Skinfaxi - 01.04.1939, Blaðsíða 54

54
SKINFAXI
lieimilisvinum og lilúði að þeim með alúðlegri geslrisni
sveitakonunnar. Og húsbóndinn, aldraði læknirinn, sem
allir unnu og allir virtu fyrir mannvit og merkileg
störf, fylgdist með störfum okkar, áætlunum og hug-
sjónum, var ráðunautur okkar, ef vandamál bar að,
og hjálparliella oft. Og enginn kunni þar jafnvel að
segja kímnisögur og hann.
Hjónin í Þjórsártúni, frú Guðríður Eiríksdóttir og
Guðríður Eiríksdóttir.
Lágmyndir eflir
Ólafur ísleifsson.
Ríkarð Jónsson.
Ölafur ísleifsson læknir, eiga að baki langan starfsdag
og mikil afköst. Nýbýlið þeirra á ásunum austan við
Þjórsárhrúna, i miðju hins faðmviðasta héraðs lands-
ins, hefir orðið þýðingarmikill staður. Þar eru mest
húsakynni í sveit á Islandi, að undanteknum nokkrum
stöðum, þar sem skólar eru eða atvinnurekstur í stór-
iðjustíl. Vegna legu og húsakosts hefir staðurinn orðið
aðalsamkomustaður og miðstöð félagslegra samtaka
héraðsins. Engin sveitakona landsins hefir fagnað
jafnfjölmennum gestahópi og frú Guðríður. Til Ólafs
Jæknis hefir fjöldi manna úr nærliggjandi sveitum sótt
hót meina sinna. — Og þau hjón hafa brotið land og
ræktað jörð, bæðj til gagnsmuna og fegurðar, Skrúð-