Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1987, Qupperneq 11

Viðtal
dreyma fyrir daglátum, sér-
staklega þegar maöur veit aö
einhverjir erfiöleikar eru fram-
undan hjá fólki. Þá líöur mér
illa.“
— Hefurðu aðvarað menn?
„Já, ég hef gert þaö. Ég hef
aðvarað unga skipstjóra þegar
hefur vantaö kjölfestu í bátana
þeirra. Þá hefur eitthvaö varö-
andi viðkomandi angraö mig
og ég hef ráðiö þaö svo að kjöl-
festan væri ekki í lagi. Mér þykir
líka sem menn noti ekki nógu
mikla kjölfestu oft á tíðum.
— Áttu þér einhverja
draumamanneskju?
„Þaö eru einhverjar góöar
manneskjur sem fylgja mér,
um þaö er ég sannfærður. Ég
held því stundum fram að hann
afi minn og alnafni sé meö mér
og raunar fleiri. Ég sá hann afa
minn aldrei, hann dó nokkrum
árum áöur en ég fæddist. Þaö
er engin Ijósmynd til af honum,
vegna þess aö hann leyfði ekki
aö tekin yrði af sér Ijósmynd.
Viö erum líkir aö þessu leyti, því
ég veit ekkert verra en aö láta
taka af mér mynd. Ég þoli þaö
varla, þótt ég hafi stundum orð-
ið aö láta mig hafa þaö. Ég þyk-
ist líka vera vissum þaö að
gamall maður, sem var mikill
vinur minn og hét Pétur Jóns-
son, fylgi mér. Til gamans má
geta þess aö hann gaf mérfær-
ið sitt þegar ég var innan viö
fermingu og ég færði honum
fyrsta fiskinn, sem ég dró á fær-
ið.
Ég lærði margt af
gömlu mönnunum
Eggert er fæddur í Garðinum
fyrir 60 árum síðan og þar ólst
hann upp. Eins og áður segir
var hann farinn aö róa löngu
fyrir fermingu og dró þá betur
en aörir menn.
„Ég var 13 ára þegar ég réði
mig fyrst á bát, þá sem land-
maöur í Keflavík. Þaö haföi
einn landmaðurinn meiöst á
Er ekki allt í lagi hér?
Eggert lítur eftir nótinni,
í febrúar 1975.
VÍKINGUR 11