Skinfaxi - 01.04.1935, Blaðsíða 30

30
SKINFAXI
virðist að telja það lengur nokkrum vafa undirorpið, að
korn geti þrifizt i mold og lofstlagi landsins. Sjálfsagt
rnætti margt fleira telja, sem leiðir út úr ógöngunum,
en nóg mun komið til að sýna það, að ekki skortir unga
fólkið verkefni til að vinna að. Liggur nú beinast við
að athuga, á hvern hátt ungmennafélögin geti tekið til
meðferðar hin áðurnefndu verkefni. Mér er það vel
ljóst, að megin-hlutverk þeirra lilýtur að verða það, að
vekja skilning og þekkingu á málunum, og greiða fyrir
framgangi þeirra. Fé eða fjármuni geta þau eklci lagt
fram að jafnaði, nema að mjög takmörkuðu leyti, —
það verður að koma annarstaðar frá, þegar búið er að
undirbúa jarðveginn fvrir málefninu og almennar fram-
kvæmdir byrja.
Eg tek kornyrkjuna sem dæmi uppá atvinnumálin.
Hún felur í sér möguleika til að geta orðið veigamikill
þáttur í sjálfsbjargarviðleitni sveitafólksins, og er þann-
ig sjálflcjörið verkefni fyrir ungmennafélögin. Gætu þau
aukið kornyrkjunni þekkingu og fylgi, með tilrauna-
stöðvum viðsvegar um landið, eftir því sem aðstæður
leyfðu.
Sjálfsagt er auðvitað að fara þar eftir nákvæmustu
fyrirsögn og leiðbeiningum þess manns, sem mest hef-
ir fyrir komyrkjuna unnið. Iíornyrkjan er eitthvert
veglegasla framtíðarverkefni ísl. sveitaæsku, og það
má eklci henda hennar félagsskap, að því máli sé ekki
gaumur gefinn, né veilt sú hjálp, sem auðið er. Yfir-
leitt gætu ungmennafélögin hjálpað geysimikið i þeirri
viðleitni, sem þjóðin verður að heyja Lil að geta búið
sem mesl að sínu. Má þar til nefna lieimilisiðnað, og
aukna og endurbætta garðrækt o. m. fl.
Enginn misskilji mig svo, að eg, mcð því að nefna
atvinnumálin, ætlist til þess af U. M. F., að þcir slái
slölcu við önnur mikilvæg menningarmál. Síður en svo.
Vínbindindi, íþróttir, skógrækt, örnefnasöfnun og
verndun málsins eru sígild mál. Eg hefi nefnt atvinnu-