Skinfaxi - 01.04.1939, Síða 50

50
SKINFAXI
slööva kaupfélagshreyfinguna á byrjunarstigi. Hann
neitaði þvi að láta kaupfélagsinenn fá nokkra hjörg' i
bú sín einn hafísveturinn, þegar matvöruskorturinn fór
að sverfa að þeim, nema að þeir verzluðu eingöngu við
sig og Iiællu við félagið.
Þá var það, að einn greindur bóndi i liéraðinu,
S n o r r i O d d s s o n i Geitafelli, kom að máli við
Benedikt með þá tillögu, að félagssstjórnin fengi um-
hoðsmann sinn erlendis til þess að senda vetrarskip
með vörur lil félagsins. Félagsstjórnin greip tillöguna
fegins hendi og sendi vörupöntunina með fyrstu ferð
lil útlanda. Þessi tilraun har þann árangur, að Tönnes
Watline tókst að sigla skipi sinu gegnum hafísinn inn
á Húsavikurhöfn á útmánuðum, með vöruforða til
kaupfélagsins. Þá var ös i Húsavík, dagana, sem verið
var að flytja vörurnar í land úr skipinu, og fögnuður
meðal félagsmanna. Enda gerðu þeir þá það heit, að
engum skyldi gefið færi á að granda félagsskaji þeirra.
Það áform efndu þeir dyggilega.
Benedikt taldi, að þessi tillaga bóndans hefði í fyrstu
verið talin fráleit fjarstæða. „En það, að finna aðra
eins hugkvæmni og samstöðu lil sjálfbjargar á meðal
almennings í félaginu, það gerði okkur í félagsstjórn-
inni næstum því almáttuga á þeim árum,“ sagði Bene-
dikt.
En það var líka annað, sem gaf Benedikt og sam-
herjum hans byr í seglin.
Eftir þúsund ára þjóðhátíðina 1874 fór vorblærinn
eldi um sálir manna í Þingeyjarsýslu og viðar um land-
ið, og vakti frelsis- og samvinnuþrá í brjóstum þeirra.
Sú þrá hjóst til nýrra átaka og athafna eftir ýmsum
leiðum. Má þar t. d. nefna stofnun „Þjóðvinafélagsins“
og síðar „Þjóðliðsins“, sem er ekki rúm til að minnast
frekar á hér.
En þó má það teljast þýðingarmest, að Kaupfélag
Þingeyinga starfaði einnig á öðrum og viðtækari svið-