Náttúrufræðingurinn

Volume

Náttúrufræðingurinn - 2001, Page 65

Náttúrufræðingurinn - 2001, Page 65
GUÐRÍÐUR GYÐA EYJÓLFSDÓTTIR Uppruni sveppasýnis AMNH15349 Að þreyja ÞORRANN OG GÓUNA FFyrir kemur að menn standa gapandi og horfa á sveppi sem skotið hafa upp kollinum þar sem _________ þeirra var síst von. Undrun þeirra er slík að þeir reyna að komast að því hvaða tegund þetta sé, hví í ósköpunum sveppurinn sé þarna og hvort þetta geti átt sér eðlilegar skýringar. Ekki veit ég hvort sveppurinn sem hér segir frá kom af stað svipuðum viðbrögðum þeirra sem sáu hann fyrst, en að minnsta kosti ákváðu þeir að komast að því hvaða sveppur þetta væri. Það var undir lok júní 1999 að Heiða Rafnsdóttir á Fræðasetrinu í Sandgerði hafði samband við mig vegna sveppavaxtar í gömlum klefa, sem lengst af hafði verið notaður sem frystiklefi. Klefinn var ein- angraður með reiðingi, hafði upprunalega verið kældur með ís eða notaður sem ísgeymsla en síðar fryst í honum með rafknúnum frystibúnaði eftir að slíkur búnaður varð algengur. Reiðingurinn (eða mórinn), sem væntanlega er upprunninn úr mýri einhvers staðar í grenndinni, hafði verið um eða undir frostmarki áratugum saman, líklega í 40-60 ár, en eitthvað yfir frostmarki síðustu 6 mánuðina. Fræðasetrið Guðríður Gyða Eyjólfsdóttir (f. 1959) lauk B.S.- prófi í líffræði frá Háskóla Islands 1981 og doktorsprófi í sveppafræði frá Manitobaháskóla í Winnipeg í Kanada 1990. Guðríður Gyða starfar á Náttúrufræðistofnun íslands, Akureyrarsetri. fékk klefann til afnota og þegar sveppirnir fundust var um hálft ár liðið frá því að hætt var að frysta í honum; þessum langa vetri í lífi sveppsins lauk og það tók að vora hjá honum. Töluverður raki hlýtur að hafa varð- veist í reiðingnum og líklega í klefanum öllum og komið sveppnum til góða er hann vaknaði úr dvalanum, því annars er hætt við að vöxturinn hefði orðið lítill sem enginn. Það voru þessar frábæru aðstæður sem urðu til þess að sveppþræðir uxu út um allan reiðing og sveppaldinin, ljósir hattsveppir, spruttu í þyrpingum út úr reiðingnum bæði í veggjum og lofti klefans. En hvaða sveppur var þetta? Til að svara því fékk ég sent sýni af sveppnum. Þegar ég var búin að skoða sveppaldinin varð niðurstaðan sú að þetta væri gráspyrða, öðru nafni gráknipplingur, Lyophyllum connatum (Schum.; Fr.) Sing. Gráspyrða er algeng um land allt og vex í skurðbökkum, vegköntum og í landi sem hefur verið raskað. Hún vex í þéttum knippum og liggja hattarnir oft hver yfir öðrum, stafirnir samvaxnir neðst. Hatturinn er hvítgráleitur og í bleytu stundum gráglær á köflum, nokkuð stór (þessir t.d. 50-85 mm breiðir), fyrst með hattbarðið sveigt inn yfir fanimar en þegar hatturinn vex réttist það út og brettist upp, og verður hatturinn þá eins og grunn trekt. Fanimar eru fyrst hvítar en síðar gulna þær heldur, eru þéttar og ná oft svolítið niður á efsta hluta stafsins. Stafur er Náttúrufræðingurinn 70 (2-3), bls. 143-144, 2001. 143

x

Náttúrufræðingurinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.