Skinfaxi - 01.04.1935, Blaðsíða 1

Skinfaxi I. 1935.
Á þeirri stund
1 grænum dal —
í grænum dal við fegurð blárra fjalla
og fuglakvak um stjörnur, sól og mána,
ég sat það kvöld ....
Ég sat það lcvöld og heyrði fossinn falla
svo fast og þungt — og byltast niður ána.
1 grænum dal ég sat það sumarkvöld.
Ég sat þar eiiin —
ég sat þar einn með sól um briína vanga
og sorg í hjarta —: gimbrin mín var dáin
Og það var þögn. ------
Og það var þögn og geisla glaða og langa
ég gæla sá við litla, lwíta náinn.
Ég sat þar einn og það var hyldjúp þögn.
Þvi þetta var —
því þetta var það eina, sem ég átti,
— svo yndisfrítt og létt og mjúkt í spori,
— milt eina lamb.....
Mitt eina lamb, sem sízt ég missa mátti
og mamma gaf mér sjálf á þessu vori.
Já, þetta var mitt eina, litla lamb.
Á þeirri stund —
á þeirri stund varð straumur minna tára
ein stuna fyrst og þar næst kuldahlátur
og síðan Ijóð ....
Og síðan Ijóð um örbyrgð þúsund ára,
— í ögrun snerist kynslóðanna grátur.
Á þeirri stund varð lif mitt hungurljóð ..
Jóhannes úr Kötlmn.