Skinfaxi - 01.04.1935, Qupperneq 26

26
SKINFAXI
erfitt framdráttar hjá ráðamönnum íjarnafræðslunnar
í Reykjavík og víðar. Þeir liaida í'urðu fast i gamlar, og
að ýmsu leyli gagnslitlar, námsgreinir og kennsluað-
ferðir. Og fer árangurinn þar eftir. \
— Núna um þriggja ára bil liefir G. B. iialdið uppi
einkaskóla fyrir börn. Kennt þeim á Montessori vísu og
þykir kennslan gefast vel.
— Það er ekki vandalaust verlc, að skrifa svo um
Guðrúnu Björnsdóliur, að lilutur hennar verði ekld
minni en vera ætti. Fer svo hér, því að á fátl eitt er
minnzt sem segja mætli Guðrúnu til ágætis. Öll störf
G. B. eru vaxin upp af eðliskostum hennar sjálfrar og
hafa mótazt af hugsjónum hennar og áliuga á vax-
andi menningu æskulýðsins. Ýmsar beztu eigindir
liennar eru þó hér ótaldar. En livort sem það er mikið
eða lítið, sem sagt er um G. B. —- af nokkurri kynningu
— hlýtur það alltaf að færa hana til liærra veldis en
allan fjöldann.
G. Þ.
U. M. F. og samtíðin.
(Höfundur greinar þessar er kornungur piltur, 17—18
ára, og á heima á LeysingjastöSum í Dalasýslu).
„Því enn þarf að kanna og knýja fram svör,
og kalla til vorsins og lífsins þá ungu“.
Það hefir verið leitað svars við því, hvort heldur ung-
mennafélögin islenzku ættu að gera, að láta þjóðernis-
málin skijia öndvegið, — starfa á hinum þjóðernislega
grundvelli, eða „sníða sér stakkinn eftir vexti samtíðar
sinnar.“
Um þetla Iiefir verið deill og ritað alhnikið, en það
er ætlun mín, að atluiga það (iálítið á annan hátt.