Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1973, Blaðsíða 40

ara skjól heldur en lögfræðilegt
og siðferðilegt mat hámenntaðra,
valinkunnra lögfræðinga frá
sömu þjóðaheildum, sem m. a.
vegna þekkingar sinnar og
vammlausrar réttlætiskenndar
hafa valizt til’ æðstu starfa á sviði
lögvísinda hér á jörð.
En út í þessa sálma skal ekki
farið hér, en ljóst má vera, að
miklu mikilvægast er fyrir okk-
ur, sem stöndum í málaferlum
fyrir Alþjóðadómstólnum, án
þess að standa í þeim, að sögn
ríkisstjórnarinnar, að aflað verði
viðurkenninga sem flestra þjóða
heims og þær lagðar fyrir dóm-
stólinn. Benti ég strax í upphafi
á nauðsyn þessa og við hefðum
þurft að afla sem flestra viður-
kenninga áður en við hundsuðum
Alþjóðadómstólinn, því víst er að
við höfum glatað velvild sumra
þjóða, sem ella hefðu verið okkur
hliðhollar.
Að því er bezt er vitað hafa
slíkar viðurkenningar borizt
frá nokkrum ríkisstjórnum, án
þess að um þær væri beðið, og
aðrar hafa lýst slíku óformlega
yf ir. Þetta er hins vegar ekki nóg,
og er aðgerðarleysi utanríkis-
ráðuneytisins í þessu efni óskilj-
anl'egt. Alveg eins og ríkisstjórn-
in hefur lagt fram skriflegar
greinargerðir, gæti hún lagt
fram slíkar yfirlýsingar, og væri
þeirra aflað frá % hlutum þjóða
heims, sem ætti að vera auðgert,
væri mál okkar að verulegu leyti
unnið.
Frá því að ég hóf rannsókn
landhelgismálsins hefur það ver-
ið bjargföst sannfæring mín, að
við ættum að leggja höfuðáherzlu
á sérstöðu okkar í landhelgismál-
unum, sem á sér enga hliðstæðu
meðal þjóða heims. Það eru eng-
in ákvæði í alþjóðalögum, sem
heimila ekki, að réttur þjóðar til
50 sjómílna fiskveiðilandhelgi sé
viðurkenndur, ekki sízt þegar
hann styðst við jafn sögulega,
efnahagslega og landfræðilega
sérstöðu og réttur okkar. Þessi
sögulega sérstaða byggist á af-
stöðu þeirri, er Danir tóku varð-
andi landhelgismál okkar og kom
240
fram í áðurnefndum kafla, en
einmitt það atriði gæti verið kær-
komið fyrir Alþjóðadómstólinn
til að byggja niðurstöðu sína á.
Og það er einmitt þetta atriði,
forn réttur okkar til landgrunns-
ins, sem gæti verið, sem fyrr
segir, hornsteinninn að sigri
okkar í landhelgismálinu. Að
minnsta kosti spillir það ekki
málstaðnum, að þessu atriði sé
haldið fram af fullri einurð fyr-
ir Alþjóðadómstólnum. Það er
skylda ríkisstj órnar íslands, og
til þess höfum við vissulega
mönnum á að skipa.
Vantrú á því að Alþjóðadóm-
stóllinn geti valdið því að vega
og meta tilverurétt þjóða, er sama
og að trúa ekki á tilverurétt og
málstað íslenzku þjóðarinnar.
/ marz 1973.
Árin líða
Hér eru Lúðvík Jósepsson sjávarútvegs-
j-áðherra og Gunnlaugur Briem ráðu-
neytisstjóri að ganga frá fiskveiðireglu-
gerðinni í 12 sjómílur, sem gerð var
árið 1958.
Frá Stýrimannaskólanum
í Reykjavík
Umsóknarfrestur um skóla-
vist fyrir nýja nemendur í
vetur er til 15. ógúst.
Inntökuskilyrði í 1. bekk eru:
1) Gagnfrœðapróf eða hlið-
stœtt próf.
2) 24 mónaða hósetatími
eftir 1 5 óra aldur.
Þó þurfa umsœkjendur að
leggja fram augnvottorð fró
augnlœkni, heilbrigðisvottorð
og sakarvottorð.
Fyrir þó, sem hafa ekki gagn-
frœðapróf eða hliðstœtt
próf, verður haldin undir-
búningsdeild við skólann.
Einnig er heimilt að reyna
við inntökupróf í 1. bekk í
haust. Prófgreinar eru:
Stœrðfrœði, eðlisfrœði
íslenzka, enska og danska.
Inntökuskilyrði í undirbún-
ingsdeildina eru 17 mónaða
hósetatími eftir 15 óra aldur,
auk fyrrgreindra vottorða.
Haldin verður varðskipa-
deild við skólann í vetur.
í róði er að halda 1. bekkjar-
deildir og undirbúningsdeild-
ir á eftirtöldum stöðum, ef
nœg þótttaka fœst: Akureyri,
ísafirði og Neskaupstað.
Nómskeið í íslenzku og
stœrðfrœði fyrir þó, sem
nóðu ekki prófi í þeim grein-
um upp úr undirbúningsdeild
og 1. bekk í vor, hefjast 14.
sept. Þeir, sem œtla að reyna
við inntökupróf, geta sótt
þau nómskeið.
Skólastjórinn.
VlKINGUR