupa dýra
vatnið hans
Gunnars eða
höfum við val
um að kaupa
ódýra vatnið frá
Reykjavík?
Arnþór Sigurðsson
Höfundur er kjötiðnaðarmaður
og býr í Kópavogi.
KRISTJÁN Möller samgöngu-
ráðherra er maður mikilla orða og
gat verið harður gagnrýnandi í
stjórnarandstöðu.
Frægt er að minnast
hins nauðsynlega að-
halds sem hann sýndi
fyrirrennara sínum í
starfi varðandi smíði
nýrrar Grímseyj-
arferju, þótt minna færi
fyrir gagnrýninni eftir
að í ríkisstjórn var
komið.
Grímseyjarferjan er
hins vegar ekki eina
málið sem ráðherrann
er á hlaupum undan.
Fyrir síðustu alþing-
iskosningar lofaði hann kjósendum
sínum í Norðausturkjördæmi að
strax yrði hafist handa við Vaðlaheið-
argöng, þau yrðu í ríkisframkvæmd
og gjaldfrjáls. Fáeinum dögum eftir
að ný ríkisstjórn hafði verið mynduð
var þetta loforð gleymt, týnt og tröll-
um gefið.
Brýnustu verkefnin í
vegagerð þegar ákveðin
Ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og
Framsóknarflokks markaði þá skýru
stefnu í lok síns valdatíma á síðasta
vetri að tillögu þáverandi samgöngu-
ráðherra, Sturlu Böðvarssonar, að
brýnustu og stærstu verkefnin í
vegagerð væru stofnæðarnar að og
frá höfuðborginni. Þessar stofnæðar
bæru ekki lengur umferðarþungann
og þar yrðu stærstu og alvarlegustu
slysin í umferðinni. Því bæri að flýta
þeim framkvæmdum sem allra mest.
Það varð síðan niðurstaða Alþingis
í nýrri vegaáætlun að á næstu fjórum
árum yrði ráðist í umfangsmiklar
samgöngubætur á þessari leið. Þar
var tekin ákvörðun um
að ráðast í Sundabraut
og vilji er fyrir því að á
allra næstu árum verði
akstursleiðir frá
Reykjavík austur fyrir
Selfoss tvöfaldaðar,
með nýrri brú á Ölfusá
við Laugardæli. Enn-
fremur að tvöfalda leið-
ina úr Reykjavík í
Borgarnes. Reykjanes-
brautin hafði þegar
fært ráðamönnum
sannindin um það að
tveir plús tveir vegur
bjargar mannslífum og slys á þeirri
leið eru sem betur fer fátíð í dag.
Útúrsnúningar
samgönguráðherra
Nú þýðir ekkert fyrir Kristján
Möller samgönguráðherra að draga
okkur á asnaeyrum og fara í þessu
sambandi að tala um Vaðlaheið-
argöng. Hann er þegar búinn að
svíkja loforð sitt hvað þau varðar og
staðreyndin er auðvitað sú að þau
jarðgöng koma vegaframkvæmdum í
nágrenni höfuðborgarsvæðisins ekk-
ert við, þótt engum dyljist að þar sé
um mjög mikilvæga framkvæmd að
ræða. Fyrir það fyrsta eru Vaðlaheið-
argöng ekki komin inn á fjögurra ára
áætlun Alþingis, nema að afar litlu
leyti og til undirbúnings ef af einka-
framkvæmd þeirra verður. Veiga-
mikil forsenda hvað tímasetningu
þeirra varðar eru svo auðvitað stór-
iðjuáform á Húsavík og þá er hætt við
að Kristján þurfi að skipta um skoðun
og setja Vaðlaheiðargöng í einka-
framkvæmd, sem er hið besta mál.
Kristján Möller má hins vegar ekki
komast upp með það að draga lapp-
irnar og tefja ákvörðun ríkisstjórnar
og Alþingis. Hann verður sem sam-
gönguráðherra að setja allan sinn
mannafla í að undirbúa þessar stóru
framkvæmdir til og frá höfuðborginni
– strax. Annars kunna þær að tefjast
og það er með öllu ólíðandi.
Vegagerðin hefur frá því vegaáætl-
un var samþykkt unnið að þessari
framkvæmd með það í huga að um
verði að ræða tveir plús tveir veg í
báðar áttir á Selfoss og í Borgarnes.
Sundabrautin skiptir hér sköpum og
framkvæmdum við hana má ekki
fresta sí og æ. Reykjavíkurborg hef-
ur þegar kveðið á um hvaða leið hún
vill fara en það eru Sundagöng. Þess-
ar framkvæmdir þurfa að ganga í
gegnum lögformlegt umhverfismat
en eigi að síður ætti strax í vor að
geta farið fram útboð á stórum áföng-
um á þessum stofnæðum frá höf-
uðborginni. Um það snýst samþykkt
Alþingis. Þjóðarviljinn stendur á bak
við þá ákvörðun og Kristján Möller
verður einfaldlega að bretta upp erm-
arnar og hætta að berja höfðinu við
steininn.
Kristján Möller –
eigi skal svíkja
Framkvæmdum við Sunda-
braut má ekki fresta sí og æ
segir Guðni Ágústsson
»Kristján Möller máhins vegar ekki
komast upp með það að
draga lappirnar og tefja
ákvörðun ríkisstjórnar
og Alþingis.
Guðni Ágústsson
Höfundur er formaður
Framsóknarflokksins og á sæti
í samgöngunefnd Alþingis.