Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1999, Qupperneq 17

Ég held að það hafi verið almenn útþrá og hrifning af sjó. Ég ólst upp
á Laugamesvegi 38 sem var beint á móti bænum Kirkjubóli. Lands-
smiðjan var að byggja báta ífjörunni þarfyrir neðan og við strákamir
vomm alltaf að snuddast í kringum þetta.
fyrir neðan og við strákarnir vorum alltaf að snuddast í kring-
um þetta. Það var lítið hús sem hét Lækjarbakki (áður Fúli-
lækur) þar sem nú eru gatnamót Borgartúns og Kringlumýr-
arbrauar. Þar ólst Vífill Magnússon arkitekt upp hjá foreldrum
sínum Magnúsi og Barböru Árnason. Við Vífill voru óaðskilj-
anlegir félagar og vorum alltaf í lækjarósnum þar sem við
sigldum öllum gerðum af heimatilbúnum fleyjum. Síðan hefur
það eflaust haft mikil áhrif á mig að ég var sendur í sveit á
sumrin og fyrstu árin til móðursystur minnar á Tálknafirði. Ég
held ég muni alltaf eftir fyrstu ferðinni vestur með Súðinni
gömlu. Við hrepptum vont veður og ég sannfærðist um að
það væri mjög spennandi starf að vera sjómaður og leit mjög
upp til yfirmannanna um borð. Alla vega sagði þessi frænka
mín mér að ég hefði einhvern tíman sagt þegar ég kom í
sveitina að ég ætlaði mér að verða stýrimaður á stóru skipi.
Stýrimaður varð ég en ekki á stóru skipi.
Ég byrjaði í yfirmannamessanum á Gullfossi en fór á dekk-
ið eftir þrjá mánuði. Þá var Birgir Thoroddsen skipstjóri, Jón
Sigurðsson var í fríi þann vetur en kom úr því vorið 1955. Ég
var síðan með Jóni eins lengi og hann var skipstjóri og svo
Kristjáni Aðalsteinssyni en Birgir var þá fyrsti stýrimaður. Er-
lendur Jónsson var 2. allan minn tíma og Haukur Dan Þór-
hallsson 3. mestan tímann og svo Gústav Zimsen.
Þetta var allt reiknað út og skráð hver skýlingin væri í hverj-
um kjallara og kortlagt, þannig að þetta er allt til í dag miðað
við það sem þá var búið að byggja. Kom í Ijós að margar
byggingar uppfylltu þessa lágmarkskröfu og meira til. Svo
1970 fær ísland þennan styrk frá Sameinuðu þjóðunum og
þá ákváð ríkisstjórnin að fá sérfræðing frá Bandaríkjunum til
þess að hjálpa okkur að koma þessu á fót. Ég var beðinn að
vera samstarfsmaður hans en Pétur Sigurðsson var þá for-
stjóri Almannavarna. Ég vann við þetta frá ársbyrjun 1971 og
fram á mitt það ár að sérfræðingurinn fór. Þá setti hann það
skilyrði fyrir hönd Sameinuðu þjóðanna að sá sem hefði unn-
ið með honum að þessum málum héldi áfram og kæmi verk-
efninu af stað. Þetta varð til þess að ég var ráðinn fulltrúi hjá
Almannavörnum 1971. Síðan kom þessi sérfræðingur aftur
1973 og var með okkur í Vestmannaeyjagosinu. Þá varð
hann skotinn í ritara okkar Péturs og kvæntist henni. Hún fór
með honum út en þau fluttu hingað aftur 1983 þegar hann
fór á eftirlaun og bjó hér til dauðadags. Svo sinnti ég þessum
almannavarnarstörfum alveg frá 1971 og til hausts 1995.
Fyrst sem fulltrúi og frá 1979 sem framkvæmdastjóri. Haustið
1995 réði ég mig sem bæjarstjóra Snæfellsbæjar og var þar
út kjörtímabilið.
Útþráin togaði
-Hvað varð til þess að þú fórst á sjóinn sem unglingur?
-Ég held að það hafi verið almenn útþrá og hrifning af sjó.
Ég ólst upp á Laugarnesvegi 38 sem var beint á móti bæn-
um Kirkjubóli. Landssmiðjan var að byggja báta í fjörunni þar
Spúla B-dekkið fyrir Laxness
-Var það svona dásamlegt að fara með þessu skipi og
okkur er sagt sem aldrei urðum þeirrar gæfu aðnjótandi?
Vertu fær í flestan sjó
o Eldsneyti á skip og báta O Þurrkupappír og skammtarar
O Rafgeymar og hleðslutæki O lce clean háþrýstiþvottakerfi
O Smurolíur fyrir allar vélar O Vinnugallar, vinnuskór og vettlingar
O Hreinsiefni og sápur O Rekstrarvörur f/ útgerð og fiskvinnslu
^Grænt númer IhuoHBBI
Pantanasími: 515 1100
Pantanir í fax: 5151110
léttir þér lífíð
Þjónusta við
sjávarútveginn
Sjómannablaðið Víkingur
17