Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1980, Side 13

eru ekki starfandi sjómenn. T.d. er
einn f ulltrúi Sjómannafélags
Reykjavíkur Alþingismaður, svo
eitthvað sé nefnt. Eðlilega þætti
mér að starfandi sjómenn kæmu
hingað sjálfir til að ráða málum
sínum, þeir ættu að vera dómbær-
astir á raunveruleg hagsmunamál
sín. En þar komum við aftur að
því, þeir hafa varla tíma til þess
vegna þess hvað þeir hafa stutt frí.
Enda er komið á daginn, nú
þegar þingið er meira en hálfnað,
að meira hefur verið þrefað um
pólitískan ágreining en raunveru-
leg hagsmunamál okkar sjó-
manna.
Hver eru þá helstu hagsmuna-
mál ykkar nú?
„Það er kaup og kjaramál,
öryggismál og lífeyrismál. Of langt
yrði að fara að tíunda hér alla liði
kaup og kjaramála, sem þurfa lag-
færinga við. Öryggismálin verða
aldrei ofrædd né fullkomin. Þess
vegna þótti mér undarlegt að
heyra t.d. einn „landmanninn“ á
þinginu eyða tíma í að gera grín að
öryggisneti Markúsar Þorgilsson-
ar, sem ég veit að er gagnlegt
öryggistæki, sérstaklega á borðhá-
um skipum. Særður eða þrekaður
maður rennur frekar úr björgun-
arhring ef hann er dreginn upp
alla síðuna, en úr netinu. Mér
kemur ekkert við hver er maður-
inn á bakvið þessa hugmynd né
hvernig hann hefur staðið að
kynningu hennar, hún getur
bjargað mannslífum og það eitt
réttlætir hana.
Síðast en ekki síst vil ég koma
inn á lífeyrismálin og þá sérstak-
lega eftirlaunaaldurinn, sem nú er
60 ár hjá sjómönnum. Það er
hróplegt misrétti þar sem þessir
menn slíta sér út á mun skemmri
tíma en aðrar stéttir. Þeir menn,
sem ég hef verið með til sjós, hætta
yfirleitt um eða yfir fertugt, sumir
harka það að sér til fimmtugs en
sárafáir halda áfram eftir það“.
Svo við víkjum atur að starfinu
VÍKINGUR
og heyrum álit þitt á friðunarað-
gerðum og skrapveiðum.?
„Skrapið á kannske rétt á sér en
mér þætti þó réttara að segja
ákveðinn þorskkvóta á hvern tog-
ara í stað heildarkvóta fyrir allan
flotann. I þorskveiðibönnum
kæmi líka til greina að lengja frí
sjómanna í stað þess að standa í
skrapinu fyrirekki neitt. Stýringá
löndunum væri einnig jákvæð,
þegar mikið berst að einhverjum
landshlutanum og verstöðinni. Þó
er ég smevkur um að útgerðar-
menn. frystihúsaeigendur og
landverkafólkið legðist gegn
þessu, útgerðarmennirnir vilja
landa sem næst veiðisvæðinu.
Baldur Sveinbjömsson var full-
trúi Verkamannaféagsins Fram,
Sáluhjálparatríði að komast á handfæra-
veiðar.
húsin vilja alltaf fá sem mest til
vinnslu og landverkafólkið vill
meiri vinnu en dagvinnuna, því
það lifir ekki af henni.
Nú gætir víða mikils félagsdoða
í stéttarfélögum svo leiðtogar
þeirra kvarta sáran yfir áhugaleysi
félagsmanna á málefnum sínum.
Gætir þess eftilvill í þínu stéttarfé-
lagi?
„Nei, síður en svo, félagið mitt,
Sjómannafélagið Jötunn í Vest-
mannaeyjum er mjög starfssamt,
ég er mjög ánægður með félags-
andann og er mjög stoltur af því“,
segir þessi upprennandi sjó-
mannaleiðtogi um leið og við
þökkum honum fyrir spjallið. □
Seyðisfirði á þinginu. en það félag
er eitt hið elsta sinnar tegundar
hér á landi, stofnað árið 1897, þá
að vísu undir öðru nafni.
— Veikir það ekki samtök sjó-
manna, þegar þeir eru ineðlimir í
blönduðum félögum, eins og
reyndir er t.d. með Verkamannafé-
lagið Fram?
— Nei alfarið ekki. Þetta er
mjög eðlilegt víða úti á landi þar
sem menn eru til sjós og í laudi
til skiptis. Af þessu skapast engir
hagsmunaárekstrar, enda eru starf-
andi sjómenn boðaðir til sérfundar
í félaginu, þegar rætt er um málefni
þeirra. Nú, þetta er fyrsta þing sem
ég sit, og hér starfar samhentur
hópur að hagsmunamálum sjó-
manna, þrátt fyrir alla pólitík, og
hér hafa komið fram margar þarfar
ályktanir um atvinnu- og öryggis-
mál sjómanna. Sjómannasam-
bandinu hefur verið vel stjómað að
13
Baldur Sveinbjörnsson, Seyöisfiröi:
Sambandinu
vel stjórnad