Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1999, Síða 74

Skipasmíðastöðin hf. á ísafirði
Nær
„Árið 1994 var tekin ákvörð-
un um að stíla inn á nýsmíði
fiskiskipa en þau höfðu legið
niðri um tíma. í ársbyrjun 1996
tókst að ná samningi um smíði
á skipi sem nú heitir Sandvík.
Það var þá nýsmíði númer 58,
ef talið er frá gamla fyrirtækinu,
Skipasmíðastöð Marsellíusar,
sem komst í þrot árið 1993.
Þetta ruddi brautina fyrir frekari
nýsmíði og nú erum við að
smíða fjórða bátinn frá árinu
1996,“ sagði Matthías Einars-
son framkvæmdastjóri Skipa-
smíðastöðvarinnar hf. á ísafirði
(samtali við blaðið.
Þessi skip eru misstór og
gerð fyrir mismunandi veiðar.
Sandvíkin er gerð út á rækju frá
Sauðárkróki og er 29 brúttó-
lestirog 14,6 metra löng. Næst
var Reykjaborg RE sem er 57
brúttólestir og 17,87 metrar.
Hún var afhent í maí 1998. í
desember sama ár var lokið við
Stapavík AK sem er 46 brúttó-
lestir og 17,5 metrar á lengd.
„Þessir þrír bátar eru að
grunninum til með sömu
skrokklögun sem þykir henta
mjög vel. Skipin hafa líkað vel
sem sjóskip, en það er Sigurð-
ur Jónsson skipatæknifræðing-
ur sem hefur hannað þau.
Þetta er allt hannað í tölvu og
má segja að ferillinn úr tölvu
yfir í smíðina sé mjög straum-
línulagaður. Við erum í sam-
starfi við hollenskt fyrirtæki
sem sér um að breyta úti-
litsteikningum yfir í smíðateikn-
ingar. Þeir búa til þrívíddar-
módel af skipinu og laga lín-
urnar í skrokknum og koma
með forskrift að því hvernig
skera á út allt stál í skipið frá
böndum og þiljum til byrðings
Við fáum teikningarnar í tölvu-
samfelld nýsmíði
síðustu ár
tæku formi og þær eru svo
keyrðar út hér í tölvustýrðri
skurðarvél. Ekki þarf að tví-
beygja neinar plötur og þetta
smellur allt saman. Aukin ná-
kvæmni þýðir því um leið auk-
inn hraða,“ sagði Matthías.
-Kom ekki til álita að fara út í
raðsmíðar á bátum?
„Stefnan var sú að reyna að
smíða fleiri en einn bát af hverri
tegund. En það er oft þannig
að menn vilja hafa sitthvað eftir
sínu höfði og vilja hafa hlutina
aðeins öðru vísi en aðrir. Núna
eru við að smíða bát sem er
15,7 metrar að lengd og 29,9
brúttólestir. Hann er með
bakkaþilfari og svipar því til
Reykjaborgar í útliti. Þetta er
skemmtilegur bátur að því leyti
að hann er bæði línu- og drag-
nótabátur. Það er lúga stjórn-
borðsmegin og svo gálgi og
annað sem til þarf fyrir dragnót.
Þessi bátur fer til Bíldudals.
Báturinn sem eigandinn er á í
dag er mun minni og ef hann
ætlar að skipta til dæmis milli
línu og rækju þarf að taka spilin
af sem er nokkurra daga vinna.
En á þessum nýja bát getur
hann farið einn daginn á rækju
og annan á línu. Báturinn verð-
ur tilbúinn til afhendingar í byrj-
un október á þessu ári.“
-Sérðu fram á áframhaldandi
nýsmíði?
„Það er nú spurningin. Þetta
er búið að vera nokkuð sam-
felld vinna frá 1996. En það er
erfitt að keppa á hreinum verð-
grundvelli við til dæmis nýsmíði
frá Kína. Ég held þó að enn sé
pláss fyrir okkur á þessum
markaði, því til eru þeir aðilar
sem einblína ekki eingöngu á
verðið heldur líta á hlutina í víð-
ara samhengi hvað varðar verð
og gæði. Menn geta meira
smíðað eftir sínu höfði hjá okk-
ur og verið með breytingar og
sérþarfir sem er kannski ekki
hægt að fá fram úti því þar er
um mjög staðlaða báta að
ræða. Það verð sem maður
hefur heyrt á nýsmíðinni ytra er
grunsamlega lágt og er það
mín tilfinning að endanlegt verð
eigi eftir að verða mun hærra.
Ef þessir bátar eiga að vera vel
búnir þá nægir verðið varla fyrir
þeim búnaði sem kaupa þarf á
Vesturlöndum."
-Getið þið smíðað stærri
skip en þessa báta sem þú
nefndir?
„Við getum það en ég held
að það sé ekki raunhæfur
möguleiki að stefna á það.
Stærsta skipið sem hefur verið
smíðað hér er ístogarinn
Heiðrún GK sem var byggð
1978 og er 41 meter að lengd
og 294 brúttólestir. Fræðilega
séð er því hægt að smíða
nokkuð stór skip hér. En þeim
mun stærri sem skipin eru
þeim mun minni möguleikar
eru á að þau verði smíðuð hér
innanlands eins og dæmin
sanna. Skipasmíðaiðnaðurinn
hér á mjög undir högg að
sækja en þó tel ég að grund-
vöilur til smíði minni báta sé á-
gætur.“
-En er ekki talsverð viðhalds-
vinna hjá ykkur?
„Jú. Það eru á annan tug
togara gerðir út héðan úr Djúp-
inu og ágætis viðhald sem fylg-
ir þeirri útgerð. Við missum þó
stærri verk frá okkur þar sem
dráttarbrautin á Isafirði tekur
ekki þyngri skip en 800 tonn að
eigin þyngd. í haust eru fyrir-
hugaðar meiriháttar endurbæt-
ur á dráttarbrautinni sem gæti
hjálpað okkur að fá til okkar
fleiri meðalstór verkefni, þó að
eftir sem áður getum við ekki
tekið upp stærri togara. Ný-
smíðin og viðhaldið hefur hald-
ist í hendur hjá okkur. Hér
starfa að jafnaði um 20 manns
og það er aðallega viðkomandi
stáli en aðrir sjá um rafmagn
og tréverk. Við höfum sérhæft
okkur í stáli og áli, en sinnum
einnig flestum öðrum hlutum
svo sem rennismíði og vélavið-
gerðum. Við reynum hvað við
getum að halda þessu gang-
andi áfram en það er erfitt að
keppa við það verð sem boðið
er erlendis og kannski ekki ó-
eðlilegt að menn stökkvi á það.
En það er vissulega blóðugt að
sjá verkefni sem við ráðum vel
við fara úr landi. Það væri nær
að styrkja þessar innlendu
stöðvar til að koma einhverjum
verkefnum af stað varðandi
minni báta sem menn sjá ein-
hverja framtíð í. Það hefur
komið fram að kínverska
stjórnin styrkir sínar stöðvar til
að sækja verkefni á erlenda
markaði.
Þrátt fyrir mikla samkeppni í
nýsmíðum og viðhaldi er ég þó
nokkuð bjartsýnn á framhaldið
því hér vinnur mjög hæft og
duglegt starfsfólk sem skilar
góðri vinnu. Það held ég að
viðskiptavinir okkar kunni að
meta því þegar öllu er á botn-
inn hvolft eru það gæðin sem
skipta höfuðmáli." ■
74
SjÓMANNABLAÐIÐ VÍKINGUR