Skinfaxi - 01.04.1935, Blaðsíða 74
74
SKINFAXI
Héðan og handan.
Keykjanesskólinn.
Ritger?5in um fræðslumál sveitanna, er Aðalsteinn Eiríks-
son ritaði í Skinfaxa, hefir vakið töluverða athygli, og jafn-
vel hreyfingu til framkvæmda á ýmsum stöðuin. Sjálfur hefir
A. E. ekki látið sitja við orðin tóm í þessu efni. Hann hefir
leitazt við að gera hugsjón sína að veruleika, með því að
taka við stjórn skólaheimilis, er reist var eftir fyrirsögn hans
að Reykjanesi við ísafjarðardjúp. Rekur hann j>ar starfsemi,
sem vafalaust er vel þess verð, að henni sé gaumur gefinn.
Skólinn að Reykjanesi er heimavistarskóli fyrir tvo hreppa,
og sfarfa þar tveir kennarar. Þar er jarðhiti, sundlaug,
fimleikasalur, tvær kennslustofur og vinnustofa, allt miðað
við nútíma skólastarf með frjálsri vinnu og rannsókn nem-
enda, en ekki lexíustagl og utanaðnám. Skólinn er bæði fyrir
hörn og unglinga. Auk þess hefir A. E. stofnað þar til víð-
tækrar menningarstarfsemi fyrir héraðið, og fengið alla leið-
andi menn í lið við sig i því efni. Ráðgert er, að héraðsbúar
komi saman til þegnskaparvinnu við skólann um eina helgi
að vorinu, vinni þá að því að prýða umhverfið og koma
upp skrúðgarði, sem um leið verði lifandi safn af villtum
gróðri héraðsins. Koma á upp við skólann safni af nátt-
urugripum, ljósmyndum af stöðum og byggingum, og menn-
ingarsögulegum minjum — bæði hlutum og rituðum heim-
ildum •—• og verður þar fyrsta byggðasafn á íslandi. Þá eru
ráðgerð námskeið til hvildar, vakningar og fræðslu, fyrir
konur á vorin og fyrir hændur um miðjan vetur. Á kvenria-
námskeiðinu er m. a. gert ráð fyrir verklegu námi í garðrækl
og hagnýtingu grænmetis, en i Reykjanesi er sérlega góð að-
staða — gróðrarstöð, er lærður garðyrkjumaður rekur.
Nú er stefnt í þá átt, að koma á heimavistaskólum í sveit-
um landsins, i stað farskólanna, sem reynslan sýnir, að eru
næsta ófullkomnir og ónógir. Liggur nú fyrir Alþingi frum-
varp, sem gerir ráð fyrir, að á næsta áratug, eignist allar
sveitir landsins heimavistaskóla. Hér er því fullkomlega
timabært mál á ferðinni, — mál, sem U. M. F. geta unnið sér
til ágætis með því að starfa fyrir.